" យើងប្រាប់ថាឲ្យបិទមាត់ "
រាងក្រាស់ស្រែកសម្លុតសំឡេងពួកគេរំខានសតិគេឲ្យខឹងក្រោធជាងមុនទៅហើយ " សម្លាប់ពួកគេចោលទាំងអស់ ទៅ
" ជីមីនសម្លឹងទិន្នភាពនិងលើកចុងក្រោយហើយបែរខ្នងបោះជំហានចេញពីបន្ទប់នេះគ្មានចិត្ដស្រណោះគេចិត្ដដាច់ចំពោះអ្នកបង្កចលាចលក្នុងគ្រួសារគេប៉ុណ្ណោះចាំទុកផង
" សុំក្ដីមេត្ដា លោកម្ចាស់ " ផាំងៗៗសំឡេងគ្រាប់កាំភ្លើងបន្លឺជាប់ៗបន្សល់សាកសពគជើងគ្នា បូករួមទាំងជេសហ្សាផងដែរ ។
" កាត់ចិញ្ច្រាំសាកសពពួកវាឲ្យម៉ត់ចាំបោះចូលអាងក្រពើ " ជំនិតរបស់គេជួយសម្អាតសាកសពរលួយនេះចេញដោយមិនបានសួរនាំច្រើនគេដឹងច្បាស់ ។
---
" ហ៊ឹម មីនមីន " រាងស្ដើងបើកភ្លាមដៃរាវរករាងក្រាស់ភ្លែតនាងស្ទុះក្រោកអង្គុយទាំងទឹកភ្នែករលីងរលោងពេកមាត់រកយំ គេទុកនាងចោលឬគេលែងស្រឡាញ់នាងហើយ គេទៅបាត់គ្មានទុកពាក្យសូប្បីមួយម៉ាត់គេពិតជាចិត្ដអាក្រក់ណាស់ ។
" ក្មេងក្រោកពីគេងទាន់បានប៉ុន្មានផង យំទៀតហើយឬ " ជីមីនដាក់ថាសលើតុដើរមកក្បែរនាង រហ័សក្រសោបចង្កេះបាវខ្សាច់មកអោប
" គេបានយំទេ " អូម៉ូអ៊ីងាកមុខចេញដើម្បីកុំឲ្យគេប៉ះ នាងស្អប់គេហើយ ស្អប់គេមែនទែន
" នេះអីគេសើមៗនេះ "
" ទឹកនោមដឹង " អូម៉ូអ៊ីឆ្លើយតបហីៗ ទឹកភ្នែកពិនទឹកភ្នែកមកធ្វើពើសួរថាអាអីគេសើមៗនេះ បើដឹងហើយធ្វើឆោតសួរនាងធ្វើអី គេចង់ញ៉ោះនាងមែន
" អូ សម័យឥឡូវ គេនោមតាមភ្នែក ឡូយខ្លាំងណាស់ "
" បិទមាត់ទៅអាឡប់ " រាងស្ដើងច្រានគេចេញសម្លក់មុខ
" ចុមវៃសិន ក្មេងឈ្លើយ ផ្លាច់ៗៗ "
ទះគូទរាងស្ដើងពីដៃលើលាន់ពេញបន្ទប់ស្រីតូចស្រែកយំទ្រហឹង ផ្អើលមួយផ្ទះទាំងឪក្មេកម៉ាក់ក្មេកក៏សម្រុកចូលបន្ទប់គេដែរ នាយសឹងបោកក្បាលហ្នឹងជញ្ជាំងអាស៊ូគេវៃមួយទំហឹងទៅលោក វៃតិចៗសោះ និស្ស័យក្មេងកំហូចអញ្ចឹងមែន
" អាក្បាលខូចហែងធ្វើអីប្អូន "
លោកហ្គាលីណាសម្លុតសួរជីមីនខ្លាំងៗថាទៅធ្វើអីបានយំស្រែកលឺៗអញ្ចឹងអាហ្នឹងវៃប្អូនមិនខានទេ ដៃគាត់កាន់អំបោសជាប់ក្នុងដៃជីមីនសម្លឹងមើលទាំងលេបទឹកមាត់ក្អឹកៗម៉េចក៏ចង់វៃគេវិញគេខុសអី
" ប៉ានិយាយសម្រួលគ្នាក៏បានដែរ ទម្លាក់អំបោសចុះសិនណា "
" អញមិនទម្លាក់អាហែងធ្វើអីអញ "
" ប៉ាវាស្ងប់អារម្មណ៍ កូនគេធំៗហើយកុំប្រើអំបោសមកវៃគេអីបើអ្នកជិតខាងគេលឺកូនខ្មាសគេ "
លោកស្រីហ្គាលីណាអង្អែលស្មាប្ដីឲ្យចិត្ដត្រជាក់ ពេលនេះកូនធំជិតក្លាយជាប៉ាគេហើយប្ដីនាងប្រុងវៃកូនហ្នឹងអំបោស បោសផ្ទះទៀតឬ
" អញហ្អា ហែងធ្វើអីបានប្រពន្ធស្រែកយំចឹង ម៉ាអាចោរស្រុក " លោកហ្គាលីណាខឹងកូនបង្កើតធ្វើឲ្យកូនប្រសារយំនេះនាងពោះធំណាវាមិនគិតផង ធ្វើអីតាមតែអំពើចិត្ដ អាកូនមួយនេះប្រដៅលែងកែហើយ ។
" មានបានធ្វើអីទេប៉ា នាងយំលេងហ្នឹងណា មែនទេអូន "
ជីមីននិយាយប្រាប់ប៉ាគេហើយបែរកេះឲ្យអូម៉ូអ៊ីជួយដោះសារគ្នាថាប្រាប់ថាគេទះគូទនាងដឹងតែសន្លប់ដោយសារអាមួយអំបោសនិង
" និយាយមកកូនប្រសារវាធ្វើអីកូនឯង ប្រាប់មកកុំខ្លាចប្ដី "
" គាត់វៃខ្ញុំលោកប៉ា "
" អាចង្រៃប្រពន្ធធ្វើអីឯង ម៉េចប្រើដៃប្រើជើងដូចអ្នកលេងចឹង នេះប្រពន្ធកំពុងមានកូនណា អាហែងកាត់រកអាណាគេ "
" កាត់តាមឪឯងហ្នឹង "
" មានមុខនិយាយថាកាត់តាមអញទៀត អញវៃហែងឲ្យបាក់អំបោសកុំហៅអញថាហ្គាលីណាវើយ " លោកហ្គាលីណាដេញវៃរាងក្រាស់ពេញបន្ទប់ ពួកគេសើចសប្បាយមើលឪកូនពីនាក់នេះយូរៗដូចឆ្មាហនិងកណ្ដុរអាម៉េចទេ សើចចង់ហ៊ានទឹកភ្នែក ។
" ឪកូនហ្នឹងល្មមឈប់ដេញវៃគ្នាហើយខ្ញុំចង់វិលមុខណាស់ " លោកស្រីហ្គាលីណាឈ្លីស្នៀតផ្កាគាត់ខំប្រឹងតាមសម្លឹងមើលប៉ាកូនពីនាក់នេះរត់ចុះឡើងពេកក៏ចាប់ផ្ដើមមិនស្រួលប៉ាកូនពួកគេក៏ផ្អាកប្រលែងគ្នាដើរទៅអង្គុយជិតប្រពន្ធ
" អួយហត់ណាស់ " រាងក្រាស់ទម្លាក់ខ្លួនមកអង្គុយក្បែររាងស្ដើងដេកក្បាលផ្ដួលលើស្មានាងទាំងដកដង្ហើមដង្ហក់ខ្យល់ គេរត់ចុះឡើងចង់ខ្សោះខ្លួន ។
" ហត់ខ្លាំងឬបងសម្លាញ់ "
អូម៉ូអ៊ីទាញកន្សែងត្រជាក់មកជូតញើសប្ដីតិចៗ មើលប្ដីនាងនិងប៉ាក្មេកចុះប្រលែងគ្នាដូចក្មេងពិតជាអស់សំណើចមែន វាជារឿងកម្រក្នុងផ្ទះហើយ ព្រោះរាងក្រាស់និងលោកហ្គាមិនសូវជួបមុខឬស្នឹតស្នាលគ្នាដូចឪពុកកូនដទៃឡើយ ដោយសារការងាររវល់រៀងខ្លួនចឹងទំនាក់ទំនងឃ្លាតឆ្ងាយពីគ្នាស្ទើរនិងក្លាយជាអ្នកដទៃហើយ ។
" ហត់ក៏ហត់ អន់ចិត្ដក៏អន់ចិត្ដ "
ជីមីនចាប់ដៃនាងមកអង្អែលតិចៗពារពេញទៅដោយក្ដីស្រឡាញ់គេចង់ក្បែរនាងលើស២៤ម៉ោងប្រសិនជាអាច ប៉ុន្ដែគេម៉េចអាចយកក្ដីសុខស្រួលតែឯងការងារទម្លាក់ទាំងប៉ុន្មានទម្លាក់លើបុគ្គលិកទៅចឹងបង្ហាញថានាយអត្មានិយមបំផុត ទាំងគ្មានទំនួលខុសត្រូវលើការងារទៀតផង ។
" អន់ចិត្ដរឿងអី លោកប្ដី "
" បងអន់ចិត្ដគ្មាននរណាត្រូវការបងទេសូប្បីតែលោកប៉ា " រាងក្រាស់បញ្ចេញឬកពារម្ញ៉ិកម្ញ៉ក់ដាក់ប្រពន្ធដើម្បីឲ្យនាងយល់ចិត្ដគេហើយឈរខាងនាយមិនដូច្នោះទេ គេប្រាកដខូចចិត្ដស្លាប់
" អាកូនចង្រៃ ទូលពិតអីទៀតហើយ "
គាត់ក្ដៅស្លឹកត្រចៀកក្រហមតែម្ដងពេលលឺស្រដីកូនប្រុសប្រាប់កូនប្រសោរថាគេអន់ចិត្ដដែលលោកហ្គាលីណាមិនអើពើខ្វាយខ្វល់គេដូចអូម៉ូអ៊ីនោះ គាត់គ្រឺតធ្មេញចង់តែទាញអំបោសសំពោតក្បាលទេតើ ពូកែអាសម្ដែងធ្វើម្ញ៉ិកម្ញ៉ក់
គាត់ចាំល្បិចមួយនេះកាលរាងក្រាស់អាយុ៨ឆ្នាំគេបានធ្វើរឿងមួយដែលអ្នកណានឹកស្មានដល់ ?
នោះគឺជីមីនលួចនំផ្អែមមកញុំាអំឡុងគេក្ដៅខ្លួនថ្នាក់ប្រកាច់ដោយសារកម្ដៅក្នុងគេឡើងខ្ពស់ពេក រឿងនេះធ្វើឲ្យលោកហ្គាលីណារត់ចោលប្រជុំកណ្ដាលទីមកមើលកូនប្រុសក្នុង មន្ទីរពេទ្យ ទោះសម្ដីគាត់សោះកក្រោះមែនតែគាត់ខ្វល់ពីរាងក្រាស់គ្រប់ជំហាន ។
ថ្ងៃថ្មីក៏ឈានមកដល់ ជីមីនបណ្ដើរអូម៉ូអ៊ីចូលទៅខាងក្នុងធម្មតាដោយប្រអប់ដៃរឹងមាំកាន់ចង្កេះនាងតិចៗមិនហ៊ានប្រើកម្លាំងអីជ្រុលនោះទេមកពីរាងក្រាស់ខ្លាចប៉ះពាល់កូនប៉ុណ្ណោះ
" ឯងបុរសម្នាក់នោះសង្ហាណាស់ "
លីជូសួរមិត្ដដោយចង្អុលរាងក្រាស់នាងទើបចាប់ផ្ដើមការងារដំបូងគ្រាន់ក្រឡេកភ្លាមជាប់ចិត្ដលើរាងក្រាស់បាត់ហើយ ។
" មើលបានតែហាមប្រាថ្នា "
" ហេតុអី "
" ឃើញមនុស្សស្រីដើរក្បែរគាត់ទេម្នាក់ហ្នឹងហើយដែលជាប្រពន្ធនោះដូច្នេះកុំទៅប៉ះពាល់ ឬប្រាថ្នាចង់ក្បែរអគ្គនាយកឲ្យសោះប្រសិននាងស្រឡាញ់ជីវិតខ្លួនឯង "
មិត្ដរួមការងារព្យាយាមនិយាយដាស់តឿនជាមុន ប្រយ័ត្នស្ដាយក្រោយអ្នកណាក៏ដោយចូលក្នុងក្រុមហ៊ុននេះហើយ
គួរដឹងពីភាពកំណាចត្រកូលហ្គាលីណាឲ្យច្បាស់សិនព្រោះរាល់នារីណាក៏ដោយដែលប៉ះពាល់ខ្លួនប្រាណស្វាមីនាងអូម៉ូអ៊ីនោះត្រៀមខ្លួនដើរចូលមន្ទីរពេទ្យឬកក់បន្ទប់សង្រ្គោះបន្ទាន់ទុកជាមុនហើយទៅ មនុស្សនាងហួងហែងខ្លាំងជាងគេគឺ ជីមីន ហ្គាលីណា តាមតាំងពីនាយមិនស្រឡាញ់រហូតដល់ស្រឡាញ់
" ម៉េចក៏ខ្លាចម្ល៉េះ មើលប្រពន្ធគាត់មឹសៗសឹងអីនាងម៉េចអាចឈ្នះខ្ញុំទៅ "
លីជូពេបមាត់បោះស្រដីមកហាក់មើលងាយសត្រូវមុនអញ្ចឹង ទោះនាងមិនទាន់សើបដឹងពីសមាសធាតុដៃគូប្រកួតប្រជែងដ៏ដោយ ។
" នែ...ឯងឆ្គួតហើយនិយាយស្ដីឲ្យចេះគិតផងសំណាងពួកគាត់មិនលឺមិនអញ្ចឹង ក្បាលនាងលែងជាប់និងស្មាហើយកុំជោរ "
" មិនខ្លាច របស់អ្វីដែលខ្ញុំចង់បានត្រូវតែបាន "
លីជូញាក់ស្មាបន្ដិចបន្ទាប់មកនាងបោះជំហានទៅកន្លែងឆុតកាហ្វេបាត់នាងព្យាយាមរកវិធីមធ្យោបាយគ្រប់យ៉ាងដើម្បីចងចិត្ដលោកអគ្គនាយក នាងមិនជឿទេសារធាតុជាមនុស្សប្រុសឃើញចំណីថ្វាយដល់កន្លែងគេនែបនិត្យហើយកុំឆោតពេក
រូបរាងនាងទាំងស៊ិចស៊ីដើមទ្រូងក៏បានត្រកៀកសាយចង្កេះមួយក្ដាប់ដៃជើងស្រឡូនតូចដូចតារាម៉ូដែលចំណែកអូម៉ូអ៊ីមិនពិននាងមួយចំណិតផង សម្លៀកបំពាក់ស្រែៗ គ្មានគ្រឿងម្សៅផាត់ពីលើស្លេកដូចខ្មោច ។
" អូនមានឈឺចង្កេះឬចុកជើងអីទេ "
រាងក្រាស់ងើបមុខសួរនាំប្រពន្ធដោយក្ដីបារម្ភមើលចុះនាងអង្គុយកន្លះម៉ោងហើយនាងគួរចុករួយចង្កេះខ្លះតាំងពីមានដុំសាច់ពីក្នុងផ្ទៃប្រពន្ធមកគេប្រែប្រួលក្លាយជាមនុស្សផ្សេងទៀតខុសពីជីមីន ហ្គាលីណាពីមុនដាច់
ពីមុនឡើយនាងពិតជាមនុស្សឥតប្រយោជន៍ណាស់ មិនព្រមប្រាកដប្រាជាជាមួយស្រីណា ហើយពិសេសរាងសង្ហាផ្លាស់ប្ដូរស្រីជាខោអាវទៀតមួយថ្ងៃម្ដងពីឬបីនាក់ក៏មានដែរ វាជាអតីតកាលដល់សែនស្អប់បំផុតសម្រាប់គេ ចាប់ពីថ្ងៃនេះតទៅគេសន្យាថាការពារមើលថែនាងគ្រប់ជំហានរហូតរលត់ជីវិត ។
" ចុកជើង "
អូម៉ូអ៊ីលើជើងដាក់លើតុអោនទៅច្របាច់វាតិចៗនាងចុកស្ពឹកតាំងពីដើរចូលក្រុមហ៊ុនមកម្ល៉េះដោយខ្លាចរំខានគេទើបនាងសំងំឈឺចុកចាប់ម្នាក់ឯង នាងឃើញជីមីនហត់នឿយច្រើនតាំងពីនាងមានផ្ទៃពោះប៉ុន្មានសប្ដាហ៍ដំបូងម្ល៉េះគេពូកែអត់ទ្រាំមើលថែទាំនាងគ្មានខ្វះចន្លោះទេ នាយជាបុរសសែនកក់ក្ដៅ
គេជាកម្លាំងចិត្ដជំរុញនាងចាកចេញពីភាពភ័យខ្លាចទាំងអស់នោះ តើការសម្រាលកូនវាពិបាកឈឺប៉ុណ្ណា ?រឿងទាំងនេះរាងសង្ហាដឹងជាងនាង គេរអ៊ូមុនគេងថាប្រសិនដឹងថាមានកូនពិបាកដូច្នេះគេស៊ូអត់ប្រសើរជាងមិនមែនគេមិនចង់បានសាច់ឈាមបង្កើតនោះទេ ក៏ប៉ុន្ដែគេបារម្ភពីសុវត្ថិភាពនាងជាង
មុនពេលឈឺពោះនាងពិបាកក្នុងការបត់បែតមិនថាការគេងឬញុំានោះឡើយ បន្ទាប់ពីគ្រប់ខែឈឺពោះត្រូវអង្គុយចាំរយះពេលយូរតាមមាត់ស្បូនបើកឬនៅ ហើយពេលស្បូនបើកត្រូវប្រឈមមុខនិងមយរាជ ព្រោះឈាមនិងបាត់បង់ច្រើនក្នុងអំឡុងពេលសម្រាលកូន នេះហើយជាទឹកចិត្ដម្ដាយចំពោះកូន ។ (នេះជាអ្វីដែលអេតមីនស្រាវជ្រាវមកសង្ឈឹមថាអ្នកអានមិនប្រកាន់ )
" ធូរខ្លះទេ "
រាងក្រាស់លឺនាងនិយាយអញ្ចឹងនាយក្រោកចេញពីកន្លែងធ្វើការមកអង្គុយជិតកាន់ជើងមានសាច់តិចៗមកម៉ាស្សាអោយ ហើយសួរនាងដោយសំឡេងស្រទន់ សំឡេងនិងកាយវិការយកចិត្ដទុកដាក់គ្មាននរណាទទួលបានវាឡើយក្រៅពីប្រពន្ធគេម្នាក់គត់ ។
" ចា លំបាកបងហើយសុំទោសណាដែលពេលខ្លះអូនងរង៉ក់ខុសរឿង សូប្បីរឿងតូចមួយក៏អូនខឹងច្រឡោតលើបង អូនពិតជាសុំទោសមែន "
ប្រអប់ស្រឡូនក្រសោបដៃរាងក្រាស់ជាប់នាងនិយាយពាក្យសុំទោសដោយសារនាងរករឿងគេច្រើនពេក មិនថារឿងញុំាអាហារឬកន្លែងគេងឡើយនាងតែងតែបង្កពីរឿងមួយទៅរឿងមួយមិនឈប់ ថ្ងៃខ្លះឆាឆៅសមាធិគេធ្វើការនាងពិតជារអៀសចិត្ដ ។
" ហេតុអីត្រូវនិយាយសុំទោស ទាំងអូនមិនខុស ទោះបីអូនរករឿងបងក៏ពិតមែនប៉ុន្ដែចាំណា ជីមីន ហ្គាលីណាសន្សាថាគ្មានថ្ងៃនិយាយគំហកឬប្រើពាក្យថាធុញទ្រាន់លើអូនទេ អូនជាម្ចាស់ជីវិតបង អូនជាម្ដាយកូនរបស់បង គ្មានអូនប្រៀបដូចជីវិត បងរសាបអណ្ដែតមិនដឹងទិសដៅឬគោលបំណងក្នុងជីវិត បងទេជាអ្នកដែលត្រូវនិយាយពាក្យមួយនេះ សុំទោសហើយអរគុណអូនដែរឈានជើងចូលក្នុងឆាកជីវិតបុរសផ្លេយប៊យមួយនេះ អូនដឹងទេអូនជាអ្នកបង្រៀនបងពីពាក្យថាស្រឡាញ់និងសុភមង្គលពិតប្រាកដ បងអាចក្លាយជាលោកប៉ានិងលោកប្ដីល្អក៏ជាគុណសម្បត្ដិអូនផងដែរ "
រាងក្រាស់និយាយរៀបរាប់ក្នុងចិត្ដប្រាប់ប្រពន្ធគេថានាងអស្ចារ្យខ្លាំងណាស់ នាងល្អលើសស្រីឯទៀតដែលគេស្គាល់នាងមិនហ៊ានត្អូញត្អែរឬរអ៊ូពីទុក្ខលំបាក នាងពូកែមនុស្សអំណត់អត់ធ្មត់នាងអាចរកការងារក្រៅបានដោយមិនពឹងពាក់គ្រួសារនាងហ៊ាន ប្រឡូកនិងភាពទុក្ខលំបានរាងស្ដើងមួយនេះសាកសមនិងក្លាយជាព្រះនាងតូចរបស់គេ
អូម៉ូអ៊ីខ្ទប់មាត់ទាំងភ្ញាក់ផ្អើលទឹកនេត្រាជ្រាបហូរចេញមកតាមកន្ទុយភ្នែកវាមិនមែនទឹកភ្នែកនៃក្ដីសោកសៅទេប៉ុន្ដែវាជាក្ដីរំភើបច្រើនជាង នាងស្មានថាគេខឹងស្អប់ដោយសាររឿងនាងបង្ករឿងឈឺក្បាលរាល់ថ្ងៃអ្នកណាទៅដឹងថាគេត្រូវការនាងមករំខាន មករអ៊ូរទាំ លេងសើចប៉ុណ្នឹង
នាងស្គាល់គេដំបូងនាងខំគិតថានាងប្រហែលត្រូវរស់នៅពិបាកចុះសម្រុងគ្នាហើយ តែនរណាដឹង គេជាប្ដីល្អរបស់នាង គេតាមចិត្ដនាងជានិច្ច អ្វីចម្លែកដែលនាងសុំមេត្ដាគឺការប្រើសំឡងតូចធំគំហកសម្លុតលើនាងនាយក៏កែទម្លាប់នេះចេញដើម្បីនាង ។
( ស្វាមីដែលល្អដូចគេគឹកម្រមានក្នុងលោកណាស់ )
សរសេរដោយ៖ម៉ូ
YOU ARE READING
ប្រពន្ធកំពូលឆ្នាស វគ្គ១ ( ចប់ )
Romansករប្រច័ណ្ឌដោយមិនដឹងខ្លួនធ្វេីឲ្យក្មេងស្រីមិនដឹងអី បញ្ចេញកាយវិការមិនសមរម្យទៅលេីសសមាជិកមិត្ដ ភក្ដិដោយគិតថាបបួលរាងក្រាស់ដេីរលេងដាច់យប់ ប៉ុណ្នឹង។ សរសេរដោយ: ម៉ូ
