ភាគ៤៦៖អុកឡុក

403 12 0
                                    

រាងក្រាស់ប្រាប់ពួកគេទៅវីឡាខ្លួនព្រោះមានរឿងត្រូវដោះស្រាយកែវភ្នែកមុតមាំសម្លឹងកូនចៅឈ្ងោកមុខដោយដឹងកំហុសដោយសារប្រហែសទើបនាងតូចអូម៉ូអ៊ីនាំព្រះរាជបុត្ររត់គេចធ្វើអោយព្រះម្ចាស់ខឹងស្ទើរលើកកាំភ្លើងបាញ់ទម្លុះក្បាលពួកគេ ដោយបញ្ជាផ្ដាច់អហង្ការត្រូវទាក់ទងរាងក្រាស់ឲ្យត្រឡប់មកមិនអញ្ចឹងទ្រង់បញ្ជូលពួកគេនិងប្រពន្ធកូនចុះឋានះនរកកំដរគ្នាហើយ ។
" ព្រះរាជបុត្រអញ្ជើញយាងក្រាបទូល " អង្គរក្សប្រញាប់មកទទួលម្ចាស់ដោយសេចក្ដីត្រេបអរ មានតែទ្រង់ទេអាចសម្រួលបញ្ហាទាំងឡាយនេះបាន
" ព្រះបិតាមកអុកឡុកទៀតហើយឬ " សង្កេតឃើញស្នាមជាំមុខមាត់កូនចៅដឹងច្បាស់ក្នុងចិត្ដដោយមិនបាច់រាយការណ៍ គ្មានម្ដងណាទ្រង់មិនវាយដុំពួកគេនោះ
" ក្រាបទូល "
" ទៅលាងរបួសទៅ អ្នកណាធ្ងន់ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យចាំយើងចេញថ្លៃថ្នាំពេទ្យអោយ ហើយបើកប្រាក់ខែគុណនិងពី ដោយផ្អាកធ្វើការងារមួយរយះមូលហេតុត្រូវសម្រាកព្យាបាលខ្លួន "
រាងក្រាស់បញ្ជាក់ច្បាស់ៗដើម្បីការពារសុវត្ថិភាពពួកគេព្រោះបិតាគេមិនលើកលែងនរណាឡើយប្រសិនជំរាបរឿងនេះអោយបុត្រទ្រង់ដឹង ។
" ក្រាបទូល អរព្រះគុណព្រះរាជបុត្រ ដែលជួយសង្រ្គោះពួកយើង " រកចៅហ្វាយឯណាពិនរាងក្រាស់ទៀត នាយតែងតែខ្វល់ខ្វាយពីជីវិតអ្នកជុំវិញខ្លួនជាពិសេសជីវិតថ្នាក់ទាបដូចពួកគេ ត្រូវអ្នកមានអំណាចប្រើប្រាស់ជីវិតពួកគេដូចកូនអុកអញ្ចឹង បញ្ជាទៅស្លាប់ពួកគេនិងស្លាប់មួយរំពេច ។
" មិនអីទេ ប្រសិនអាចកុំមកជាន់ទីនេះអី ពួកលោកអាចប្រកបមុខរបបចិញ្ចឹមជីវិតប្រសើរជាងប្រថុយជីវិតក្បែរយើង ទៅចុះ "​
រាងក្រាស់និយាយញឹមៗបែបរអៀសចិត្ដ គេមិនត្រូវការអ្នកណាមកស្លាប់ជំនួសនាយទៀតទេវាគ្រប់គ្រាន់ហើយ ។
" ជីមីន តើពួកគេត្រូវរបួសដោយសារអ្នកណា "
រាងតូចក្រោកពីគេងទាំងធើងធាងមិនទាន់អស់ជាតិងងុយ នាងញីភ្នែកតិចៗចោទសួររកមុខអ្នកបង្ក
" គ្មានទេ ម៉ោះចូលក្នុង "
" ចា " រាងតូចដើរតាមពីក្រោយត្រុកៗ ។
" យប់នេះវាចេញពីវីឡាពួកឯងត្រៀមខ្លួនទៅចាប់ស្រីរបស់វា "

យប់ម៉ោង៧

រាងក្រាស់តុបតែងកាយត្រូវទៅជួបសាច់ញាតិក្នុងកម្មវិធីជួបជុំរបស់ព្រះបិតារបស់នាយ ដំបូងជីមីនប្រកែកមិនទៅចូលរួមទេ ប៉ុន្ដែទ្រង់លើកលក្ខខណ្ឌមួយ
" យើងប្រាប់ទ្រង់ហើយតើថាយើងមិនចូលចិត្ដភាពរញ៉ែរញ៉ៃ "
ក្នុងកម្មវិធីមាននារីៗស្រស់សោភាជាច្រើនតម្រង់ជួររង់ចាំជ្រើសរើសដៃគូររាំរបស់គេវាបង្កការឈ្លោះដណ្ដើមគ្នាយករូបគេ គ្រាន់គិតឈឺក្បាលជាមុនហើយ ។
"​ ម្ដងនិងទេ យើងសន្យានិងលែងលូកដៃរឿងបុត្រនិងអូម៉ូអ៊ីទៀត "
" ល្អទ្រង់ចាំសម្ដីនេះផង " ជីមីនចុចទូរស័ព្ទបិទភ្លាមៗដោយមិនស្ដាប់ស្រដី
ព្រះអង្គរាជបន្ទូលបន្ដឡើយ ។
" ត្រូវការអូនរើសសម្លៀកបំពាក់អោយបងទេ "
" បាទតាមចិត្ដនាង " រាងក្រាស់អង្គុយលើពូករង់ចាំនាង
" ក្រវ៉ាត់កពណ៍ខៀវនិងអាវខាងក្នុងពណ៍សចំណែកអាវធំបងត្រូវពាក់វា
ពណ៍ខ្មៅណាលោកប្ដី ឆាប់រៀបចំទៅអូនផ្ដុំសក់បន្ដិច "
" អឹម អរគុណ "
រាងក្រាស់បើកឡានចេញផុត៥នាទីក្រោយមានឡានពណ៍ខ្មៅឈប់ចតមុខវីឡារបស់គេដោយដៃកាន់កាំភ្លើងសារីទំនើបគ្រប់ដៃ វាវៃបំបែកសោររបងចោលដោយដើរចូលក្នុងហាក់រកអ្វីម្យ៉ាង
"​ ស្រីចង្រៃហ្នឹងវានៅឯណា​ "​
បុរសម្នាក់ច្រឡំបន្លឺសំឡេងខ្លាំងៗលាន់ដល់បន្ទប់គេងរបស់​អូម៉ូអ៊ីធ្វើអោយអ្នកបម្រើនាំគ្នា បង្កភាព​ចលាចល​ពេញហ្នឹងស្រែកផ្ទើល​ ប៉ុន្ដែត្រូវពួកជនល្មើសវៃដំបងកញ្ចឹងកពីក្រោយសន្លប់បាត់មាត់ឈឹង
"​ ឡូឡាអត់​ប្រយោជន៍​ពួកស្រីចង្រៃអស់នេះ​ "​ គេនិយាយមកហាក់​ខឹងសម្បារ​មិនចេះសាប​រលាត់​អញ្ចឹង​ ភ្លើងកំហឹឆេះ​សន្ធោសន្ធៅ​ពួកវាដើរស្វែងរករាងតូចស្ទើរកម្ទេចផ្ទះទាំងមូលទៅហើយនៅមិនឃើញទៀត​ ។
"​ មិនឃើញទេវើយទៅវិញ​ "​
ពួកគេប្រមូលគ្នាត្រឡប់ទៅវិញអស់បាត់បានរាងតូចចេញមកដោយដៃ​ញ័រ​ទទ្រើត​ ប្រសិននាងគ្មានកូននាងអាចបាញ់ប្រហារពួកវាបានប៉ុន្ដែនាងខ្លាចគ្រោះថ្នាក់​ដល់កូន​ ដៃញ័រចុចលេខទូរសព្ទតេទៅរក​ជីមីនតែស្រាប់មនុស្សវៃកញ្ចឹងកនាងពីក្រោយសន្លប់បាត់
"​ យើងសុំទោសទោះយើងដឹងថានាងមិន​ពាក់ពន្ធ័
ប៉ុន្ដែនាងជាមនុស្សរបស់វា ​ ​ "​ នាយកំលោះលើកនាងបីបោះជំហានចេញមកក្រៅដោយបញ្ជាកូនចៅដុត​វីឡាមួយនេះចោលដើម្បីបំបាត់​ភស្ដុតាង​ តែ​អកុសល​វាមិនឆេះខ្ទេចខ្ចីដូចចិត្ដឡើយ​ដោយសាររាងក្រាស់​មកដល់ទាន់ពេលវេលា​ ព្រោះគេភ្លេចទូរសព្ទទើបបកមកវិញ។
"​ អា​ម្សៀលណាហ៊ាន​រញ៉េរញ៉ៃ​កន្លែងយើង​ "​
រាងក្រាស់ក្ដាប់ដៃទាំងញ័រ​ទទ្រើត​កំហឹងខឹងក្រោធរបស់គេវាខ្លាំងថ្នាក់ឆេះឆួល​ក្នុង​ទ្រូង​ តែភ្លាមៗគេរហ័សសម្រុកចូលក្នុងដោយអង្គរក្ស​ព្យាយាមចាប់គេមិនឲ្យទៅខាងក្នុង
"​ លែងយើងអាចង្រៃនាងកំពុងនៅក្នុងនោះ​ ប្រាប់ថាឲ្យលែង​ "​
"​ ពួកខ្ញុំមិនលែងទេ​ "​
"​ លែងយើង​ អូម៉ូអ៊ីលឺយើងហៅទេ​ "​ ជីមីនស្រែកមួយអស់សំឡេងហៅនាងក្នុងវីឡាដែលកំពុងឆេះត្រូវឡានទឹកពន្លត់
"​ ព្រះរាជបុត្រ​ស្ងប់​ព្រះទ័យព្រះពរ​ "​
"​ ពួកឯងឲ្យយើងស្ងប់យ៉ាងម៉េច​ នាងកំពុងនៅទីនោះ ផ្សែងណាស់នាងស្រូបវាចូលហ្នឹងប៉ះពាល់ដល់កូន លែងយើង​ "​
រាងខ្ពស់ប្រឹងបិះដៃ​អង្គរក្ស​ចេញគេបារម្ភពី​សុវត្ថិភាព​នាងតូចនិងកូនក្នុងពោះ ​ សុខៗ​រូបភាពមនុស្សប្រុសស្រីមួយគូលោតចូលខួរក្បាលគេមានទាំងសំឡេងសើច​ យំ​ សម្ដី​លួងលោម​របស់គេទៅនាង​គេព្យាយាមទប់ទល់ហ្នឹងការឈឺចាប់រហូតសន្លប់ស្មារតី​ ។
ទម្រាំរាងក្រាស់ដឹងខ្លួនជិតភ្លឺទៅហើយនាយងើបចេញពីពូកទាំង​ប្រញាប់ប្រញាល់​ពេលនេះគេដឹងហើយថា​នាងឋានះអ្វីឲ្យពិត​ប្រាកដសម្រាប់គេ
"​ អូម៉ូអ៊ី​ សុំអង្វរអូនកុំកើតអ្វីសោះណា​ ចាំបងណា​ "​ ជីមីនរត់ចុះយ៉ាងលឿនឡើងឡានបើកចេញស្ទើរ​អង្គរក្ស​ដេញតាមមិនទាន់​ គេបើកនេះ​កុងទ័រ​គត់ៗស្ទើរ​រ៉េ​ចង្គួតបុកមនុស្សដើរថ្នល់ជើងអស់ហើយ​ ខ្ទង់ម៉ោងនេះអ្វីសំខាន់ជីវិតនាងតូចនិងកូនស្រីភ្លោះរបស់គេ​ ។
---
រាងស្ដើងភ្ញាក់ពីសន្លប់សម្លឹងមើលទេសភាពក្នុងបន្ទប់មួយនេះនាងឃើញរូបមួយផ្ទាំងធំតាំងទល់មុខហ្នឹងគ្រែគេងនេះគេហ៊ានក្បត់ចប់នាងមកទីនេះឬ​ អ្វីសំខាន់នាំងគ្មានដឹងថាប្រវត្តិរូប​ពាក់ពន្ធ័ហ្នឹងគេជាអ្វីផង​ តែពេលនេះនាងភ្លឺភ្នែកហើយថា​ព្រះរាជបុត្រ​កំណាចនោះជាអ្នកណា
"​ តាមពិតជាលោកសោះ​ ខ្ញុំសឹងមិនជឿ​ "
"​ ទោះជឿឬអត់ក៏នាងមិនអាចប្រាប់អ្នកដទៃបានដែរ​ "
"​ លោកចង់ធ្វើស្អីខ្ញុំ​ "
"​ បងថ្លៃខ្ញុំប្រាប់បងម៉េចសប្បាយទៅ​ ចាំខ្ញុំទុក surprise ប្ដីបងប្រសើរជាងមិនអញ្ចឹង​ "​
"​ អាលោកឯងវាថោបទាបគ្មានភាពក្លាហានស៊ូតតាំងពីមុខគេបែរចាក់ពីក្រោយខ្នងវិញសមទេ​ គិតថា​អស្ចារ្យ​ណាស់ត្រូវទេ​ តែសម្រាប់ខ្ញុំតម្លៃនិង​សមត្ថភាព​លោកវាអន់ជាងសត្វឆ្កែទៅទៀត​ ហេតុអ្វី​មកពីលោកឯងហ៊ានសូប្បីធ្វើបាបអ្នកដទៃទាំងគ្មាន​ប្រយោជន៍​អ្វីចូលក្នុងផ្ទះលោកផង​ "
"​ វាគ្មាន​ប្រយោជន៍​សម្រាប់នាងតែវាជា​ប្រយោជន៍​សម្រាប់យើង​ "​
"​ ម៉ាអា​ចោល​ម្សៀល​ ម៉ាអាប្អូនថ្លៃលាមក​ "
"​ ជេរយើងផង​ "​ ផ្លាច់​ មួយ​កំផ្លៀង​ងៀកមុខទៅតាមកម្លាំងនៃការទះរបស់គេ​ នេះគេហ៊ានទះស្ដ្រីភេទជាម្ដាយផង
" អួយ អាចង្រៃ "
សរសេរដោយ៖ម៉ូ

ប្រពន្ធកំពូលឆ្នាស វគ្គ១ ( ចប់ )Where stories live. Discover now