Everything I Need [BOOK 2]

Chapter 4

ARKHE

"Gusto kong makasama nang madalas si Sab. Ako na lang ang mag-aalaga sa kanya."

Iyon ang hiniling ko kay Amanda nung huling beses kaming nag-usap.

Alam kong masyado akong nagmadali. Kahit si Amanda nagulat sa pakiusap ko, pero ayoko na talagang magsayang ng oras.

Sabi rin naman ni Amanda, gagawan niya ng paraan. Uunti-untiin raw muna namin hanggang sa maging kumportable na ulit sa 'kin ang kapatid niya. Kapag nangyari na 'yon, pwedeng ako na talaga ang mag-alaga kay Sab. Inuumpisahan na nga namin. Ngayon, lalabas kami ni Isabela.

Buti na lang napapayag ni Amanda si Sab. Ewan ko kung paano niya nagawa 'yon. Sa sobrang saya ko tuloy tangina hindi ako nakatulog kagabi. Magdamag akong dilat. Todo porma pa ako ngayong araw. Nag-suot ako ng polo. Nagpa-gupit na rin ako ng buhok kaya ang gaan na ng pakiramdam ng ulo ko. Ang linis ko na uling tingnan.

Sobrang importante 'tong araw na 'to sa 'kin, hindi ako pwedeng pumalpak. Dito sa date na 'to ko malalaman kung posible ba na maalala ulit ako ni Isabela, o kung may pag-asa ba na mahulog ulit siya sa 'kin. Ito rin ang isa sa mga iniisip ko kagabi kaya hindi ako nakatulog. Nagbago na si Sab, at hindi ko alam kung ako pa rin ba ang tipo niyang lalaki. Nakilala niya na naman ako, pero gusto ko pa rin na maging maganda ang unang impresyon niya sa 'kin.

Tangina nakakakaba nga. Sanay akong mang-chiks at alam na alam ko kung paano bibigay sa 'kin ang babae, pero ngayon parang hindi na ako marunong.

Ang tagal kong pinag-isapan kung saan ko dadalhin si Sab. Dati, kilalang-kilala ko siya, hindi ako nahihirapan kung saan kami papasyal. Dadalhin ko lang siya sa museum o art exhibit, tuwang-tuwa na 'yon. Ngayon, hindi ko na alam. Sabi sa 'kin ni Theo mag-ice skating na lang daw kami. Ewan ko kung saang lupalop niya napulot ang ideyang 'yon, tangina masyadong pang-bata. Sabi ko na lang baka hindi marunong si Sab. Mas ayos nga raw 'yon. Turuan ko na lang daw para mahahawakan ko pa mga kamay niya, tas kapag nadulas siya, saluhin ko sabay yakap. Gago talaga ang kapatid kong 'yon. Pero gago rin naman ako kasi susundin ko.

Lumabas na ako ng bahay pagkatapos mag-ayos.

Wala si Theo dito. Nasa galaan na naman ang ungas. Buti nga hindi tinakas ang kotse. Sinabihan ko talaga siya na ako muna ang gagamit kasi susunduin ko si Isabela sa bahay.

Nilinis ko muna saglit 'tong loob ng sasakyan para hindi naman nakakahiya kay Sab. Simula nung umuwi ako galing New York, hindi ko na naalagaan 'tong kotse ko. Nawalan kasi talaga ako ng ganang kumilos. Tapos si Theo isa ring tamad maglinis ng sasakyan. Tingnan mo, may naiwan pang pitaka ng babae rito sa loob. Kay Koko siguro 'to kasi sinasakay niya rin dito 'yon.

Tinabi ko muna tas tinawagan ko si Theo pagkapasok ko sa kotse.

Buti sinagot niya agad. "Oy, bakit?"

"'Yung wallet ni Koko, naiwan dito sa sasakyan."

"Wallet? Anong wallet?"

"Itong kulay puti."

"Ah, hindi kay Koko 'yan."

Napakunot agad ako ng noo. "Tangina mo, e kanino 'to? May iba ka pa bang babae na sinasakay dito sa kotse?"

Natawa siya. "Wala, gago. Napulot ko 'yan sa kasal nila Baron. Hindi ko na naibalik."

"Tanginang 'yan! Ba't dinala mo pa 'to rito? Sa Tagaytay kinasal sila Baron, nakarating pa rito 'tong pitaka."

Natawa lang ulit siya sa 'kin. "Itago mo na lang muna diyan. Ibabalik ko na lang sa may-ari kapag sinipag ako. O kung gusto mo ikaw na magbalik."

"Inutusan mo pa 'ko. Ikaw magbalik nito." Binabaan ko na siya ng tawag pagkatapos.

Gago talaga e. Kalat niya, sa 'kin niya ipalilinis.