İki Düşman Çocukları

38.Bölüm

İyi okumalar :)

Şura Sakman

Yatağımda sağa sola dönmekten uyuyamıyordum. Normalde de uyuyamıyordum. Yerimden kalkıp penceremin yanındaki koltuğa oturdum. Perdeyi çekip dışarıyı izledim. Hava aydınlanmaya başlamıştı. Masanın üstündeki telefonumu aldım. Bir çok arama ve mesaj vardı. Hepsi de Ateş'tendi. İki hafta boyunca her ayrılmak istediğimde arkadaşlarıma zarar vereceğini söyledi. Onların zaafım olduğunu öğrenmişti. Üstüne üstlük Selin ile tehdit ediyor beni şikayet etmekten bahsediyordu. Bunun için korkmamıştım bile hatta şikayet etmesi için daha çok damarına basmıştım. Ama bu sefer aynı şeylerin arkadaşlarımın başına tekrar gelmesini istemiyordum.

Atığı mesajlara görüldü atıp kendimi duşun altına attım. Suyun altında daha fazla kalmadan çıktım. Üzerimi giyinip odamdan çıktım. Mutfağa inip masayı hazırladım. Kaynayan çayın altını kısıp odama çıktım. Telefonumu alıp gelen aramaya baktım yine aramıştı. Odamdan çıktığımda Belo da merdivenlerden iniyordu. İlayda yoktu. Meriç iti ile yaşadıkları yüzünden.

O Allahsız kitapsızın o pezevenk dölünün yüzünden kız gitmişti. Geri dönücekti. Sadece biraz kafa dinlemek için gitmişti. İzmir'e gidememişti. O itle ordada anıları vardı. Çareyi kökten çözüp ülkeden gitmişti benim kız kardeşim. Okula da rapor vermişti. Şuan Londra' da halasının yanındaydı. Odasının önünden geçerken sessizliğine baktık. Evin neşesiydi be benim kızçem o üzgünken biz gülemezdik ki. Mutfağa girip kısa kahvaltının ardından toplayıp okula doğru evden ayrıldık. "Bak Belo İlo üç gün önce o döl israfı yağmurlu gecenin defolu malı yüzünden gitti. Eğer o it okuldaysa beni durdurmuyorsun. Bak sende kaynarsın araya" dedim. "Ne tutacağım be. Sen bizimkilerden önce bulursan vurursun" dedi. "Çok kötüydü be Şura. Hiç inanmak istemedi" dedi dışarı bakarken. "Belasını sikicem o itin" dedim. Okulun bahçesine girip arabayı park ettim.

Sınıfa çıktığımızda orta sırada en arkada Asrın'la beraber oturuyordu. Yanlarına hızla ilerlediğim. Yakalarından tutup geriye doğru ittirdim. "Nasıl yaptın lan bunu? Hiç mi vicdan yapmadın? Hiç mi kalbin sızlamadı? Hani çok aşıktın lan? Hani o seni tanımıyorken bile sen onu seviyordun lan" diye duvara doğru daha çok ittirdim. Elini kaldırıp ne engellemisti ne de bir başkası durdurmuştu. Suratına tokat attım.

"Gitti lan kız gitti!" diye gögsüne vurdum. "Sen elin orospusu ile fingirdeme peşindeyken o evde senin için üzülüyordu be!" diye bağırdım bu sefer. Biri kolumu tutup çekti. "Sen sevgilime nasıl vurursun?" dedi. Bu benim kardeşime üzen üzülmesine sebeb olan kızdı. Kolumdaki elini kavrayıp ters çevirdim. "Sen hiç karışma!" diye bağırıp Meriç itinin üstüne doğru ittim. "Siz ikiniz çok yalnış kişiyi üzdünüz. Onun gözünden yaş aktığı her gün size dünyayı zindan edeceğim!" dedim. İşaret parmağımla kızı gösterdim.

"İlk sen! Sen en başta Sude'nin defterine yazıldın" deyip kıza doğru adım attığımda Meriç engelledi. "Çek ellerini!" diye bağırdım. "Ayrılın!" diye bağıran hocayla ona döndüm. "Yok hocam şimdi durursam olmaz" deyip kızın sabah bilhassa uğraşarak yaptığı kıvırcık saçlarına elime aldım. Ben onu çektikçe o çığlık atıyordu. Belinay ve Meva durdurdu bu sefer beni. "Şimdi değil Sude!" dedi Meva. "Bırak kızı hadi Sude!" dedi Belinay. Başımı sallayıp kızı çöp kutusunun içine oturtum. Evet beni durdurabilecek sadece onlardı.

Elimin içinde olan saçlarına iğrenerek baktım. İki elimi birbirine çarparak kızin üstüne saçlarını attım. "Şura!" diye bağıran Meriç'e döndüm. "Bunu yapmayacaktın. Derdini benimle halledecektin kıza vurmayacaktın" dedi ve hızla üzerime doğru adımladı. Tacar onu geriye doğru ittirdi. "Uzak dur lan!" diye bağırdı.

"Merak etme Meriç! Seninle özel olarak ilgileneceğim" deyip sınıftan çıktım. Tuvalete girip elimi yüzümü yıkadım. Benim en büyük zaafım ikinci ailem dediğim kardeşlerimdi. Onlar için her şeyi yapardım. Belinay ve Meva geldi. "Sıçıcaz ikisinin de ağzına merak etme" dedi Meva. "Kız öfke patlaması yaşadı anasını satim. İyi misin lan!" dedi Belinay. " İyiyim" dedim gülerek.