Another Chance (Russo Series 2)

Chapter 29

Chapter 29

Apparently, Steven Almasan has been under Sechan's surveillance.

Sinabi niya sa akin ang lahat ng gusto kong malaman. Pagkagaling ko pa lang galing Bicol ay pinapasundan niya na ako sa ilan sa mga bodyguard niya.

He already assumed that Steven might do something ridiculous. He had his records tracked at gaya ng nalaman ko mula kay Agustus ay mayroon na nga siyang nakaraan.

Ilang araw ding hindi nagparamdam sa akin si Steven maliban sa mga texts pero kahit na ganoon ay hindi nagpabaya si Sechan. His invisible bodyguard was keep to protect me anytime. And the day we met outside the mall, iyon ang unang beses na nagparamdam muli si Steven.

He was on his way home when his source told him that Steven has been lingering near me, and the rest happened. Ni hindi ko alam na may ganoon palang nangyayari. I really thought that we just met there by coincidence.

"I'm sorry if I didn't told right ahead."

They were alerted when they tracked Steven following me here in Boracay. However, they still cannot do anything, yet, and I clearly understand.

"I understand."

Hindi nila pupwedeng hulihin basta si Steven ng wala pa naman siyang ginagawang masama. Ang mga iilang pagsunod niya sa akin ay mahinang ebidensya na may masama nga siyang balak.

That's why Sechan focused on my security instead. He didn't told me about it 'cause he don't want me scared. At ako naman ay walang kamalay-malay. Ni hindi man lang alam na sinusundan na pala ako ni Steven. Ang akala ko ay sa mga texts niya lang ako ginugulo.

Tinignan ko ulit ang monitor. The video was paused on the time where Sechan's carrying me in a bridal style to get me out of the place. Dinala niya ako sa hotel na tinutuluyan niya at nagpatawag na lang ng doktor para tignan ako.

Sinabi ng bodyguard niya na bago pa ako mahawakan ni Steven ay napigilan na niya ito. At ang dahilan kung bakit sobrang lalim ng tulog ko ay dahil sa ininom scented candle na nasa kwarto. It somewhat have this kind of drugs that'll make you sleep tightly. Now, they're also looking at the possible fact that it was Steven who put it there and how he did it.

Nasa lobby kami ng hotel na tinutuluyan ni Sechan na katabi lang din ng hotel na tinutuluyan ko. Kahit na may hotel din naman sila dito ay hindi siya doon tumuloy dahil medyo malayo na iyon.

"You still need to give your statement to the police. Gusto mo bang pumunta ngayon o bukas na lang?"

"I'll go there now. I want to talk to Steven, too."

Sechan didn't say a thing. Tanging si kuya lang ang tumutol.

"Bakit kailangan mo pa siyang kausapin? You can just sue him," ani kuya.

"Kuya, I want to talk to him still. I want to know his reasons."

Mukhang hindi nagustuhan ni kuya ang gusto kong mangyari. Naguguluhan din naman ako. Gusto kong malaman ang rason ni Steven para gawan ako ng mali. Ayokong magpadalos-dalos lalo na at may buhay na pwedeng masira. At least, I still want to hear him.

"Okay, I'll go with you." Sa huli ay sumuko din si Kuya Jeremy.

"Nakausap ko na si Dad tungkol sa nangyari. They want to go here but I told them your fine at ako na lang ang sasama sa iyo," sabi ni kuya. "They will call you later for sure. I told them you're sleeping, kanina."

Tumango ako sa sinabi ni kuya. Siguradong nag-alala nga ang mga iyon. "Ako na lang ang tatawag sa kanila, kuya."

Pagkatapos kong tawagan ang mga magulang ko ay dumiretso na kami sa presinto.