ប្រពន្ធកំពូលឆ្នាស វគ្គ១ ( ចប់ )

ភាគបញ្ចប់៖គ្រប់យ៉ាងប្រែជាល្អវិញ

"​ តោះអូនសម្លាញ់​ អូនមិនស្រួលខ្លួនអញ្ចឹងឆាប់ទៅសម្រាកជាមួយបង​ "​ រាងក្រាស់​ដៀងកន្ទុយភ្នែកឃើញទឹកមុខនាង​ស្លេកស្លាំង​ឧស្សាហ៍​ក្អួតចង្អោរ​ ក្លិនអាហារនិងទឹកអប់នាងហិតបន្ដិចក៏រត់ទៅក្អួតដែល​នាងក្អួតឡើងខ្សត់ខ្លួនទៅហើយ​នាយសង្ហារហ័សបីនាងចូលទៅខាងក្នុងដោយឡើងទៅបន្ទប់ចាស់ដែលពួកគេធ្លាប់ស្នាក់នៅមួយរយះខ្លីមកនេះ​
"​ ចាអរគុណសម្រាប់ការមើលថែណាលោកប្ដី​ "
"​ ពួកយើងជាប្ដីប្រពន្ធនិងគ្នាមិនគួរនិយាយពាក្យអរគុណឡើយ​ "​
តើវាចាំបាច់ត្រូវអរគុណដែលទេ​រឿងមួយនេះវាជាតួនាទីរបស់គេស្រាប់ទៅហើយ​ ទោះនាងមិនហារស្ដីមួយម៉ាត់គេអាចដឹងពីភាពហត់នឿយរបស់នាងតាមរយះកែវភ្នែកមួយគូរនេះដែរ​ នាងអាចលាក់បាំងភ្នែកដទៃបាន​ តែមិនអាចបិទបាំងភ្នែកគេទេ​ ។
"​ ខ្ញុំគិតថាវាជាការសម្រេចចិត្ដត្រឹមត្រូវមែនទេ​ នាងមើលទៅដូចក្ដីសុខនិងសុភមង្គលក្នុងជីវិត​អាពអាពាហ៍ពិពាហ៍​មួយនេះណាស់ តើខ្ញុំទៅបំផ្លាញពួកគេហើយបានអ្វីមកវិញទៅ​ នាំតែភាពក្ដៅក្រហាយចំពោះខ្លួនឯងនិង​ ហ៊ឹម​ ខ្ញុំស្ដាយណាស់​ "
​ ហ៊ូស៊ុក​ញញឹមខ្សោយៗសម្លឹងកាយវិការ​ខ្វល់ខ្វាយ​របស់រាងក្រាស់ធ្វើទៅលើនាងវាបញ្ជាក់មកច្បាស់ៗថា​ ពួកគេរីករាយសើចសប្បាយនៅពេលជិតគ្នា​ សំឡេងសើចកក្អឹកលាន់លឺពេញភូមិគ្រិះ​វាជាការសើចដោយគ្មាន​ទុក្ខសោក​ក្នុងចិត្ដ​ផ្ទុយស្រឡះពីគេដែលមានគំនិតចង់​ព្យាបាទបំបែកបំបាក់ពួកគេចេញពីនាងម្ដងហើយ
ម្ដងទៀត​ ប៉ុន្ដែ​ពួកគេមាននិស្ស័យ​ ពួកគេនៅតែជួបគ្នាដដែល​ អញ្ចឹងគេដោះលែងវាឲ្យ​រសាបអណ្ដែតទៅតាមខ្យល់ទៅចុះ កំហឹងនៃគំនុំវាសាយផាត់ទៅតាមវាយោអស់ហើយ ។
" បញ្ឈប់វាគឺល្អហើយ ឆាប់ចូលក្នុងទៅហ៊ូស៊ុក " ជីនអូសគេចូលក្នុងដើម្បីកុំឲ្យគេមានអារម្មណ៍ថាឯកា និងគ្មានអ្នកណាពេញចិត្ដវត្ដមានរបស់គេ វាមិន
ខុសទេពួកគេស្អប់នាយមែនប៉ុន្ដែវាគ្រាន់ស្អប់មួយពេលប៉ុណ្នឹង ពួកគេមិនចេះគុំគួនចិត្ដនិងបងប្អូនឯងបានយូរទេ ។
" អ្វីៗចាប់ផ្ដើមសារជាថ្មីក្នុងវិនាទីនេះតទៅខាងមុខ "
រសៀលបន្ដិចព្រះអាទិត្យចាប់ផ្ដើមអន់ថយពន្លឺជះកម្ដៅលើផែនដី ពួកគេរៀបចំខ្លួនជាស្រេចក្នុងការដើរមើលចំការនិងបន្លែផ្លែឈើមួយចំនួនដែលកំពុងប្រមូលផល អូម៉ូអ៊ីនាងដោះទ្រនាប់ស្បែកជើងដាក់លើដីដោយទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយពីលើវាដើម្បីការពារប្រឡាក់ខោអាវ
នាងលូកបេះផ្លែស្រ្ដេប៊ីរីក្រហមស្រស់មួយផ្លែមកខាំញុំាទំពារវាយ៉ាងឆ្ញាញ់ នាងបេះវាក្បែកដៃដាក់មួយទំពារឥតឈរ កែវភ្នែកសម្លឹងទៅមើលការប្រឡែងគ្នាលេងរបស់ស្វាមីនិងកូនៗរបស់នាង នាងសើចញឹមៗបណ្ដើរញុំាវាដោយមិនបង្ហាញទឹកមុខថាផ្លែស្រ្ដេប៊ីរីនេះជូរកម្រិតណាទេ វាហាក់ធម្មតាអញ្ចឹងទាំងការពិតវាជាប្រភេទស្រ្ដេប៊ីរីជូរបំផុតក្នុងចំណោមដើមផ្សេងទៀត ដោយកម្មករខ្លាចភ័ន្ដច្រឡំនិងវា ពួកគេធ្វើផ្លាកមួយទុកបញ្ជាក់វា ណាំជូនឃើញអាការះនេះគេសើចដើមកបាត់ហើយ
" សង្ស័យចាញ់ខ្លាំងហើយទើបញុំាវាមិនជូរសោះ "
" កំពុងនិយាយស្អី អ្នកណាចាញ់??? "
" អូម៉ូអ៊ី បងមើលនាងញុំាវាចុះគ្មានឃើញស្រគៀរធ្មេញទេ ស្រ្ដេប៊ីរីដែលនាងកំពុងញុំានោះវាជូរណាស់ ជូរសឹងរាកនោមហើយ " ណាំជូននិយាយខ្សឹប
ខ្សៀវពីនាក់ជីនដោយភ្នែករបស់ពួកគេបាញ់សម្លឹងមើលនាង ដែលកំពុងមមាញឹក
និងផ្លែឈើប្រភេទនេះ ។
" ឯងច្បាស់ដែលទេ ណាំជូន "
" មួយរយភាគរយហើយគឺនាងកំពុងមានកូនទីបួន "
" គិតៗទៅជីមីនអត់ចេះទុកពោះប្រពន្ធទំនេរសោះ ហាសហា "
" ហាសហា គឺអញ្ចឹងហើយ "
ជីមីនឈប់សម្រាកបន្ដិច ព្រោះគេលេងឡើងបែកញើសហូរដូចគេចាក់ទឹកហើយ នាយផ្ញើកូនលើអ៊ំនិងពូមួយភ្លែត គេមានអ្វីចង់និយាយជាមួយនាងតូចតែពីនាក់ប៉ុណ្ណោះ
ពួកគេយល់សាច់ការបបួលគ្នាចេញដោយបន្សល់ពួកគេពីនាក់គិតគ្មានកម្មករគ្មានអ្នកបម្រើ ពួកគេទាំងអស់គ្នាលួចលួនសម្លឹងមើលសកម្មភាពនាក់ទាំងពីដោយស៊ីញ៉ែឲ្យអ្នកបម្រើទៅរៀបចំតាមផែនការនាពេលយប់នេះ
"​ អូនល្មមផ្អាកញុំាសិនហើយ អូម៉ូអ៊ី ញុំាវាច្រើនពេកមិនល្អសម្រាប់ក្រពះពោះវៀនអូនទេណា " រាងក្រាស់ចាប់ប្រអប់ដៃនាងជាប់ដោយគ្រវីក្បាលសូមនាងឈប់ញុំាវាមិនអញ្ចឹងនាងនិងឈឺ ។
" តើអូនអាចសុំញុំាវា បីផ្លែទៀតបានទេ "
រាងស្ដើងងើយមុខសម្លឹងគេដោយកែវភ្នែករលើងរលោងអង្វរកនាងលែងញុំាហើយតែសូមវាបីផ្លែប៉ុណ្ណោះ
" នេះបងអោយញុំាប៉ុណ្នឹងទេ ក្រោកមកអូនមិនគួរអង្គុយលើដីអញ្ចឹងទេវាមេរោគណាស់ "
" ចា អូនក្រោកហើយ "
" កុំខឹងនិងបងដែលបញ្ឈប់ចំណីមួយនេះ ដោយសារ​បងបារម្ភខ្លាចអូនឈឺទើបហាម "
រាងក្រាស់ពិតជាមិនចង់ឃើញទឹកមុខនាងស្លេកស្លាំងជាងមុនទៀតទេត្រឹមប៉ុណ្នឹងគេគ្រាំទ្រូងសឹងស្លាប់ហើយ ទម្រាំជានិងទៀតគេខ្យល់ចាប់ដួលមុខអ្នកជំងឺ
"​ ចាអូនមិនខឹងទេ មានតែពេញចិត្ដដែលបងខ្វល់ខ្វាយពីអូន "
នាងតូចចូលទៅអោបគេជាប់ដោយផ្ដួលក្បាលផ្អឹបនិងដើមទ្រូងហាប់ណែលដោយដៃស្រឡូនស៊កអោបចង្កេះរបស់គេ នាងសប្បាយចិត្ដដែលស្វាមីបារម្ភហាមឃាត់នាង ។
" បងស្រឡាញ់អូនណាស់ "
រាងក្រាស់អោបនាងដោយអោនមុខចុះថើបសក់នាងពីខ្សឺត អ្នកដែលលួនមើលចង់ស្រែកបញ្ឈប់សកម្មភាព​ល្អូកល្អិនគ្នាយ៉ាងស្អិតរបួត ណាំជូនលើដៃបិទភ្នែកក្មួយព្រោះវាឈុកឆាកតួប្រុសតួស្រីថើបមាត់ក្មេងៗមិនគួរឃើញវាទេ វាមិនល្អភ្នែក ។
នាម៉ោង០៦ រាងក្រាស់ត្រូវបងប្អូនបីនាក់អូសគេចេញពីនាងដោយយកខ្សែក្រណាត់មកចងភ្នែក នាងតូចក៏ដូចគ្នាដែរ
ពួកគេនាំនាងតូចនិងរាងក្រាស់មកក្បែរឆ្នេរសមុទ្រដោយមានពន្លឺភ្លឺទាបំភ្លឺតាំងពីមាត់ទ្វាភូមិគ្រិះរហូតទៅដល់តុអាហារដោយខាងក្រោមមានផ្កាចម្រុះពណ៍និងចម្រុះប្រភេទបាច់វាធ្វើជាកម្រាលព្រំសម្រាប់គូស្នេហ៍ហើយទាញកៅអីឲ្យពួកគេអង្គុយនាំគ្នាដើរចេញអស់ទុកពួកគេជាអ្នកស្រាយវាដោយផ្ទាល់ នាងនិងរាងក្រាស់ស្រាយខ្សែក្រណាត់មួយនេះព្រមគ្នា
" នេះជាអ្វី " ជីមីននិងអូម៉ូអ៊ីលាន់មាត់ភ្ញាក់ផ្អើលដំណើរគ្នានិងការរៀបចំយ៉ាងរ៉ូម៉ែទិច របស់ពួកគេដោយមានផ្កាកុលាបលាយនិងផ្កាលីលីបីបួនទង់តាំងលំអរចំកណ្ដាលតុ មានស្រាក្រហមចាក់ចូលកែវរួចស្រេច និងអាហារបីមុខសម្រាប់ឲ្យពួកគេទទួលទាន ក្រោមករបំភ្លឺនៃដើមទានទាំងនោះ
" ហិហិ រ៉ូម៉ែទិចមែនលោកប្ដី "
" មែនហើយអូន ពួកយើងគួរអរគុណពួកគេសម្រាប់រឿងមួយនេះ ជល់កែវមួយ " សំឡេងកែវប៉ះទង្គិចគ្នាដោយពួកគេលើស្រាក្រហមមួយកែវនោះក្រែបវាតិចមុននិងដាក់វាចុះ
" អូនសាកញុំាមួយនេះមើលវាឆ្ញាញ់ណាស់ណា " រាងក្រាស់ដួលម្ហូបក្នុងចំណោមបីចាននោះដាក់ចូលចានរបស់នាង
" នេះសម្រាប់បង លោកប្ដី "
នាងដួលដាក់ឲ្យគេវិញដោយស្នាមញញឹមញញែមរបស់នាង ពេលវេលាមួយនេះវាមានក្ដីសុខណាស់នាងអរគុណប៉ាម៉ាក់ហើយដែលនាំបរុសល្អមួយនេះចូលក្នុងឆាកជីវិតរបស់នាង
ណាំជូននាំគ្នាគ្នីត្រឡប់ទៅសម្រាកក្នុងបន្ទប់ទុកពេលពួកគេផ្អែមល្ហែមពីនាក់និងទៅ ពួកយើងមិនគួររំខានទេ ។ ខណះនោះផងដែរជេម៉ូស៊ីនាងធុញទ្រាន់និងការរួមបន្ទប់ជាមួយថេយ៉ុងណាស់មើលចុះអោបរឹតនាងសម្បើមណាស់ជិតដាច់ខ្យល់
"​ លោកពូកុំឱបខ្ញុំខ្លាំងពេក​ ថប់ដង្ហើមណាស់​ "​ ជេម៉ូស៊ីបន្លឺឡើងហើយទះដៃគេផាច់ៗដោយការខឹងច្រឡោត
"​ គេសុំទោសណា សំណប់ចិត្ដ​ "​
"​ លោកពូនិងខ្ញុំមិនត្រូវគ្នាទេ​ សូរីផងចា​ "​
"​ ហេតុអ្វី​ ? ? "​
"​ អូនថាទេគឺទេហើយកុំតាប៉ែលែងដៃចេញទៅ​ "
"​ ជេម៉ូស៊ី​ ហ្គាលីណា​ "​
"​ តម្លើងសំឡេងឬ​ លោកពូស្មានថាខ្ញុំ​ព្រឺសម្បុរ​ដោយសារសំឡេង​កង្កែបហ្នឹងឬ​ "​
ជេម៉ូស៊ីពេបមាត់ជ្រេញហ្នឹងឬកពារលោកពូសម្អប់នាងណាស់មិនដឹងជាស្អីខ្លះទេរាល់ថ្ងៃនាងនេះណា​ធុញទ្រាន់​ពេញបន្ទុកហើយមួយថ្ងៃៗគ្មានរកការងារធ្វើទេគិតតែពីដើរតាមពីក្រោយនាង​ត្រុកៗសឹងតែរាល់ថ្ងៃពេលខ្លះតាម​ហួងហែង​ប្រច័ណ្ឌ​នាងសូប្បីទារកទើបកើត ។
"​ ក្បាលខូចណាស់យើងនិង ពេលដំណើរកំសាន្ដនេះបញ្ចប់ពូទៅ​អូស្ត្រាលី​ហើយសំណប់ចិត្ដ​ សឺត​ "​
ថេយ៉ុង​ឱនថើបមួយខ្សឺតដោយក្ដីសោកសៅគេចាកចេញពីនាងលែងបានដើរតាមពីក្រោយលែង និយាយ​ញ៉ោះឲ្យនាងខឹង​ លែងអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលគេខំសាងវាយូរខែមកនេះ​
"​ ហេតុអ្វី​ក៏​ចាកចេញ​ភ្លាមៗដូច្នេះ​ "​
ជេម៉ូស៊ី​ងើយមុខសម្លឹងពូទាំង​សោកសៅ​នាងមិនចូលចិត្ដគេក៏ពិតមែន ប៉ុន្ដែការចេញទៅឆ្ងាយរបស់នាយកំលោះធ្វើឲ្យនាង​ថប់ៗនៅទ្រូងខាងឆ្វេងវាហាក់ពិបាកទទួលយកដំណឹងមួយហ្នឹងណាស់​ ។
"​ ក្រុមហ៊ុន​របស់ពូមានបញ្ហា​ "​
ថេយ៉ុង​ទម្លាក់ទឹកមុខគេចង់ក្បែរនាងរាល់ថ្ងៃរាល់ពេលវេលារាល់គ្រប់ដង្ហើមដកចេញដកចូលណាស់ប៉ុន្ដែបញ្ហាមួយនេះតម្រូវឲ្យគេចេញមុខដោះស្រាយផ្ទាល់ ហេតុនេះត្រូវឃ្លាតមួយរយះហើយ ។
"​ ចុះអ្នកផ្សេងលោកពូមិន​បញ្ជាពួកគេដោះស្រាយទៅ​ "
"​ ឯងនៅក្មេងវ័យណាស់​ជេម៉ូស៊ី​ធំឡើងឯងហ្នឹងយល់អំពីរឿងមួយនេះ​ "​
"​ ឯងបម្រុងទៅ​អូស្ត្រាលី​ហ្នឹងយូរដែរទេ​ ថេយ៉ុង​ "​
"​ ១៥ឆ្នាំ​ប៉ុណ្ណោះ​ "​
ថេយ៉ុង​ញញឹមស្ងួតបន្ដិច​នាយមិនចង់នៅទីនោះយូរទេប៉ុន្ដែវា​តួនាទី​ ទម្រាំ​ក្រុមហ៊ុន​ដារឡើងវិញត្រូវការ​ចំណាយពេលវេលាច្រើន​ដោយសារការ​ប្រហែសទើបក្រុមហ៊ុន​មួយហ្នឹង​ដួលរំលំ​
"​ យូរម្ល៉េះ​លោកពូ​ "​ ជេម៉ូស៊ី​កានតែ​អារអន់ចិត្ដបន្ថែមទៀតលឺលោកពូសម្អប់ចេញឆ្ងាយពីខ្លួនយូរបែបនេះ
"​ មិនយូរទេ​ តែឯងកុំភ្លេចពូណា​ "​
ត្រូវហើយវាយូរសែនយូរថ្នាក់គេសឹងចាប់នាងទៅនៅជាមួយទៀតផងតែនាយសង្ហាគិតយល់ពីចិត្ដ​ឪពុកម្ដាយកុំដើម្បីក្ដីសុខខ្លួនឯង ហ៊ានធ្វើរឿងអត្មានិយម​យកនាងឆ្ងាយពីទ្រូងពួកគេ​
ក្រឡេកមើលប្ដីប្រពន្ធមួយគូនេះវិញម្ដង រាងក្រាស់ក្រសោបអោបពីនាងតូចពីខាងក្រោយពួកគេសម្លឹងមើលព្រះចន្ទនិងផ្កាយរាប់ម៉ឺនរះបំភ្លឺមេឃពេលរាត្រី
" អូនដឹងទេ ពេលអូនត្រូវលោកប៉ាដឹកដៃអូនចូលមកក្នុងកម្មវិធីបេះដូងរបស់បងលោតញាប់ ឌឹបដាក់លោតខុសចង្វាក់ ពេលដែលឃើញកូនក្រមុំដើរមកខួរក្បាលបងហាក់គាំងដំណើរការ វាប្រៀបនិងចាប់ភ្លឹកនឹងសម្រល់របស់អូនរហូតដកភ្នែកមិនរួច អូនសម្រល់ស្អាតណាស់ អូនមានឥទ្ធិពលលើបងតាំងពីជួបគ្នាដំបូង បងគិតថាហើយគិតទៀត ហេតុអ្វីភ្នែកបងខ្វាក់មិនឃើញប្រពន្ធសែនល្អមួយនេះអញ្ចឹងហេតុអីប្រព្រតិ្ដរឿងមិនគួប្បីចំពោះអូន ហេតុអ្វីស្រែកគំហកដាក់អូនចំពោះមុខពួកនាង បងស្អប់ទង្វើខ្លួនឯងពីមុនណាស់ បងស្អប់វា វាមើលងាយអូន ហ៊ឹម ប៉ុន្ដែបងរៀនផ្លាស់ប្ដូរវាដោយសាររូបអូន បងចាប់ផ្ដើមលួចមានចិត្ដលើអូនបណ្ដើរ ជាពិសេសបង
ប្រច័ណ្ឌអូនចូលក្លិប ប្រច័ណ្ឌនិងក្រសែភ្នែកពួកវាលូកលាន់អូន បងខឹងណាស់បងចង់តែចាប់ពួកវាសម្លាប់ទេ "
ទិន្នភាពការរាំក្រលែងរបស់នាងក្នុងក្លិបនោះវាដក់ជាប់ក្នុងខួរការ គេមិននឹកស្មានប្រពន្ធគេផ្គើនហ៊ានដើរលេងចូលក្លិបទាំងយប់ជ្រៅអញ្ចឹងសោះគេស្រែកឡូឡាឈ្លោះគ្នាស្ទើរកក្រើផ្ទះហើយតែវាមិនអីទេយ៉ាងណាវាជាការចងចាំដល់ល្អមួយសម្រាប់គូជីវិតរបស់ពួកគេ ។
" ហិហិ បងមិនគួររំលឹកវាទេ ពិតជាខ្មាស់អៀនណាស់អូនគ្រាន់បញ្ឈឺបងបន្ដិចសោះបងខឹងឆេះដុំថ្នាក់នេះ ហាសហា "
" បងខឹងដោយសារហួងហែងនិងប្រច័ណ្ឌអូន ជុប "
" អូនស្រឡាញ់បង "
" បងស្រឡាញ់អូនដូចគ្នាម្ចាស់ជីវិតបង ជុប "
ស្នេហាវាកើតឡើងមិនប្រកាន់ឋានះកិត្ដិយសខ្ពស់ខ្ពង់ឬថ្លៃថ្នូរលំដាប់ជួរមុខនោះទេ វាអាចកើតឡើងបានជានិច្ច ប្រសិនយើងប្រៀបធៀបនិងរឿងជីមីននិងអូម៉ូអ៊ីវិញចំណងស្នេហាពួកគេកើតដោយសារការចាប់បង្ខំរៀបការនិងគ្នាដោយមិនបានមានចិត្ដស្រឡាញ់ទុកជាមុន ប៉ុន្ដែវាមិនអីនោះទេសំខាន់យើងរៀនបើកចិត្ដទទួលស្គាល់មនុស្សបុរសម្នាក់ដោយពឹងផ្អែកទង្វើនិងកាយវិការរបស់គេជាធំ​
ជីមីនតែងតែថ្នាក់ថ្នមនិងតាមចិត្ដនាងជាធំដោយហ៊ានប្រគល់អ្វីគ្រប់យ៉ាងដោយហេតុថានាងជាម្ចាស់ជីវិតនិងខ្យល់ដង្ហើមរបស់គេ គេមិនខ្លាចនិងការប្រគល់ទ្រព្យសម្បត្ដិរាប់លានឲ្យនាងទេគេដឹងចិត្ដនាងហើយទើបគេសម្រេចចិត្ដបែបនេះ
ជួនកាលខ្សែជីវិតម្នាក់ៗខុសគ្នាខ្លះរៀបការតាមប៉ាម៉ាក់ប៉ុន្ដែគ្រួសារគេគ្មានក្ដីសុខ សុភមង្គលអញ្ចឹងហើយតម្រូវឲ្យពួកគេលែងលះនិងគ្នាទាំងការមិនទាន់២ខែស្រួលប្រួលផងចំណែកអ្នកផ្សេងទៀតរើសគូជីវិតត្រូវរស់នៅប្រកបដោយសេចក្ដីសុខ ៕

ចប់ដោយបរិបូរណ៍
សរសេរដោយ៖ម៉ូ
សូមអរគុណសម្រាប់ការតាមដានពីភាគ១ដល់ភាគបញ្ចប់ សូមជូនពរឲ្យអ្នកទាំងអស់គ្នាមានសុខភាពល្អ ។