ភាគ០៩៖នាងយំ!!

1K 28 0
                                    

"​ សំដៅរូបភាពនោះឬ​ "​
រាងក្រាស់ដឹងអំពីសំនួររៀបសួរហើយគ្មានអ្នកណាក្បាលខូចដូចជុងហ្គុ្កកនិងថេយ៉ុងនោះទេ ចូលចិត្ដបង្ករឿងក្នុងគ្រួសារអ្នកដទៃឈ្លោះគ្នា
"​ ត្រូវហើយ​ ពួកព្រាយនេះជាអ្នកណា​ ហើយពីណាគេទាញរូបអស់នេះចូល laptop "​ នាងច្រត់ចង្កេះសួរ​ផាំងៗក្ដៅចិត្ដប្រហែសតិចអត់កើតផុតពីមនុស្សពិតចេញមនុស្សក្នុងរូបភាពតើគេមាន​អាសូរទ្រូងនាងអត់​ ។
"​ មកនេះមក​ "​ រាងស្ដើងក៏ក្រោកទៅតាមការហៅរបស់គេជីមីនទាញចង្កេះមកអង្គុយលើភ្លៅថើបសក់មួយខ្សឺតហើយបកស្រាយហេតុផលឲ្យស្រីតូចស្ដាប់
"​ គឺពួកមិត្ដខ្ញុំទេអ្នក save នោះ​ "​ ជីមីន
"​ កុហកច្បាស់ណាស់​ "​ នាងអាចជឿគេប៉ុន្មានភាគរយទៅចរិតព្រាន​ចឹង​ ទុកចិត្ដទេ
"​ បាទ​ នេះទូរស៍ព្ទតេសួរពួកវាដោយផ្ទាល់ទៅ​ "​ ជីមីនលូកយកទូរស៍ព្ទហុចឲ្យនាងតេសួរបញ្ជាក់ដោយលេខ​មិត្តភ័ក្ដិ​គេមួយជួរខាងលើ
"​ ឆើស ចាំមើលណា​ "​ រាងស្ដើង​ចិត្ដ​សឿងដែរចុចពីលើលេខរបស់ជីនជាមនុស្សអាយុបងគេក្នុងចំណោមហើយក៏ជា​សុភាពបុរស​ដែលនាងស្គាល់
(​ អាឡូ​ ជីមីន​ឯងតេមានការអីដែរ​ )​ ជីនរហ័សចុចទូរស៍ព្ទប្រវត្តិសាស្រ្ដ​ហើយដែលជីមីនតេមករកគេមុននោះ វាជារឿងមហាកម្របំផុត
"​ អាឡូ​ បងជីន​ ខ្ញុំ​អូម៉ូអ៊ី​ណា​ "​ ​
(​ នាងល្អិតទេអី​ តេមកបងមានការអី​ )​ ជីន
"​ គឺខ្ញុំចង់សួរបងរឿងមួយ​ "​
(​ បាទបង រីករាយនិងឆ្លើយសំនួររបស់ឯង )​ ជីន
"​ បងដឹងទេថាអ្នកណាប៉ះពាល់ laptop ប្ដីខ្ញុំទេ​ "
(​អូ!! ថេយ៉ុង​ និង​ ជុងហ្គុក​ បងឃើញពួកគេមើល LapTop ប្ដីឯងបណ្ដើរទាំងសើចកក្អឹក តើមានរឿងអ្វីឬបានជាឯងសួរដូច្នេះ )​ ជីន
"​ អត់មានអ្វីទេចា ចឹងខ្ញុំបិទហើយ​ ជំរាបលា​ "
(​ បាទ​ )​
"​ ជឿខ្ញុំឬនៅ​ " ជីមីនឱបចង្កេះនាងពីក្រោយដោយផ្ដួលក្បាលលើខ្នងស្រីតូច​ បិទភ្នែកសម្រាកថ្ងៃនេះគេឈឺក្បាលល្វើយប្លែក ទើបសំងំគេងបន្ដិចក្រែងធូរ
"​ គេសុំទោសណា​ "​នាងរៀង​រអៀស​ចិត្ដតិចមិនគួរណាមិនជាលោកប្ដី
សោះ​ គេខំនិយាយរៀបរាប់ប៉ុណ្នឹងដែរនូវមិនស្ដាប់ទៀត ឥឡូវឃើញទេលទ្ធផលប្ដីខឹងខ្លួន នាងត្រូវលួងគេរប្រៀបម៉េចទេព្រោះតាំងពីធំដឹងក្ដីមកនាងធ្វើខុសអ្វីតែងតែប៉ាម៉ាក់កាន់ជើងជានិច្ច ។
"​ មិនអីទេ​ ម៉ោះទៅញុំាបាយ​ "​ ជីមីនខ្ជិលប្រកាន់​ទោសពៃរ៍​អីណាស់​ មានសប្បាយចិត្ដទៅវិញទេដែលឃើញ​ប្រពន្ធចេះប្រច័ណ្ឌ​គេបែបនិងគួរឲ្យស្រឡាញ់ម្យ៉ាងដែរ ពិសេសត្រូវ​មេបង្ករឿងមកផឹកជក់លៀងអបអរទើបល្អ គ្មានមេរំខានគេប្រហែលមិនឃើញកាយវិការខ្យូតៗរបស់អូម៉ូអ៊ីឡើយ ។
"​ ជុប​ ថ្ងៃក្រោយគេលែងហ៊ានហើយ​ "​
"​ មនុស្សណាក៏ចេះខុសដែរ​ មិនបាច់គិតក្នុងចិត្ដទេ​ តាមសប្បាយទៅណា​ អូម៉ូអ៊ី​ "​ រាងក្រាស់ឱបទះស្មាតិចៗ​ផ្ដល់កម្លាំងចិត្ដកុំឲ្យនាងដាក់សម្ពាធលើខ្លួនឯងដោយសាររឿងតូចមួយពិនម្ជុលនេះអី វាគ្មានប្រយោជន៍ទេ ។
"​ ឃ្លានទេ ពួកយើងគួរកម្ម៉ង់ញុំាទៅទីនេះ​ ឬហាង​ "​ ជីមីន​
"​ ឃ្លានហើយចង់ញុំាទីនេះច្រើនជាង ហាងរញ៉ែរញ៉ៃណាស់​ "​
"​ អូខេ​ ក្បាលខូចម្ល៉េះយើង​ "​ រាងក្រាស់លូកដៃយកទូរស៍ព្ទពីថតតុទាក់ទងទៅកាន់ជំនិតពឹងឲ្យគេទៅទិញអាហារមួយចំនួនសម្រាប់ញុំាពីនាក់នូវក្រុមហ៊ុនប្រាំនាទីមិនទាន់កូនចៅនាំចំណីជាច្រើនថង់ដាក់លើតុដោយនាងតូចជាអ្នកស្រាយមើលថាមានអ្វីខ្លះដែលនាងញុំាកើតព្រោះចំណីខ្លះធ្វើឲ្យនាងអាឡែស៊ីនិងវា ដូចខ្ទឹមបារាំងជាដើម ។
---
"​ ឆ្អែតហើយ​ "​ រាងតូច​សោយអាវឡើងរួចលើប្រអប់ដៃបន្លាក្រូចទះពោះតិចៗជីមីនចង់​ឈ្លក់ទឹក​ នេះនាងហ៊ាន​បញ្ចេញកាយវិកាយ​ទាក់ទាញអារម្មណ៍គេទៀតហើយ នេះគេអ្នកឃើញចុះអ្នកផ្សេងគេមិនក្លាយជាឃាតករត្រជាក់ហើយទេ ជីមីនមិនបានសម្លាប់ពួកគេតាមអ្នកបញ្ជាថ្នាក់លើនោះទេតែគេសម្លាប់ដោយសារប្រច័ណ្ឌច្រើនជាង
"​ ចង់ញុំាអ្វីផ្សេងទេ​ "​ ជីមីន
"​ អត់ទេឆ្អែតតឹងពោះហើយ​ "​ អូម៉ូអ៊ី​គ្រវីក្បាលបធិសេធទោះចង់បានបន្ថែមពោះនាងក៏លែងទ្រាំទ្រូហើយ នាងញុំាដល់សឹងធ្លាយពោះវៀនពោះតាំងចេញមកខាងក្រៅ ។
"​ តើខ្ញុំគួរផ្លាស់ប្ដូររបបនាងញុំាទេ ?? "​
"​ ហេតុអី​ " នាងទាមទារកហេតុផលដែលគេចង់ប្ដូររបបចំណីនាង​
"​ ពេទ្យថាមកពីនាង​ញុំារបស់​ផ្ដេសផ្ដាស​បានជាបាត់​វដ្ដរដូវនាងត្រូវទេដូច្នេះនាងត្រូវញុំាអ្វីដែលផ្ដល់ផលប្រយោជន៍សម្រាប់​សុខភាព​ប៉ុណ្ណោះ​ "
"​ ចុះរបស់ផ្អែមញុំានោះ "​
"​ ជាតិស្ករច្រើនពេក គឺណូហើយ​ "​ ជីមីន
"​ អត់ទេ​ អូនសុំអង្វរ​កុំប្រើវិធី​ព្រៃផ្សៃ​ដាក់ទោសអូនអី​ "​
"​ ទេដាច់ខាតទោះនាងយំលិចផ្ទះក៏ខ្ញុំមិនចិត្ដទន់ដែរសូរី​ "​ ជីមីននិយាយដាច់អហង្ការហើយគេគ្មានថ្ងៃធ្វើតាមសម្ដីក្ដីអង្វរសុំមេត្ដារបស់នាងនោះទេ
"​ សុំមេត្ដាផងណា លោកប្ដី ហ៊ឹកហ៊ឹក​​ "​ ​
"​ ទឹកភ្នែកទឹកសំបារក៏គ្មាន​ប្រសិទ្ធភាព​ដែរ​ "​
"​ ណាណា​​ "​ នាងអង្រួនដើមដៃគេសុំចិត្ដចុះកាត់លុយក៏កាត់តែកុំ​ផ្លាស់ប្តូរ​របបអាហារនាងបានហើយនាងវេទនាធ្វើចិត្ដរបស់​ឆ្ញាញ់ណាស់នឹកក្លិន មាន់បំពង​ ដំឡូងបំពងអាហាររសជាតិ​ប៊រ​ មីកូរ៉េហឹលឆ្ញាញ់ ភេសជ្ជះប្រភេទគ្រឿងកំប៉ុងនិងអ្វីច្រើនទៀតដែរប្រាថ្នាចង់បរិភោគពួកវា ?​
"​ ទេ​ "​ ជីមីន​ប្រងើយដោយផ្ដាតលើការងារធម្មតាតែក្នុងចិត្ដនរណាហ៊ាននេះណាគេមិនហ៊ានបង្អាត់អាហារសម្រាប់ប្រពន្ធឡើយគេសុំឲ្យតែនាងញុំាឆ្អែតគេងឆ្អែតសើចសប្បាយរាល់ថ្ងៃគេរីករាយហើយ ត្រឹមការប្រែប្រួលវដ្ដរដូវនោះគ្មានបញ្ហាអ្វីចំពោះគេទេ ព្រោះរឿងមួយនេះអ្នកណាក៏មានដែរ អ៊ីចឹងហើយវាទូទៅហើយ ។
"​ ចឹង​សុំ​កូកាកូឡា​មួយ​កំប៉ុង​និងសូកូឡា​មួយប្រអប់មកលែងទាមទារហើយ លោកប្ដី​ "​
"​ ចូលចិត្ដតែរបស់ផ្អែមហើយតាំងរអ៊ូថាធាត់ណាស់ គិតយ៉ាងម៉េច​ "​
"​ ចុះបើមាត់ឃ្លានតែពួកនឹងនោះ​ "​
"​ មិនដឹងទេ ​ "​ ជីមីនបិទត្រចៀកមួយថ្ងៃសុំមិនដឹងមិនលឺអ្វីទាំងអស់
"​ សន្យាតែម្ដងទេណាប្ដីសម្លាញ់ "
" ហ៊ឹម ម្ដងចុះអាណិតក្មេង ​ "​ សួរគេដែលចិត្ដរឹងដាក់នាងប៉ុន្មានម៉ោងត្រឹមឃើញទឹកមុខកម្សត់របស់នាងហើយបេះដូងលោតញាប់ស្ទើរធ្លាយចេញមកក្រៅហើយ អ្នកណាទ្រាំនិងភាពគួរឲ្យខ្នាញ់របស់នាងទៅ គេចាញ់នាងហើយចាញ់មន្ដស្នេហ៍នាងទៀតផង
"​ យ៉េយ៉េៗៗ​ អរគុណ​លោកប្ដី​ ជុប​ "​
ជីមីនប្រាប់ជំនិតឲ្យជួយទិញ​កូកាកូឡា​មួយ​កំប៉ុង​និង​សូកូឡា​មួយប្រអប់បន្ទាប់ពីទទួលថង់ពីកូនចៅហើយគេហុចឲ្យនាងញុំា​ នាងទទួលយកញុំាយ៉ាងរំភើយ​ ប្រហែលម៉ោង៣​ក្រោយមកនាងធុញក៏ធុញ អផ្សុកក៏​អផ្សុក​ នាងដើរទៅអង្គុយកេះដៃប្ដីឲ្យបែររកខ្លួនហាក់មានរឿងអ្វីចង់ប្រាប់អ៊ីចឹង ។
"​ ឃ្លានឬ​ "​ ជីមីនងាកមុខមកមើលនាង​ រពឹសម្ល៉េះ បិះស៊កដៃចូលក្នុងអាវគេហើយ​ គេ​បណ្ដាយពេកនាងលែងខ្លាចរអាគេហើយចឹង​ នាយចាប់ដៃទាំងគូជាប់ទាញខ្សែក្រវ៉ាត់ចេញពីកចងភ្ជាប់គ្នាទាំងគូ ។
"​ លែងអូនភ្លាម​ "​ អូម៉ូអ៊ីខាំបបូរមាត់ខ្លួនឯង​ សម្លឹងសម្លក់មុខគេ​ និយាយតម្លើងសរសៃកដាក់ជីមីនទៀតហាក់មិនញញើតអ្វីបន្ដិច​ គេប៉ះនាងបានចុះនាងប៉ះគេវិញបែបត្រូវចងដូច្នេះ
"​ ទេ​ ចឹងហើយងាយដល់ខ្ញុំធ្វើការ​ "​ មិនមែនជីមីនកំណាញ់ខ្លួនទេប៉ុន្ដែគេខ្លាចទប់អារម្មណ៍មិនកើតចាប់ការនាងកណ្ដាលការិយាល័យឥឡូវហើយ ។
អីម៉ូអ៊ីអង្គុយស្ងៀមទាំងមុខក្រញ៉ូវចាប់នាងចងធ្វើដូចនាងជាសត្វចិញ្ចឹម​ចឹង​សាំមែន​ជីមីនដៀងភ្នែកមើលនាងស្ងាត់ៗ ចាំមើលអាការះមិនសុខចិត្ដរបស់ប្រពន្ធ​ គេទប់សំណើចសឹងជាប់ហើយនាយបន្ដធ្វើការទៀតរហូតនាងគេងលក់ ទម្រាំរាងក្រាស់ធ្វើបង្ហើយឯកសារជិតពាក់កណ្ដាលយប់ហើយ
នាយលើបីភរិយាកំពុងលងលក់បោះជំហានវែងៗសំដៅទៅកន្លែងចតឡានរួចបើកចេញទៅដោយគេបើកផ្ទាល់គេត្រូវការភាពឯកជនរវាងរឿងគ្រួសារខ្លះដែរ ​ប្រហែលកន្លះ​ម៉ោងក្រោយកង់ឡានរត់ចូលក្នុងភូមិគ្រិះនេះដាស់នាងឲ្យភ្ញាក់ដើម្បីទទួលទានអាហារពេលយប់ទោះវារៀងជ្រៅណាស់ហើយជីមីនមិនពេញចិត្ដដែលឃើញប្រពន្ធគេងដោយអត់បាយយប់ទេ ។​
" ក្រោកឡើងអូម៉ូអ៊ីពួកយើងមកដល់ផ្ទះហើយណា "
" អឹម ងងុយណាស់សុំគេងបន្ដិចទៀតមកណា "
" អត់ពួកយើងត្រូវទៅញុំាបាយពេលយប់ ប្រយ័ត្នឈឺក្រពះក្រោកមក "
" សាំនិងលោកឯងណាស់ក្រោកក៏ក្រោក "
"​ ខានស្អែកមាន​វិធី​ស្រមោលសនាងចង់ចូលរួមជាមួយខ្ញុំដែរឬទេ​ "​
ជីមីនស្រាយខ្សែក្រវ់ាត់ចេញពីនាងបន្ទាប់មករាងក្រាស់បន្លឺស្រដីសារថ្មីគេបបួលនាងចេញទៅពិភពខាងក្រៅទាំងអស់គ្នាហើយណាមួយគេចង់ណែនាំឲ្យសង្គមខាងក្រៅស្គាល់ប្រពន្ធរបស់គេ
"​ សូរីខ្ញុំមិនទៅម៉េចកើត ​ "​
"​ សម្ដីឈ្លើយ​ តោះទៅញុំាបាយហើយចាំស្អែកខ្ញុំជូនទៅទិញ​សំលៀកបំពាក់​ទុកស្លៀកចូលកម្មវិធី​ "​ ជីមីនបណ្ដើរនាងចូលក្នុងផ្ទះដោយគេស្មគ្រ័ចិត្ដធ្វើជាចុងភៅ អស់រយះដប់ប្រាំនារីក្រោយបាយឆាមួយចានគេកាន់មកបញ្ចុកនាង
"​ អ៊ីចឹងរឿងលុយអ្នកណាជាអ្នកចេញទៅ "
"​ ​ ចាំខ្ញុំចេញអោយ​ "​ ជីមីន
"​ ស្រឡាញ់ប្ដីជាងគេ​ ជុប​ "​ ​
ព្រះអាទិត្យរះបញ្ចេញរះស្មើពន្លឺពណ៍ទឹកក្រូចជះតាមច្រឡោះបង្អួចបង្ហាញឲ្យឃើញប្ដីប្រពន្ធកំពុងឧបគ្នាយ៉ាងស្និតរមួតស្ទើររលាយខ្លួនក្លាយជាមនុស្ស
តែមួយទៅហើយ ។
"​ ហ៊ឹម​ មានរឿងអី​ "​
"​ កំដរអូនហាត់ប្រាណតិចមក​ ប្ដី​ "​ នាងប្រឹងក្រោកពីព្រឹកដោយសាររឿងមួយនិងប៉ុណ្ណោះ នាងចង់ចំណាយពេលផ្អែមល្ហែមចំពោះគ្នា​
"​ អូខេម៉ោះ​ចឹង​ "​
ជីមីនក៏កំដរដើរហាត់ប្រាណជាមួយនាងរហូតម៉ោងប្រាំមួយទើបបញ្ឈប់ការហាត់ប្រាណទៅសម្អាតខ្លួនចូលក្រុមហ៊ុន​ ។ ថ្ងៃបន្ដិចជីមីនបណ្ដើរស្រីតូចទៅផ្សារទំនើបដើម្បីរក​សំលៀកបំពាក់​ថ្លៃថ្នូរ​សម្រាប់ចូលរួមក្នុងកម្មវិធី
"​ នាងរើសបន្ដទៅ​ ខ្ញុំនិយាយទូរសព្ទបន្ដិច​ "​ ជីមីនងាកប្រាប់អូម៉ូអ៊ីថាគេទៅខាងនោះនិយាយទូរសព្ទសិន​ នាងងក់ក្បាល ជីមីនមិនស្ងប់អារម្មណ៍សោះគេមិនចង់ឃ្លាតឆ្ងាយពីនាងសូប្បីមួយជំហាន ឯក្រមុំតូចសម្លឹងមើលឈុតគេតាំងដោយក្ដីមិនពេញចិត្ដ "​ អត់ទោសជួយលែងដៃខ្ញុំផង​ អ្នកនាង​ "​
"​ ៥លាន​ដុល្លារ​នាងត្រូវចេញពីជីមីន​ "​ ជេសហ្សាដាក់លក្ខខណ្ឌថែមហ៊ាន បោះតម្លៃកម្ទេចលុយឲ្យនាងដើរចេញចឹងឬ ចម្លែកដែរធ្លាប់តែឃើញក្នុងរឿងបែរជួបស្ដែងៗដូច្នេះរៀងអស់សំណើចបន្ដិច ។
"​ អីគេនាងមានសិទ្ធិអីបញ្ជាក្បាលយើងនោះនាងកើតឆ្គួតឬធ្វើឡប់ឲ្យប្រាកដក្រែងដឹងលឺហើយហីថាខ្ញុំ​ ជាប្រពន្ធ​ " អូម៉ូអ៊ី​ទ្រាំអត់ធ្មត់លែងបាន​ហើយសម្បត្ដិត្រឹមលុយប្រាំលាននោះគ្មានអ្វីអស្ចារ្យទេ
"​ ប្រពន្ធមិនឈ្នះស្នេហាគ្រាដំបូងដែរ​ " ជេសហ្សាបោះសម្ដីមកធ្វើដូចខ្លួនឯងមានបៀបជាង​ចឹង​ទាំងមិនដឹងថា​អូម៉ូអ៊ីនេះឆ្នាសឆ្នើម​ប៉ុណ្ណានោះទេ​
"​ខ្ពើម​លឺថាអ្នកខ្លះរត់តោងតាៗ​សោះ​កោតហាមាត់និយាយទៅរួច​ ប្រសិនខ្ញុំជានាងណាខ្ញុំនិយាយមែនស៊ូងាប់ក៏មិនប្ដូរខ្លួនដើម្បីលុយ១០ដុល្លារឬ២០ដុល្លារទេ​ អូសុំទោសខ្ញុំច្រឡំមាត់សង្ឈឹមថាស្នេហាគ្រាដំបូងមិនខឹងចុះ​ អូប្ដីខ្ញុំមកហើយចូល​រាក់ទាក់​តិចទៅ​ "​
រាងតូចខ្ទប់មាត់ធ្វើដូចច្រឡំនិយាយការពិតចេញមកចឹងកាលពេលរៀបការដំបូងជីមីនក៏ធ្លាប់និយាយប្រាប់ដែលថាគេមានសង្សារ​គម្រោងថាចូលស្ដីប៉ុន្ដែឃើញចរិតមាយាទរបស់​ជេសហ្សាមកចឹង គេក៏លែងចង់បាននាងក្លាយជាប្រពន្ធដែរ​ ខណះនោះជីមីនក៏សំដៅមករកពួកគេ
"​ មិនបាច់ទេ​ "​ ជេសហ្សាថយជំហានប្រលែងដៃរាងតូច​ វាខុសពីការគិតនាងទាំងអស់ស្មានថា​អូម៉ូអ៊ី​ជាមនុស្ស​ស្លូតបូត​ងាយជាន់​ពន្លិចតែនរណាទៅដឹងថាស្រីតូចក៏ពូកែ​វាហាស្រដីណាស់ដែរ​ ល្មមៗអាច​អូម៉ូអ៊ី​ថាឲ្យស្ពឹកមុខវិញ
"​ ឆ្កែអាដែល​ គីគី​ៗៗ​ "​ អ្នកនាងអូម៉ូអ៊ី​និយាយបកដៃដូច​ជេសហ្សានិងសត្វឆ្កែ​ចិញ្ចឹម​របស់នាង
"​ នាងឯង​ "​ ជេសហ្សាគាំងអណ្ដាតរកពាក្យតបតគ្មាន
"​ ថីនុងស្រូបម្ល៉េះ​ នាងជាឆ្កែឬ​ ហៃយ៉ាមិនដឹងសោះថាកញ្ញា​ថ្លៃថ្នូរ​ជាឆ្កែ​សោះមិនគួរឲ្យជឿ "​
"​ អួយ​ "​ អូម៉ូអ៊ី​ដួលជ្រុលទៅប៉ះ ជ្រុងតុកញ្ចក់អាយះចេញឈាមជីមីនរហ័សមកមើលប្រពន្ធទាំងខឹងក្រោធ​ ដោយសារជេសហ្សារុញនាងពីក្រោយទើបប្រពន្ធគេគ្រោះថ្នាក់ ។
"​ ឈឺទេ​ "​ រាងក្រាស់ចាប់ដៃនាងមកពិនិត្យមើលថាត្រូវខ្លាំងត្រង់ណាខ្លះ នាយងៀកមុខសម្លឹងម្ចាស់ដើមហេតុដោយក្រសែភ្នែកត្រជាក់ស្រេប
"​ នាងសំអាងអី​ រុញប្រពន្ធខ្ញុំ​ "​ ជីមីនគ្រាឲ្យ​ភរិយា​អង្គុយលើសាឡុងសិនរួចប្រាប់​បុគ្គលិក​យកប្រអប់ថ្នាំមក​ ជួយលាងរបួស​ឯគេវិញកំពុងនិយាយ​តម្លើងសំឡេងជាមួយ​ជេសហ្សាទាំង​ខឹងសម្បារ​ ថ្លើមនាងធំពោសមេឃហើយ
"​ ខ្ញុំមិនបានធ្វើទេ​ វាជាល្បិចនាងប៉ុណ្ណោះ​ "​ ជេសហ្សាបធិសេធ នាងគ្មានបានប៉ះរាងតូចពិនសរសៃសក់ឡើយតែតាមពិតខុសស្រឡោះនាងចង់តែសម្លាប់អូម៉ូអ៊ីក្លាយជាសាកសពទេ ។
"​ ចោរវាមិនដែលសារភាពថាវាចោរនោះទេ​ ឆាប់សុំទោសប្រពន្ធខ្ញុំភ្លាម​ ទាន់ខ្ញុំចិត្ដត្រជាក់​ "​ រាងក្រាស់គំហកសម្លុតខ្លាំងៗមួយអស់សំឡេង​ អីគេធ្វើបាបរាងកាយប្រពន្ធគេហើយនៅមានមុខចោទប្រកាន់ថាល្បិចប្រពន្ធគេទៀត​ តើខួរក្បាលនាងសាងមកអំពីអ្វី​ ម៉េចក៏អាក្រក់​ ជូរជាតិខ្លាំងហៅលែងលឺចឹង​
"​ ទេខ្ញុំមិនសុំទោស​ មីស្រីដណ្ដើមរបស់គេ​ ផាច់​ " ​ជេសហ្សាទាន់និយាយចប់ផងត្រូវមួយ​កំផ្លៀង​ងាកមុខទៅម្ខាងទៀតតាមកម្លាំងទះគេស្អប់នរណាថាប្រពន្ធគេថាមីណាស់​ នាងជាអីមក​ញែតៗថាអូម៉ូអ៊ីដណ្ដើមរបស់នាង​ ក្រែងកាលនោះគេផ្ដល់​ឪកាស​ហើយតែនាងទេបណ្ដាយវាឲ្យរបូតពីដៃ ។
"​ ចាំឲ្យច្បាស់​ ខ្ញុំជាខ្ញុំ​ មិនមែនកម្មសិទ្ធិនរណាឡើយលើកលែងតែប្រពន្ធខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ​ ដែលអាចនិយាយឬបញ្ជាខ្ញុំតាមចិត្ដ​ រីឯនាងត្រឹម​អតីតសង្សារនោះទេ​ "​ ជីមីនលើម្រាមដៃចង្អុលថ្ងាល់នាងខ្លាំងៗសឹង​ផ្ងារទៅខាងក្រោយកុំឲ្យគេខឹង​នាយហ្នឹង​បង្ហាញ​អត្ដចរិតពិតទាំងប៉ុន្មានចេញមកដូចគេនិយាយថា​ ខ្លាកំពុងដេកកុំដាស់វាឲ្យភ្ញាក់​ ប្រៀបដូចហ្នឹងជីមីន​ចឹង​ទាំងកំណាចទាំង​ឃោឃៅ​មិនលើកលែងសូប្បីមនុស្សស្រី​ ប្រភេទដូចជាជេសហ្សា ។
"​ នាងនោះវាល្អអីជាងខ្ញុំទៅ​ "​ ជេសហ្សាស្រែកទាមទាររកខុសត្រូវតើអូម៉ូអ៊ីមានចំនុចអ្វីខ្លះបានជារាងក្រាស់កាន់ជើងនាងអ្វីម្ល៉េះ​ ចុះនាងជាអីវិញក្នុងភ្នែករបស់គេ​ អតីតសង្សារឬនាងមិនត្រូវការទេ
"​ អូម៉ូអ៊ី​ល្អជាងនាងឆ្ងាយដល់ថ្នាក់​ប្រៀបធៀបមិនបានមួយចំណិតផង​ ចាំទុក​ "​
ជីមីនគេនិយាយមកសុទ្ធការពិត​អូម៉ូអ៊ីល្អទាំងចិត្ដល្អទាំងកាយ​ សូប្បីការនិយាយស្ដីរបស់ប្រពន្ធគេមាន​សុជីវធម៌​គោរពចាស់ទុំណាស់​ មិនដូច​ជេសហ្សានោះទេកាលនោះខំគិតថានាងជាស្រី្ដល្អសាកសមហ្នឹងគូជីវិតរបស់គេ​ តែបែបបញ្ជាម៉ាក់គេធ្វើនេះធ្វើនោះដូចអ្នកបម្រើនេះឬស្រីដែលគេស្រឡាញ់ស្ទើរលេប​ ខណះនោះ​នាងរំភើបមិនតិចទេ​
"​ វាស្លាប់​ បងហ្នឹងស្រឡាញ់ខ្ញុំមិនខានទេ​ "​ ជេសហ្សានិយាយបន្លឺឡើងទាំងសម្លក់រាងតូចថ្មែ​ គ្មានវត្ដមាន​អូម៉ូអ៊ី​អ្វីគ្រប់យ៉ាងធ្លាក់ចូលដៃនាងទាំងអស់​ មិនថាមនុស្សឬទ្រព្យសម្បត្តិ​ ​ គឺស្ថិតក្រោមកម្មសិទ្ធនាងម្នាក់គត់​ ។
"​ នាងហ៊ានប៉ះមួយសរសៃសក់​ គ្រួសារនាងហ្នឹងស្លាប់ទាំងពូជ​ "​ ជីមីនញោចញញឹមចុងមាត់ដើរទៅជិតខ្សឹបខ្សៀវជិតត្រចៀកដោយប្រយោគត្រជាក់ស្រេប​ គេសូវចេះនិយាយគម្រាមនោះទេ​
"​ បងហ្នឹងសោកស្ដាយ​ "​ ជេសហ្សាដើរចេញទាំងអាម៉ាស់មុខបំផុត
"​ ថ្ងៃក្រោយប្រយ័ត្នខ្លួនផង​ "​
"​ អូន សុំទោសលោកប្ដី​ "​
"​ វាមែន​កំហុសនាងទេ​ កុំទុកក្នុងចិត្ដអី​ ​"​
"​ តែយ៉ាងណាក៏អូនចង់និយាយពាក្យសុំទោសដែរ​ "
"​ ហ៊ឹម​ អូខេតាមចិត្ដ​ លាងរបួសហើយត្រឡប់ទៅផ្ទះ​ "
"​ ចុះ​រ៉ូបកម្មវិធី​ស្រមោលសនោះ​ "​
"​ ខ្ញុំឲ្យកូនចៅទៅជំនួស​ "​
"​ ហេតុអ្វី​ "​
"​ នាងមានរបួស​ចឹង​ទៅណាកើត ​"​ ជីមីនបន្លឺដោយសំឡេងរឹង​កំព្រឹស​គេម៉េចហ៊ាន​បណ្ដាលទៅ​ នរណាលួចធ្វើបាបពីក្រោយខ្នងនោះ​ គេម៉េចអាចជួយទាន់ពេល​ វាហាក់បីនាយកំពុងបញ្ចេញកាយវិការបារម្ភជ្រុលពេកហើយដឹ​ង​
"​ របួសតែដៃម្ខាងតើ​ "
សរសេរដោយ៖ម៉ូ

ប្រពន្ធកំពូលឆ្នាស វគ្គ១ ( ចប់ )Where stories live. Discover now