Everything I Need [BOOK 2]

Chapter 11

ARKHE

"SAB? NANDITO NA tayo sa Batangas." Marahan kong tinapik si Isabela na napasarap ang tulog dito sa kotse.

Ang bilis niya namang nagising at napatingin sa bintana. "W-we're here?"

"Oo. Tara na. Bumaba na muna si Theo." Ang utol ko kasi ang nag-drive sa 'min.

Naglabas muna si Sab ng salamin galing sa bag niya para mag-ayos ng sarili.

Inayos ko na lang din ang buhok niya. Pansin kong hindi na niya sinusuot ang mga binigay kong clip.

"Maganda ka na," sabi ko na lang kasi hindi siya mapakali habang naglalagay ng lipstick.

"No, I need to look good. I'm so nervous."

"Ba't ka kinakabahan? Nakilala ka na nila dati, kaya siguradong gusto ka nila."

Tumingin siya sa 'kin. "Kahit ganito na ako ngayon?"

"Bakit, wala namang nagbago sa 'yo, ah."

Tipid lang siyang ngumiti, tapos bumalik na sa pag-aayos.

Hinintay ko na lang muna siya. Gusto ko rin kasi na kumportable siya kapag humarap na ulit sa pamilya ko.

Buti nga natuloy kami ngayon sa pagpunta rito sa Batangas. Akala ko magbabago ang isip niya sa pagsama dahil nga sa nangyari sa kwarto ko. Hindi naman na namin napag-usapan ulit ang tungkol do'n. Pero ramdam kong mas lalo siyang lumayo sa 'kin. Ang iniisip ko na lang talaga, babawi ako sa kanya rito sa Nasugbu. Hindi kami pwedeng umuwi bukas nang ganito pa rin kami.

Pagkatapos niyang mag-ayos, bumaba na kami ng sasakyan. Halata kong kinakabahan talaga siya kasi panay ang ayos niya sa suot niyang mahabang bistida.

Si Theo, susunod na lang sa 'min. Siya na raw ang bahala sa mga dala naming gamit. Dito kasi kami matutulog.

"Kuya Arkhe!"

Sinalubong kami ng pinsan kong si Unice bago pa kami makapasok sa gate.

"Oy. Nandito ka pala." Ginulo-gulo ko ang buhok niya.

"Syempre! Sinabi sa 'kin ni tita na darating kayo. Kanina ko pa nga kayo hinihintay, tanghali na." Tumingin na siya kay Sab pagkatapos. "Ate Isabela, I miss you!" Bigla niya pang niyakap nang mahigpit.

Nagulat si Sab, pero ngumiti pa rin siya. "H-hello."

Alam naman ni Unice ang nangyari kay Sab, kaso mukhang hindi niya pa talaga buong-buo na naiintinidihan ang sitwasyon.

"Magpakilala ka muna nang maayos sa Ate Sab mo," sabi ko na lang.

"Ay, oo nga pala." Kumalas siya sa pagkakayakap. "Hi, ate Isabela! Ako si Unice, ang paboritong pinsan ni kuya Arkhe!"

"Oh. You're his cousin. Hi."

Bumulong ako kay Sab. "Nakilala mo na siya dati nung unang beses kitang dinala rito."

Tipid ulit siyang ngumiti. "I see."

"Tara, ate Isabela. May surprise ako sa 'yo." Hinawakan ni Unice ang kamay ni Sab, tapos dumiretso na sila papasok sa loob ng bahay.

Lumingon pa si Sab sa 'kin, baka kinabahan, kaya sinabihan ko agad siya na nasa likod niya lang ako at nakasunod sa kanya.

Akala ko naman simpleng surprise lang ang hinanda ni Unice. Pero pagkapasok namin sa bahay, pati ako natigilan kasi ang daming tao rito sa loob. Halos lahat yata ng mga pinsan at kamag-anak ko na laging iniimbita nila Mama kapag may handaan, nandito. Ang dami ring nakahandang pagkain sa kusina.

"Anong meron?" tanong ko agad.

"Ito ang surprise!" sabi ni Unice. "Darating kasi kayo eh, kaya invited lahat ng nagmamahal kay ate Isabela. May dala kaming food at magpa-party tayo mamayang hapon!"