İki Düşman Çocukları

50. Bölüm

Şura Sakman

5 yıl sonra İzmir

  Odamı inleten alarm ile gözlerimi açtım. Ya abi ben bu alarmlardan hiç kurtulamıcak mıyım?  Bu sefer ki alarm bugün kü olacak nişan içindi. Belinay'ın  nişan organizasyonu ile ben ilgileniyordum.  Belinay ile de Meva ve Bensu ilgileniyordu. Tabii önce bugün akşam olacak bir isteme vardı.Yatağımdan kalkıp elimi yüzümü yıkamak için banyoya ilerledim. Daha sonra çıkıp üzerimi giyindim. Şuan için rahat kıyafetler giyinmiştim. Daha erkendi orda hallederdim.
Odamdan çıkıp aşağı indim. “Haya!” diye koşturan Erdinç'i kucağıma aldım. “Kuzum" deyip yanağından öptüm. Erdinç üç yaşındaydı. Abim ve Nesli dört yıl önce evlenmişlerdi.

Kucağımda yeğenimle beraber masaya oturdum. Abim de Nesli ile beraber karşıma oturdu. “Oo Emir bey sizi görmek ne büyük şeref" dedim. “Antalya'dan kıçını kaldırıp gelmediğin için olsa gerek” dedi. Elimdeki çatala salatalık batırıp kucağımda ki Erdinç'e uzattım. “Benim bir işim var abicim hem senin başında bulunduğun şirketinde avukatı olduğum bir işim var. Siz kalkın gelin” dedim. “Görüyorsun değil mi hayatım elinde taş gibi mesleği var ama bizim ki halâ baba parası yiyor” dedi. “Baba parası değil de abi parası diyebiliriz" dedim. Gözüme tutulan çatalla yeğenime döndüm. “Haya salatalık" dedi. “Ya Nesli sen bu çocuğu abimle çok mu yalnız bıraktın" dedim. “Önündekini almaya üşeniyor" diye ekledim.   

Telefonum çalınca elime aldım. Kayıtlı bir numara değildi. Açtığım da karşı taraf konuştu. “Avukat Şura Sakman'la mı görüşüyorum” dedi. “Evet buyrun benim" dedim. “Şura hanım ben **** bürosundan arıyorum Beliz Gürkan ben" dedi. “Buyrun Beliz hanım" dedim. “Vedat Taşcıl aracılığı ile arıyorum acaba müstaitseniz bugün görüşebilir miyiz" dedi. “Malesef Antalya da değilim” dedim. “Bir konu var ve avukat olarak sizinle görüşmek istemişlerdi" dedi. “Telefon üzerinden halledilebilirim geldiğim de daha detaylı görüşme sağlayabiliriz" dedim. “Peki size yönlendireceğim" dedi. “ İyi günler” deyip kapattım. “Baba hayamın adında hanımda mı vay" dedi Erdinç. “Hayır koçum" dedi abim. “Ama teyefonda ki ses hanım dedi hayama haya değil mi onun adı" deyince güldük.

“Yav ama ben seni yerim" deyip yanağını öptüm. “Ah ah biz de evlensen de senin kini de böyle sevsek" dedi annem. “Anne" dedim. “Ne anne o hayırsız düşünmüyor herhalde" dedi abim. "Öyle bir sey demedim. Hem sevgilime hayırsız deyip durma” dedim. “Ne zaman istemeye gelicek seni” dedi Nesli. “Onlardan mı oldun  sen de gelin hanım” deyip çayımı içtim.

Erdinç'i kucağımdan indirip “Halan kaçar beybi" dedim. “Haya kovalamaç oynamıyoyuz ki" dedi. “Halanın işleri var annecim sen gel" dedi Nesli. “Gitmesin anne haya" deyip gözlerini doldurdu. “Geri gelcem tatlım hadi sen ben gelene kadar oyun oyna" dedim. "Annem şimdi Beloşumun akrabaları Özgür oğlumun akrabaları dolu olur orası biz gelmeyelim sen yalnız bırakma kızı” dedi. “Hem de Zeynep hanıma hayırlı olsun dileklerimi ilet" dedi. “Tamam hadi görüşürüz” dedim.  

Belinaylara gelip arabadan indim. Kapıyı Bensu açmıştı. "Nerde gelin hanım" deyip girdim içeri. “Odasında kusuyordu” dedi. “Kusuyor muydu?” dedim. “He heyecandan herhalde” dedi. Bensu ve Bartu beş ay önce evlenmişlerdi. Bensu'nun ablası yalnız isteme de az çektirmedi çocuğa.

Odasına girdiğimizde yan kapıda yaslanmış Meva vardı. “Ne kustun kızım ya mideni çıkardın herhalde çık artık" dedi.  Elini yüzünü kurulayarak cıktı Belinay. “Ay ne biliyim bir an geldi öyle" dedi. “Ay Şuroşum nerdesin sen?” dedi Meva kendini yanıma atıp. “Evdeydim" dedim. “Ay kızlar ben heyecandan ölücem şuracıkta" dedi Belo sandalyesine oturup. “Kız dur kocana kavuşmadan ölme" dedi Meva. “Sen kavuştun tabii demesi kolay" diye sitem etti Belo. “Tabii kavuştum. Okul bitti evlendim ben siz gibi bir yıl daha beklemedim. Bulmuşum kaçırırmıyım" dedi. “Yalnız Ateşlerden biri ile evlenmeni hata beraber olmana sanırım halâ alısamıcam" dedi Bensu. “Hadi sen yine evlisin bu adım attı. Sen Şura" dedi. “Evleniriz canım ya kaçıyor mu?” dedim. “Kızlar gelin yardım edin bana geldiklerinde ne ikram edicem ben dünürlerime" dedi Zeynep teyze.