- باشه ..... باشه .... بااشهههه!!
برایت جلوی در ورودی ایستاده بود و در حالی که موبایل را کنار گوشش نگه داشته بود، لنگ لنگ کنان کفش میپوشید. وقتی مخاطبش ساکت نشد داد کشید: فرست خفه شو! گفتم باشه! دارم میام دیگه!
ارث ته راهرو دست به سینه ایستاد: مگه قرار نبود ناهار بمونی؟
برایت اخم کرد. صاف ایستاد و سر موبایل را به طرف ارث نشانه رفت: یه غر دیگه بشنوم برمیگردم تو تختم!
ارث شانه بالا انداخت و چرخید تا برود: خوش بگذره.
برایت آهی کشید و خطاب به موبایل گفت: خوب شد؟!
صدای خنده ی فرست در گوشش پیچید: اینکه تو به بابات پریدی تقصیر منه؟؟
برایت شاکی گفت: تو ول کنت اتصالی کرده یه ساعته دهن منو سرویس کردی!
مکث کرد و داد زد: ارث؟ معذرت میخوام! برای شام میبینمت.
بعد چرخید تا قبل از اینکه کسی غر دیگری بزند از خانه خارج شود.
**********
جلوی در بستنی فروشی منتظر برایت ایستاده بود. دلش طاقت نیاورده بود آن بعد از ظهری که قرار بود با اوم بگذراند را، تنها بماند.
ماشین برایت در خیابان پیچید. لبخندی زد و دستش را تکان داد. برایت چند قدم آنور تر پارک کرد و پیاده شد: روز تعطیل منو کشوندی بیرون حداقل برام ناهار بخر!
فرست خندید و سرش را تکان داد: یه جوری رفتار نکن انگار من زورت کردم بیای. همه میدونن کسی نمیتونه تورو مجبور کنه کاری بکنی!
برایت شانه هایش را بالا انداخت. حق با فرست بود. میخواست ناهار با ارث را بپیچاند. کنارش رو به روی بستنی فروشی ایستاد و نگاهی به داخل انداخت: چی تو سرته؟
- هیچی.
برایت نگاهش را به طرف فرست چرخاند و چشم هایش را ریز کرد: این قیافه ی هیچیت نیست.
فرست بازوی برایت را چسبید و او را دنبال خودش کشید: کارآگاه بازی ممنوع!
بعد سعی کرد بحث را عوض کند: پیچوندن بابات ربطی به میکس داره؟
برایت اخم کرد و پشت میزی نشست: فکر کردم گفتی کارآگاه بازی ممنوع!
فرست روبه رویش نشست و خندید: بیخیال یعنی انقدر بده؟ اصن ندیدیش که. شاید ازش خوشت اومد.
برایت آهی کشید و منو را طرف فرست هل داد. برایت هیچ وقت از روی منو چیزی سفارش نمیداد. خودش میگفت برایش فرقی ندارد ولی فرست میدانست حال خواندن منو را ندارد.
برایت دستی لای موهایش کشید و زیر نگاه خیره ی فرست وا داد: باشه! من با دیدنش مشکل ندارم. فقط .... نمیخوام وقتی اوم نیست تنهایی باهاش مواجه شم باشه؟
YOU ARE READING
The Polca family
Fanfictionخانواده ی پولکا در حالت عادی هم خانواده ی آروم و سر به زیری نبود. نانون از هیچ فرصتی برای اذیت کردن برادرای بزرگ ترش، فرانک و پلوم، دریغ نمیکنه. *و وای به اون وقتایی که با چیمون و اوم دست به یکی میکنه* و همه میدونیم که هرجا تای میره دردسر دنبالش میا...
