Everything I Need [BOOK 2]

Chapter 6

ARKHE ALVAREZ

NAGSUNOD-SUNOD ANG paglabas namin ni Sab. Halos araw-araw yata, nagkikita kami.

Kahit na hindi niya pa rin ako naaalala, masaya ako na nagiging kumportable na siya sa 'kin. Kahit si Amanda, napapansin 'yon. Madalas na nga raw akong tinatanong sa kanya ni Sab. Interisado na raw talaga ito sa relasyon namin.

Hindi ko inaasahan na magiging ganito kadali lahat. Ang bilis. Parang hindi na nga totoo 'tong mga nangyayari. Akala ko sobrang mahihirapan ako na mapa-amo ulit si Sab kasi ibang-iba na siya nung nasa New York kami. Akala ko wala na kaming pag-asa. Pero ito ako ngayon—masaya na ulit kasi nakakasama ko na siya. Buti na lang hindi ako tuluyang sumuko. Nakampante na rin si Amanda na kaya ko na talagang alagaan ang kapatid niya, kaya nung isang araw lang, may inalok siya sa 'kin na hindi ko tinanggihan.

Sa bahay na lang daw nila ako tumira para makasama ko na si Sab at maalagaan ito nang mas maayos.

Hindi talaga ako humindi. Pagkakataon ko na 'yon para mabantayan si Sab. Medyo nasanay na rin naman ako na kasama sila Amanda dahil sa bahay rin nila ako tumira nung nasa Amerika kami. Mabait silang lahat. Nangako na lang ako sa kanya na aalagaan ko talaga ang kapatid niya. Ang dami ko ng pinlano na gagawin. Ako na rin ang maghahatid-sundo kay Sab kapag may therapy ito o kapag kailangang mag-aral sa opisina. Pabor na pabor naman kay Amanda kasi abala talaga silang mag-asawa ngayon dahil nga ro'n sa problema sa isa nilang negosyo. Sabi ko, tumutok na lang sila sa trabaho. Ipaubaya na niya sa 'kin si Sab, ako na'ng bahala. Maayos ang naging kasunduan namin. Alam na rin ni Sab ang tungkol sa paglipat ko, at wala naman daw naging problema.

Ngayong araw na nga ako lilipat. Nakapag-ayos na ako ng mga gamit. Tinatapos ko na lang 'tong paglilinis ko ng kwarto kasi si Theo na ang titira mag-isa rito sa bahay. Hindi ko na talaga siya pinabalik ng Batangas. Sabi ko pagbigyan niya muna ako, kailangan ko lang talaga 'tong gawin para sa 'min ni Sab.

Naintindihan niya naman agad. Wala pa rin naman daw talaga siyang balak bumalik sa Batangas kasi nandito si Koko. Siniguro ko na lang sa kanya na magtatrabaho na ulit ako sa Third Base paunti-unti. Ayoko namang ipasa sa kanya lahat. Basta pag may libreng oras ako at walang therapy si Sab, magtatrabaho ako.

Natapos na ako sa paglilinis at saktong nakaligo na rin ako, may biglang pumarada na kotse sa tapat ng bahay.

Kotse ni Medel. Anong ginagawa ng tukmol na 'to dito? Ang alam ko na kila Desa pa 'to sa Nasugbu.

Pinagbuksan ko na lang ng gate. "Oy! Naligaw ka yata?" banat ko agad pagkababang-pagkababa niya ng kotse. Naka-shades pa ang gago.

"Dinalaw lang kita, brad. Na-miss kita e."

"Ulol. Ba't ka nandito? Akala ko nasa Batangas ka?"

"Kinailangan lang ako saglit sa shop." Nakipag-apir siya sa 'kin sabay puna sa buhok ko. "Bagong tabas na pala tayo, ah."

Ngumisi lang ako.

"Anong balita sa'yo?" dagdag niya. "Galing ako sa inyo. Sabi sa 'kin ng Mama mo, nandito na raw kayo ni Theo nakatira."

"Oo, dito na muna kami. Walang mag-aasikaso sa Third Base. Gumagala ka na agad, 'di ba dapat nasa honeymoon ka pa?"

"Honeymoon. Tangina nauna na nga ang honeymoon. May anak na 'ko."

Natawa na lang din ako, tas pinapasok na siya sa loob. Umupo siya sa sala. Nagulat nga siya nung nakita niyang nakahanda ang mga gamit ko sa labas.

"May lakad ka?" tanong niya sa 'kin.

"Oo." Umupo ako malapit sa kanya. "Lilipat ako kila Sab. Do'n na 'ko titira."

Napakunot siya ng noo. Halatang nagtaka kasi ang huling binalita ko sa kanya, mag-isa na lang ako.