De reis naar Londen

De eik

Pov Amber:

Harry was nu al even weg maar toch had ik aan nog niks anders gedacht. Harry Harry Harry. Ik moest wakker worden! Okal moet ik hen dan vertellen wat er was gebeurt, ik wil, moet en zal wakker worden! Ik ging weer in mijn bed liggen en begon te denken hoe zou ik nou wakker kunnen worden. Ik dacht en dacht maar kon echt helemaal niks bedenken. Ik wou de moet net opgeven toen er me iets tebinnen schoot! Ik had ooit eens een boek gelezen en daar gebeurt fit ook, en dat meisje kruipt dan weer in haar lichaam en blijft er in en dan moet ze vechten als ze sterk genoeg is en zeker is dat ze wil leven word ze wakker zo niet gaat ze dood. Mischien zou dit ook zo bij mij werken. Als ik het zou proberen moet ik wel wat meer slapen, dan word ik sterker. OOk neem ik een heel groot risico, zie da ik het niet overleef! Wat dan? Dan zie ik Harry nooit meer? Maar in het leven moet je risico's nemen, toch? Ooh ik ben zo radeloos. Ik moet even wandelen! Ik stapte uit mijn kamer keek waar ik sliep en liep naar buiten. Ik ging onder de eik zitten in de zon. 'Hmmm kon ik maar voelen hoe warm het was!' zei ik luidop. 'Nja dat wil ik ook!' Ik schrok en sprong recht. 'Wow rustig meid!' zei de stem weer. 'Waar ben je en hoe komt het dat je me hoort?' Ik kijk rond maar zag niemand. Toen plots iemand vanachter de boom kwam. 'Heei ik ben Jana, leuk je te leren kennen! Jij bent nieuw zeker?' vroeg ze. Ze zag er heel aardig uit, ze had bruin haar iets langer dan haat schouders maar niet veel en bruine ogen. 'Haai ik ben Amber, en inderdaad ik denk een dag of 2 dat ik hier ben.' zei ik een beetje beschaamd. 'Meid, dan hebben we nog veeel te doen voor je wakker kan en mag worden!' Dus het boek zou niet kunnen werken dacht ik in mezelf. Ik heb op zen minst een soort van vriendin nu die me kan helpen! 'Hoe komt het eigenlijk dat je me kan horen Jana?' 'Nou omdat ik ook in coma lig. Ik lig op gang 2, auto-ongeluk gehad mijn broers leven nog maar mijn ouders zijn omgekomen.' zei ze. 'Ooh jemig, sorry!' 'Is niks meid, kom laten we iets leuks gaan doen!' Ze pakte mijn arm en trok me mee naar binnen, maar wel door de muren! Hier zal ik nog een heletijd aan moeten wennen! Ik had zo'n voorgevoel dat dit heel erg leuk kon gaan worden.

Misschien een week te laat, maar het is woensdag? Sorry 😔
~Amber