0.7✨

2.3K 336 70
                                    

Bütün bu üst baş değiştirme boyunca hiçbir şeye karışmadan gözlerimi dinlendirdim. Her şeyi baş hizmetçiye bıraktım ve açıkçası sonucu düşündükçe ürperiyorum. İlk önce üzerimi değiştirdiler. Sonra ayakkabılarımı giydirdiler ve en son da makyaj masasına oturtup saçımı ve makyajımı yaptılar. Bütün bu süre boyunca sadece gözlerimi kapatarak durdum.

Bütün bu tantana bittiğinde gözümü açmam söylendi. Korkuyla ve tereddütle açtım gözümü. Çünkü az önce yüzüme değen her bir fırça darbesi yüzümü yeniden çiziyorlarmış gibi hissettirmişti. Makyajıma karar veren kişiyi de düşününce bu yeniden çizilen yüz beni korkutmuyor değildi açıkçası.

Bir anda açtım gözlerimi. Ne göreceksem bir anda görmeliydim. Şoku kolayca atlatabilmem için her şey bir anda olmalıydı.

Görüntüm karşısında ağzım açık kaldı. Ama bu makyaj veya saçım kötü olduğundan duyduğum bir şaşkınlık değildi. Ariel’in yüzü mükemmeldi. Kocaman çekik gözleri, hafif pembe yanakları ve daha birçok ayrıntısı beni hayrete düşürüyordu. Bu bedende yeniden dünyaya geldiğinde göz ucuyla şöyle bir bakıp güzel olduğuna karar verdiğim bu yüze şimdi dikkatle baktığımda bu yüzün aslında bir tanrıçaya ait olması gerektiğine karar verdim.

“Kahvaltı için hazırsınız leydim. “

Baş hizmetçinin sesiyle bozuldu görüntümün beni büyülemesi. Bir anda gerçek dünyaya döndüm. Hâlâ kendime gelememiştim, dalgınca başımı tamam anlamında sallayıp ayağa kalktım. Ne giydiğime bile dikkat etmeden ilerledim.

Ağır ağır yemek salonuna doğru yürüyordum. Salona vardığımda prensin de orada olduğunu fark ettim. Tabii ki burada olacaktı. Saray adamın ve onun kendi sarayında kahvaltı etmek için yemek salonuna gelmesi kadar doğal bir şey yok. Büyük yemek masasının en başında oturmuştu ve ben geldiğimde başını bile kaldırmadan sessizce yemek yemeyi sürdürdü. Anlaşılan bana hâlâ küstü.

Sessizce onun yanına doğru ilerledim.

“Siz bu tarafta oturacaksınız leydim. “ diyerek araya girdi baş hizmetçi. Eliyle işaret ettiği yer masanın ta öbür ucuydu.

“Hiç bir güç beni bunun için zorlayamaz.”

Baş hizmetçinin daha fazla ısrar etmemesi için hızla bana en yakın yer olan prensin yanına geçip oturdum. Hizmetçiler tabağımı önüme getirdiklerinde baş hizmetçi Veronica elini alnına dayayarak başını umutsuzca iki yana salladı.

Prens Heinley’in kısa bir süreliğine de olsa göz ucuyla bana baktığını fark ettiğimde onunla barışma çabalarına girmeye karar verdim. Çünkü prens Victor hakkında daha fazla bilgi öğrenebilmem için onunla aramı iyi tutmam gerekirdi. Masadaki bütün tabakların her birinden bir parça bir şeyler götürerek prensin tabağına yığdım. Her tabaktan bir şey götürürken yemeği överek onun tabağına yerleştiriyordum.

Bu sevgi göstergesiydi ve bu şekilde davranmaya devam edersem kesinlikle beni affedeceğine eminim. Zarif bir hareketle peçeteyi eline alıp ağzının kenarını silerek masadan kalktı. Rahatsız mı olmuştu bu davranışımdan?

“Çocuk gibi davranıyorsun. “

Gözlerimi tabağıma dikmiş söylediğim bu sözler onu durdurdu. İşte şimdi durduğuna göre beni dinleyecekti.

“Sadece biraz rahatsız hissettiğim için gitmeni istemiştim. Neden kovmak gibi algıladın? Üstelik bir de aşırı kindarmışsın. Rahatsız hissettiğim için ne diye özür dileyecekmişim ?“

Eğer bana cevap vermesini sağlayabilirsem barıştık demektir. Bıçaktaki yansımama ilişti gözlerim, yüzümde bir zafer gülümsemesi mevcuttu.

Senin İçin Yeniden Doğdum ✅Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin