Problemen

201 12 0
                                    

'Daar is nu geen tijd voor Ammelie! We moeten nu heel snel naar het ziekenhuis, en dan zal je het van zelf te weten komen.' En met die woorden sprongen we in de auto. We zagen het ziekenhuis zal, dus ik begon wat sneller te rijden. Natuurlijk was er bijna nergens parkeerplaats! We stonden ergens helemaal achter, maar gingen zo snel als we konden naar de inkom hal. Ik zei tegen Ammelie dat ze aan de liften moest wachten,en liep toen naar de balie. Het was alweer Merel die aan de balie zat. 'Hallo Merel, waar ligt Zayn? Zayn Malik?' 'Hallo, jou heb ik hier al eerder gezien hé! En Zayn ligt op de 1ste verdieping de rechter gang voor drank en drug problemen kamer 12' zei Merel vriendelijk. Wat? Nu werd ik echt wel een beetje bang! Wat heeft Zayn wel niet gedaan?! Ik ging naar Ammelie toen en ging samen met haar naar de 1ste verdieping de rechter gang. In het begin van de gang stopte ik. 'Ammelie weet je al wat we hier doen of nog niet?' vroeg ik. 'Ik weet niks, Amber.' O help nu moest ik haar uitleggen dat Zayn hier lag voor ik weet niet welke rede! Ik kon dit niet alleen. 'Wacht even hier Ammelie, ik ben zo terug!' Ik liep naar kamer 13 en klopte zachtjes op de deur. 'Kom binnen' zei iemand. Ik stapte langzaam naar binnen en zag daar: Niall, Harry en Louis zitten rondom een bed waar Zayn in lag. 'Jongens, Ammelie is hier. En ... en ze weet nog niks! Wil één van jullie meegaan? Ik kan het haar niet alleen vertellen?' Ik kerk de kamer rond, er hing hier echt een heel trieste sfeer! 'Ik ga wel mee' zei Niall. Ik ging samen met hem naar Ammelie. Ik zag haar al staan op het einde van de gang al leunend tegen de muur. 'Ammelie?' vroeg ik een beetje bang. 'Amber, wat is er aan de hand?' 'Ammelie, we zijn hier voor Zayn..' Ammelie haar ogen worden groot van verbazing en ze liep meteen naar de deur waar ik en Niall net uit waren gekomen. Niall en ik rende meteen ook naar de kamer toe. En daar zat Ammelie al huilend naast Zayn. Ze had zijn hand vast en fluisterde allerlei dingen, maar ik kon niet verstaan wat precies. Ik liep baar haar toe maar ze duwde me meteen al weg. 'Amber, hoe kon je! Waarom heb je me niks gezegd! Je was toch mijn vriendin?!' zei Ammelie heel erg kwaad.' Ammelie ik weet het zel....' ze liet me niet uitspreken. 'Ik wil jou de volgende dagen even niet meer zien, ok?!' Het was niet echt een vraag, het was eerder een bevel. Ik kon het niet meer aan ! Ik rende de kamer uit en kon nog nipt in een lift springen. Toen ik op de gelijkvloers was spurtte ik zo snel als ik kon naar Harry's auto en reed weg. Naar waar wist ik nog niet.

POV HARRY

Toen Ammelie haar had gezegd dat ze haar even niet wou zien was Amber de kamer uitgerend. Ik volgde haar, ik was bijna bij haar toen ze net nipt in een lift sprong. Ik duwde op alle lift knopjes in de hoop dat 1 lift naar deze verdieping kwam, maar neen. Ik kon niet meer wachten dus pakte de trap. Ik was al redelijk snel beneden en liep naar de parking. Ik zocht de hele parking of maar vond geen Amber, ik had net nog een beetje hoop dat ze binnen zou zijn toen ik mijn auto de parking zag af racen. Ik bleef een beetje in schok op de stoep staan, maar niet veel later kwamen Louis en Niall ook af. 'Jongens, we moeten haar vinden! En snel, voor er iets gebeurd met haar. Ik wil niet nog iemand in het ziekenhuis!' zei ik. We snelden naar de auto en Louis reed zo rap als hij kon de parking af. Onze eerste bestemming haar appartement, misschien ging ze wel kleren gaan halen! We waren als snel bij haar appartement en daar troffen we Harry's auto.

POV AMBER

Ik reed de parking af. Ik zou naar huis gaan en mezelf opsluiten om tot rust te komen, en dan op tijd we wezen. Ik kwam aan bij lijn appartement en zette de auto op een willekeurige plek en liep meteen naar boven. Ik deed de deur open en smakte ze achter me dicht. Ik ging naar de keuken en pakte het scherpste mes dat we hadden en maakte een grote snee in mijn arm, het bloed liep er uit. Dit deed ik alleen maar als iets me te veel werd, en nu was dat zo! Wat had ik wel allemaal niet meegemaakt! En dat op 1 week tijd! Dit deed me terug denken aan mijn verleden dat ik achter me had laten liggen. Ik keek nog eens naar mijn bloedende arm en zag daar vaag "dom" staan. En toen kreeg ik een flashback.

Ik kwam thuis en durfde niet naar binnen te stappen, ik had weeral eens een buis. Ik ging toch naar binnen. Ik wou meteen naar boven lopen maar mijn vader hield me tegen. 'Hoe was je dag vandaag? En heb je toetsen terug gekregen?' Ik slenterde naar de keuken en haalde de toets uit mijn boekentas. 'Waaat? Een 3 op 20! Hoe kan dat?' Ik keek naar beneden. 'Jij dom kind! Hoe kan dit nou! Je studeert elke avond, je krijgt voor alle vakken bijles en dan nog zo'n resultaten behalen?! Je maakt ons gewoon belachelijk. Als onze vrienden hun kinderen hebben schitterende resultaten en dan hebben wij zo'n dom kind als jij! Een maand huisarrest!' zei mijn vader heel kwaad. Ik rende naar boven en barste op mijn bed in het huilen uit en alsof het nog niet erg genoeg was kwam mijn stiefmama nog eens langs! 'Nou wat heb ik gehoord dom kind? Weeral eens gezakt voor een toets!' Zei ze sluw. Ze stapte mijn kamer binnen en deed de deur achter zich dicht. 'Weet je wat jij eens verdient? Een pak goed pak slaag! Had je al veel eerder moeten gekregen hebben!' Ze kwam naar me toen en sloeg me vol in mijn gezicht. Ik viel van mijn bed af en dacht dat het allemaal voorbij was maar toch niet. Ze stampte me nog een paar keer in mijn maag en liep toen de kamer uit. Ik lag daar al huilend op de grond, op dat moment kon ik er ook niet meer tegen en wou ik wegvluchten of zelfmoord plegen maar dat vond ik nogal laf. Ik pakte mijn schaar en kerfde in mijn arm "dom" EINDE FLASHBACK

Ik hoorde gebonk op mijn deur. Oh nee ik was te laat! Ik liep snel naar de badkamer en spoelde mijn arm af. Er bleef iemand op de deur kloppen! Ik pakte snel een koffer in en liep toen naar de deur. Ik maakte me klaar om een sprint te maken! Ik smeet de deur open en liep naar de lift, maar iemand blokkeerde de lift. Nee! Dit hoorde niet bij mijn plan! Dan de trap maar. Ik liep zo snel als ik kon de trap af met mijn valies achter me aan. Ik was eindelijk beneden, nog heel even en ik was bij de auto! Ik liep er snel heen smeet mijn valies in de koffer en wou net in de koffer springen toen een stevig hand me terug trok.

Zo dit was een groter hoofdstuk 😁 ps Ammelie Happy B-Day X.

Xoxo A.

De reis naar LondenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu