ភាគ៤២៖អូនភ័យ

504 20 0
                                    

"​ ខ្ញុំម្ចាស់​សុំឪកាសម្ដងទៀតតើបានទេ​ក្រាបទូល​ "​
"​ ទេវាគ្មានថ្ងៃដែលយើងផ្ដល់ឪកាសមនុស្សប្រភេទនាង​នោះទេ​ ពួកឯងចាប់នាងធ្វើតាមច្បាប់ទម្លាប់ទៅ​ "​ គេពីមុនយ៉ាងម៉េច​បច្ចុប្បន្ន​អញ្ចឹង​មិន​ផ្លាស់ប្ដូរ​អ្វីសោះជាពិសេសរឿងច្បាប់​ទម្លាប់សម្រាប់មនុស្សកុហកឬ​បង្កកំហុសដដែលៗ ។
"​ ភ័យទេ​ "​ ជីមីនចោទសួរអ្នកក្រោយខ្នងតើកើតហេតុ​អម្បាញ់មិញ​នាងទទួលយកបានអត់
"​ ហ៊ឹកហ៊ឹក​ អូនភ័យ​ "​ នាងគ្រាន់មាយា​ម្ញ៉ិកម្ញ៉ក់​ដើម្បីឲ្យគេយកចិត្ដទុកដាក់លើនាងម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ​ រឿងស្រីបែបហ្នឹងនាងជួបប្រទះឡើងសាំហើយ ។
"​ កុំខ្លាចណា យើងនៅក្បែរនាងហើយ​ "​
"​ តែនាងកាចណាស់​ មីនមីន​ បងដឹងទេអូនភ្ញាក់ហ្នឹងសំឡេងនាងស្រែកមិនទាន់បាត់ទេ​ "​
"​ មិនអីទេយើងកំដរនាងណា​ "​
"​ ហ៊ឹកហ៊ឹក​ ហៅអូនភ្លាម​ "​
"​ បាទអូនបាទ​ ឈប់យំទៅប្រយ័ត្នប៉ះពាល់ដល់កូន​ "​
"​ អូនឈប់ហើយ​ "​
មាត់វាចាថាឈប់តែសំឡេង​យំ​ខ្សឹកខ្សួល​នូវឡើយទេ​ ក្មេងនេះពិនកុហកគេគួរសមដែរ​ គេមិនប្រកាន់ឬខឹងក្រោធ​នោះទេមានគ្រឺតខ្នាញ់ចរិតនាងលើសដើម ។​
---
"​ ជីវិតអ្នកទាំងពីថ្លៃខ្លាំងណាស់​ យើងមិនគួរបណ្ដាលឲ្យ​ពួកអ្នក​ជួបជុំគ្នានោះទេ​ "​ សុខៗមនុស្សប្រុស​ស្លៀកពាក់​ឈុតខ្មៅបង្ហាញវត្ដមានចំពោះមុខគេ
"​ ឯងជាអ្នកណា​ "​
ជីមីន​ស្រឡាំងកាំង​ឃើញមនុស្សមិនស្គាល់មកនិយាយដូច្នេះ​ គេសំដៅអំពីរឿងអី​ ជីវិតថ្លៃយ៉ាងម៉េច
"​ ជាម្ចាស់​កម្មពៀរ​របស់ឯងជា​ស្រមោលខ្មៅតាមលង​បន្លាចឯងរហូត​ យើងហ្នឹងទាមទារអ្វីដែលឯងសាងដាក់គ្រួសាររបស់យើង​យ៉ាងម៉េចចាំទេ​​គ្រួសារមួយដែលបង្កឡើង​ការ​ថ្វីប្រហែសរបស់ឯង ​ ពួកគេរងអយុត្ដិធម៍ដោយសារ​ភាព​អាត្មានិយម​និងសេចក្ដី​ស្រែកឃ្លានរបស់ឯងនេះហើយ​ "​
នាយឈុតខ្មៅស្រែកគំហកសម្លុតខ្លាំងៗបញ្ចេញកំហឹងជំនួសមុខគ្រួសារ​អយុត្តិធម៌​ទាំងឡាយមិនដោយសារ​គម្រោងឆ្គួតឡប់របស់រាងក្រាស់ម្ល៉េះគេជួបជុំគ្រួសារដូចអ្នកដទៃមានប៉ាមានម៉ាក់បងប្អូនសម្រាប់ហៅពេលត្រឡប់មកផ្ទះហើយមិនមែនទទេស្អាតឃើញតែ​អក្សរឆ្លាកមួយជួរនោះទេ​
"​ ឯងកំពុងនិយាយពីអ្វី អួយ...​ "​ មួយកំបិតចាក់ចូលពោះជីមីនគេខំប្រឹងច្រាន​បុរស​អាថ៌កំបាំង​នោះឲ្យឆ្ងាយ
"​ មួយកំបិតនេះគ្រាន់ជាការចាប់ផ្ដើមប៉ុណ្ណោះ​ "​
នាយចាក់ជីមីនរួចរាល់ចាកចេញ​ដោយមិនខ្វល់ថាមួយកំបិតនោះជ្រកម្រិតណា​ សំខាន់គេចាប់ផ្ដើម​ប្រកាសសង្រ្គាមនិង​សត្រូវរង់ចាំពេលវេលា​សាកសមជានេះ គេនិងសងសឹកដូច្នេះត្រៀមខ្លួនទទួលយក​សេចក្ដី​វិនាសឲ្យហើយទៅ​ ។
រាងស្ដើងអង្គុយ​ចោងហោង​មើលផ្លូវរាងក្រាស់ក្រមកម្ល៉េះតាំងពី​ប្រលឹមតេសួរប្រាប់មួយម៉ោងទៀតទើបត្រឡប់ទៅផ្ទះតែនេះ​បួនប្រាំម៉ោងហើយ
"​ អ្នកនាងប្រញាប់ចូលឡានមក​ព្រះរាជបុត្រ​ទ្រង់រងរបួសសម្រាកនៅមន្ទីរពេទ្យទាន​ "​ អង្គរក្ស​រត់មក​ឆ្លេឆ្លា​ប្រាប់នាងទាំង​ដង្ហក់ខ្យល់​គេប្រឹងរត់លឿន
"​ ហាថាម៉េច​ ? "​ ដំណឹងជីមីនត្រូវបានលេចលឺដល់​ត្រចៀកបងប្អូនរបស់ពួកគេ​ស្ទើរមិនជឿថារាងក្រាស់មាន​ជីវិត​ខ្លះឈរចាំខ្លះអង្គុយ អូម៉ូអ៊ី​យំសឹងលែងលឺសំឡេងហើយនាងគាំងទឹកភ្នែកគាំងគំនិតអ្នកណាមកធ្វើបាបស្វាមីនាងអញ្ចឹង​
"​ នាងឈប់យំខ្លះទៅតើបានទេ​ នាងយំលិចខ្លួនទៀតក៏មិនអាចជួយគេបានដែរ​ "​ សូហ្គា​អត់ទ្រាំស្ដាប់សំឡេងរំខាននាងមិនបានស្ដីឲ្យចំពោះមុខអ្នកផ្សេង​ គេដឹងថានាង​បារម្ភ​នេះនាងយំតាំងពីដើរចូលក្នុងមន្ទីរពេទ្យមួយជំហានម្ល៉េះ
"​ លោកមិនយល់ទេ​ "​
"​ ម៉េចថាខ្ញុំមិនយល់​ បងប្អូនខ្ញុំក្នុង​បន្ទប់​សង្គ្រោះ​បន្ទាន់​ទាំងមូល​ នាងគិតថានាង​បារម្ភ​គេតែម្នាក់ឬ​ ចុះក្បាលពួកខ្ញុំនេះវាមិនចេះ​បារម្ភ​ទេអី​ "​ សូហ្គា​ម៉ួម៉ៅ​ស្រែកគំហកខ្លាំងៗគេស្អប់ភាពទន់ខ្សោយនាងណាស់​
"​ ហ៊ឹកហ៊ឹក​ "
"​ បានហើយសូហ្គា​ កុំបន្ទោសនាងអី​ "​
"​ បន្ទោសត្រង់ណាដែលខ្ញុំ​ស្ដីបន្ទោស​លើនាង​ "​
"​ ចុះការឯងនិយាយមុននមានគិតទេ​ "​
"​ ណ្ហើយ​ បងកាន់ជើងនាងចុះ​ ខ្ញុំទៅហើយមិនអង្គុយស្ដាប់សំឡេង​យំ​ខ្សឹកខ្សួល​មនុស្សស្រី​ទេ​ បាយបាយ​ "​ សូហ្គា​ក្រោកឈរអស់កម្ពស់ហើយដើរចេញទាំង​កំហឹងដោយសារនាង គេ​ទាស់សម្ដីនិងបងធំ ។​
"​ ហ៊ឹកហ៊ឹក​ ខ្ញុសុំទោស​ "​ អូម៉ូអ៊ីសុំទោស​ញ័រមាត់នាងគ្មានចេតនា​បង្ករឿងឲ្យបងប្អូនគេឈ្លោះគ្នាទេ
"​ មិនអីទេ​ ចរិតគេ​ឆេវឆាវ​តែប៉ុណ្នឹង​នាងគួរឈប់យំទៅជីមីនគេរឹងមាំណាស់សម្បត្ដិត្រឹមមួយកំបិតវាគ្មានបញ្ហាដល់ជីវិតគេទេ​ " ជីននិយាយ​លួងលោម​នាង​ គេគ្មានអ្វី​កើតអី​ធ្ងន់ធ្ងរ​ទេសូមនាងកុំបារម្ភគេពេកថ្នាក់ភ្លេចគិតគូរខ្លួនឯង
"​ ចា​អរគុណ​ "​
គ្រូពេទ្យ​ដើរចេញទាំងស្នាម​ញញឹម​គាត់ឃើញឈាមហូរចេញពីរាងកាយគេច្រើនពេកស្មានអ្វីធំដុំតាមពិតលាយឡំហ្នឹងទឹក​ប៉េងប៉ោង​សោះ​
"​ លោកគ្រូពេទ្យ​តើគាត់កើតអ្វីខ្លះ​ "​ ​
"​ អ្នកជំងឺគ្រាន់ត្រូវ​របួសសារស្បែកប៉ុណ្ណោះ​ "
"​ ចុះរឿងឈាមនោះ​ "​
"​ គឺវាជាទឹក​ប៉េងប៉ោង​ "​ គ្រូពេទ្យ​រៀងអស់សំណើចបន្ដិចគេមិនដែលជួប​ប្រទះរឿង​កំប្លែងបែបនេះតាំងពីចូលធ្វើការមកវាជាលើកទីមួយហើយប្រាកដណាស់​
"​ បាទអរគុណលោកគ្រូពេទ្យ​ "
"​ ឃើញទេថ្ងៃក្រោយនាងកុំយំ​ផ្ដេសផ្ដាស​បែបហ្នឹងទៀត​ "
"​ ខ្ញុំខ្លាចបាត់បង់គេជាលើកទីពី​ ខ្ញុំយំដោយសារខ្លាចគេទៅចោលខ្ញុំនិងកូនតើខ្ញុំខុសដែរ​ឬ ហ៊ឹកហ៊ឹក​ "​ ​
"​ នាងល្មមឈប់យំរក​វីធី​ទប់ទល់និង​ជនល្មើស​ទៅ​ "​
"​ លោកចង់និយាយអំពីអ្វី​ ជុងហ្គុក "​ ​
"​ ប្រាកដណាស់អ្នកដែលចាក់គេគ្មាននរណាក្រៅពីម្នាក់ហ្នឹងនោះទេ​ "​
"​ លោកនិយាយឲ្យចំៗតើបានទេ​ "​ អូម៉ូអ៊ី​ទាមទារ​សុំចម្លើយពិតមិន​បញ្ឆិតបញ្ឆៀងឡើយ ។
"​ ថេយ៍​ ខូហ្សៀយូជា​ឈ្មោះរបស់​ព្រះរាជបុត្រ​កំណាចដែលបាត់ដំណឹងជាយូរឆ្នាំរហូតពេលនេះគ្មានអ្នកណាដឹង​តម្រុយពីគេឡើយ​ "​ ណាំជូននិយាយបុគ្គល​អាថ៌កំបាំង​នោះ​ប្រាប់ទៅនាងតូច គេមិននិយាយពេលនេះគ្រប់យ៉ាងហ្នឹងអាច​ហួសពេលពួកគេប្រហែល​វិប្បដិសារី​អស់មួយជីវិត
"​ គេ​ពាក់ពន្ធ័​អ្វីហ្នឹងរឿងនេះដែរ​ "​
"​ គេជា​មនុស្សចុងក្រោយដែរ នូវក្នុងហេតុការបាក់​អាគារ​កម្ពស់​៥០ជាន់ "​
" ចុះអ្នកណាជាអ្នកបញ្ចេញ គម្រោង នេះ " អូម៉ូអ៊ីមិនយល់អំពីពួកគេនិយាយទេ អ្វីទៅនាងចាប់បានគឺមនុស្សចុងក្រោយនៃអាគារ កម្ពស់៥០ជាន់នោះនាងមិនដែលដឹងលឺ សារព័ត៌មាន ឬមាត់ផ្ទាល់ពីជីមីនើយ វាចងជាចម្ងល់សម្រាប់នាង
" នាងត្រូវព្យាយាម រំលឹកការចងចាំជីមីនទើបបានមុនហ្នឹងហួសពេល " ពួកគេក៏មិនដឹងរឿងហ្នឹងច្បាស់ដូចសាមីខ្លួនដែរកាលនុងសភាពជីមីន ទ្រុឌទ្រោម ខ្លាំងណាស់វាស្រដៀងទារុណកម្ម អញ្ចឹង
" តើឲ្យខ្ញុំរក បុរសម្នាក់ហ្នឹងនូវកន្លែងណា "
" មិនយូរទេ ថេយ៍ ខូហ្សៀយូហ្នឹងមករកនាងដោយខ្លួនឯង "
" ពួកលោកពន្យល់ឲ្យខ្ញុំយល់តើបានទេ "
" ទេរឿងនេះនាងនិងជីមីនជាអ្នកដោះស្រាយពួកយើងអ្នកក្រៅគ្មានសិទ្ធលូកដៃ "
" នាងកំពុងស្វែងរកអត្តសញ្ញាណយើងពិតទេ ប៉ុន្ដែវាគួរឲ្យសង្វេគ នាងគ្មានថ្ងៃដឹងមុខមាត់ពិតយើងទេ ឈិន អូម៉ូអ៊ី " បុរសម្នាក់ដែរនាងខំតាមរកនោះវាមិនឆ្ងាយពីនាងប៉ុន្មាន ជិតៗដៃនាងប៉ុណ្នឹង
" អូម៉ូអ៉ី ខ្ញុំមានរឿងអ្វីចង់ពឹងនាង " ណាំជូនអូសដៃនាងចេញពីហ្វូង
មនុស្សទៅនិយាយនៅសួរច្បាននៃទីឃ្លារបស់មន្ទីរពេទ្យ
ត្រឡប់ទៅ អំឡុងពេល ជីមីនទទួលរងគ្រោះថ្នាក់នោះវិញដំបូងឡើយគេបម្រុងហ្នឹងឈានចូលហាងលក់នំខេកមួយកន្លែងដើម្បីទិញ នំមួយចំនួនផ្ញើឲ្យនាងតូចញុំា
ប៉ុន្ដែជាអកុសល ត្រូវឡានបុកពីក្រោយមួយទំហឹងសំណាងដែលគេមិនកើតអ្វីធ្ងន់ធ្ងរដោសារឡានរបស់គេបំពាក់ ឧបករណ៍ អេឡិចត្រូនិកម្យ៉ាងការពារការប៉ះទង្គិចឬគ្រាប់កាំភ្លើងអ្វីពិសេសនោះឡាននេះមានលក់មួយគត់ប៉ុណ្ណោះ សម្រាប់តម្លៃវាគឺរាប់លានដុល្លារ ។
រាងក្រាស់ រហ័សងើបចេញពីឡានស្ទុះចេញមកខាងក្រៅដើម្បីទៅសួរនាំអ្នកបង្កតែសត្រូវចាក់នាយមួយកំបិតពីក្រោយយ៉ាងដំណំខណះនោះក្មេងស្រីមួយក្រុមដើរមកមើលហេតុការណ៍ទើបវាប្រញាប់ប្រញាល់បើកឡានចេញពីកន្លែងកើតហេតុដោយទុក ជីមីនដេកលើដីដៃឱបពោះម្នាក់ឯង ពួកនាងរហ័សទាក់ទងខាងមន្ទីរពេទ្យមកជួយរាងក្រាស់ ។
បច្ចុប្បន្ន
រាងក្រាស់ដេកស្ដូកស្ដឹងលើគ្រែពេទ្យដោយសារជាតិថ្នាំនាងអង្គុយក្បែរអង្អែលប្រអប់ដៃក្រាស់ថ្នមៗ
" អរគុណណាស់សម្រាប់ការមិនចាកចេញពីអូន "
រសៀលបន្ដិចព្រះអង្គម្ចាស់ក៏យាងមកទតបុត្រាទាំងសេចក្ដីខឹងក្រោធ ជាខ្លាំង សត្រូវមកពីទិសតំបន់ណាស្អីក៏ថ្លើមធំហ៊ានធ្វើគត់បុត្ររបស់ទ្រង់អញ្ចឹង
" ព្រះអង្គម្ចាស់សម្រួលព្រះហរទ័យព្រះពរ "
" ម៉ាហ្សាថយចេញវាមិនមានការងារនាងទេ "
" លោកឯងកុំចេះ "
សរសេរដោយ៖ម៉ូ

ប្រពន្ធកំពូលឆ្នាស វគ្គ១ ( ចប់ )Where stories live. Discover now