İki Düşman Çocukları

19.Bölüm

İlayda Bensu Seren 

"Meriç biz satıldık mı?"

"Ne diyon aşkım sen?"

" Ya diyom ki  şimdi bizim kızlarla erkekler  kayıplara karıştı. Lan yoksa eskisi gibi Antalyaya mı döndüler ha" dedim.

"Ne Antalya'sı kızım ya ne yapsınlar orda? Hani hepimiz ordan geldikte yani ben babamı ikna ettim tayinini aldırttım. Asrınlar da buraya gelmek zorundaydılar. Özgür babası nereye o oraya.  Ee siz?" dedi.

"Biz buraya Lise'den üçüncü kez atıldığımızda yanı her yaptığımızda okul değiştirmek zorunda kalıyorduk.  Zaten benim ailem buraya gelmek istiyorlardı bende onlarla gelmek zorunda kaldım.  Belo' nunda babası çiftliklerini büyütmek  istiyordu. Ordaki evlerini sattılar.  Belo'da burayı söyledi annesiyle geldiler. Şura'nın abisi  burada mimarlığı tuturdu  ondan geldiler. Ee tabi  birazda burayı tuturmakta  Şura'nın  parmağı  var illada burası  diye tuturdu.  Ben Şura ile mahalledende tanışıyordum. Özgür'lede öyle  sonra Meva Umut Uğur var. Belo onları tanıyor bak. İşte  yav biz buralara nasıl geldik" dedim beynim yanmış bir şekilde.

"Ha ya bak hiç unutmam Emir abinin bir arkadaşı  vardı neydi adı Doruk Hatta Doruk abi. Tabi o zamanlar abi diyesim geliyordu. Anladın sen." diye de devam  ettim. " Ha ney sen Doruk denenimi sevdin. Olabilir kızım  ne takıcam kuruntu dahi yapmam ben bile kendimden 25 yaş büyük birini sevmiştim"dedi.

"Yav ben kızları özledim ne yapıyorlar o yerde? Gelsinler artık. Seninkiler bugün ne güzel dönüyor. Ya benimkiler ne ses var ne görüntü. Ya ağlıyacam" dedim. "Ağlama canım  ya ye şu önündeki çiğköfteni" dedi. Parkta buluşup çiğköfte  ayran yapıyoruz ne kadar tatlı değilmi ...

Meriçle ayrıldıktan sonra eve geldim. Ve  Asena ablamın bağırma sesi "Bensu! Kıyafetlerim nerde?" "Hangileri be ne biliyim ben? Senin eşyan nerde git attığın yere bak!" dedim. Terlik mi lan o bu da yaş aldıkça beyni geriliyor. Zıpladım. "Lan salak sen 22 yaşındasın  ne terliği be"  "Bensu ne yapayım ablam sen söyle. Karambit mi atayım. Ayağına kuru sıkı mı sıkıyım. Ha ablam" dedi. Biraz düşününce

"Terlik baş tacı ya  onlarda neymiş" dedim burun kıvırarak. "Hah buldum dolabımdaymış"  "Pardon kardeşim"dedi. Gerizemalı ya. Gittim üstümü değiştirdim.  Laptopu açtım ve film izledim. Canım sıkılınca  kapattım. BTS Blackpink felan dinledim kesmedi. Sonra aklıma Mevaların Antalya'ya  geri döneceği  geldi. Hazırlandım...

Umut,Meva ve Uğur geri dönecekti. Özgür Mardin'de
kızlar beni almadan hatta Adana'ya gittikten sonra haber verdiler.  Bizimkilerde hafif alınsada yapacak bir şey  yoktu onlarıda sadece ben yolladım.  "İloş geri dönün yeter geri dönün amına koyayım" dedi Meva.  Haklıydı özlemiştim Antalya'yı. "He ya değil sofi birine bile çatamıyon. Arayı kızıştıran bir şizofren yok. Yanımızda duran bir Tavuk yok. Vala bıraktınız bizi orda geldiniz.  Deli bile yok o kenafir gözleri yok.  Etiler desen hep aynı yok bir değişiklik. Sofi bile sıkıntıdan kızlara sardı. Bak sofi diyorum bizim Uğur'dan bahsediyorum. Durum vahim bremın" dedi Umut.

"Ya canlarım geliriz bir şey olmazsa tatilde felan dikkat edin kendinize" dedim. Uçak için yürüyen merdivene yöneldiler.  "Bak Mamilere  dikkat  aman onlar size dikkat etsin" dedim gülerek sarıldık ve vedalaştık. Bu Antalya işini düşünmem lazım. Otobüse atlayıp eve geldim. 

Odada boş boş dolanmaktan karnım kazındı be gidip birşeyler atıştırdım. Telefonu elime alıp Şura'yı aradım. Değişen birşey yok çünkü

ULAŞILMIYOR.

Belinay'ı aradım. AÇTI.

"Arızam nasılsın? Çok özledik kızım seni"dedi. "Abicim 4 gündür ortalarda yoksunuz. Gezmeye gidiyorsunuz beni almıyorsunuz öyle olsun" dedim. "Ya yapma tatlım gelicez biz işte. Ee nasılsınız enişte beyle?"