Bora'nın telefonun çalması üzerine ikimizde uyanmıştık. Gözlerimi ovuşturup saate baktığımda 2.42'yi gösteriyordu. Telefonu elime aldığımda Emre'nin aradığını gördüm. Hızlıca açıp telefonu kulağıma götürdüğümde;
-''Bora biz geldik bizi almaya gelebilir misin ?''
-''Ben Ada. Geliyoruz şimdi.''
Telefonu kapattıktan sonra Bora'yı uyandırdım. Fortmantodan montlarımızı alıp geldikten sonra üstümü giyinip çocukların odasına gittim. Mışıl mışıl uyuyorlardı. Berat'ın üstünü sıkıca örttükten sonra evin anahtarını alıp ayakkabılarımı giymeye çıktım. Bora'da ayakkabılarını giydiğinde hızlıca merdivenleri inip arabaya geçtik. 10 dakika sonra otogara geldiğimizde Hare ve Emre direk görüş alanıma girmişti. Arabadan inip yanlarına gittiğimde ilk önce Hare'ye daha sonra da Emre'ye sarıldım. Özlemişim.
-''Ee nasılsınız gençler ?''
Hare üşümüş bir ses tonuyla soruya bile cevap vermemize kalmadan bizi arabaya sürükledi. Emre ve Bora valizleri bagaja yerleştirirken biz Hare'yle çoktan arka koltuklara yerleşmiştik. Valizlerin işi bittiğinde Bora ve Emre'de arabaya binmişlerdi. Her hallerinden belli oluyordu üşüdükleri. Bora hızla eve sürerken arabayı bizde arkada muhabbete dalmıştık.
Arabanın durup eve geldiğimiz farkettiğim anda arabadan inip koşarak apartmanın kapısına ilerledim. Çocuklar uyanmış olabilirdi. Hare'yle asansöre bindiğimizde Bora ve Emre hala arabanın yanındaydı. Kapının önüne geldiğimizde içeriden ağlama seslerini geldiğinin duyduğum anda cebimden hızlıca anahtarı çıkartıp içeri girdim.
Berat duvara yaslanmış ağlıyordu. ağzından çıkan tek kelimenin;
-''Onlarda bizi bıraktı.'' demesi içime derinden yaralamıştı.
Gerçekten çok kötü olmuştum. Böyle ağlamıştım bende bir zamanlar. Yanına koşarak gidip diz çöktüğümde sıkıca sarılmıştım ona. Hala hıçkırarak ağlamaya devam ediyordu.
Bora kapıdan girdiği anda yanımıza gelerek;
-''Berat'a noldu neden ağlıyor ?'' diye sordu.
-''Onu bıraktığımızı sanmış Bora abisi.''
Ayağa kalkıp kucağıma aldıktan sonra salona geçip koltuğa oturdum. Kucağıma yatırıp saçlarıyla oynamaya başladım.
-''Berat ben seni hiç bırakmıycam. Bora abinde bırakmıycak. Bak evimize yeni ablayla abi geldi. Bundan sonra hep beraber yaşıycaz. Seni okula yazdırıcaz hem daha.''
Boynuma iyice sarıldığında kucağıma alıp odasına götürdüm. Yatağına yatırdığımda yanağıma küçük bir öpücük kondurup gözlerini kapattı. Üstünü örttükten sonra odanın kapısını kapatıp Bora'ların yanına geldim.
Acayip derecede uykum gelmişti. Yorgunluktan ölebilirdim şu anda belki de. Hare'yle valizleri odaya götürdükten sonr yatağı hazırlayıp Emre'yi çağırdı. Bende bizim odamıza gidip gardolabın kapaklarını açtım. Pijamamı ve tişörtümü alıp yatağın üstüne koyduktan sonra üstümdeki kazağı çıkartmış tam tişörtü giyiyordum ki Bora'nın odaya dalması bir olmuştu.
-''Bora çıkar mısın ?''
-''Merak etme vücudunu izyecek kadar abaza bir insan değilim.'' deyip yatağa yatması bir olmuştu. Üstümü değiştirip bende yatağa girdiğimde acayip soğuktu ve üşümüştüm. Bacaklarımı karnıma kadar çektikten sonra;
-''Sen üstünü değiştirmeyecek misin ?'' diye sordum.
-''Senin değiştirmeni bekledim.'' deyip ayağa kalktı.
Altına bir eşofman giydikten sonra yatağa geri geldiğinde üstünde tişört yoktu ve kasları apaçık ortadaydı. Çok güzel bir vücudu vardı gerçekten. Karnımdan tutup kendine çektiğinde buz gizi olan gövdesine yapışmıştım resmen.
-''İyi geceler hayatımın anlamı.'' dedikten sonra sıkıca sarılıp gözlerini kapatmıştı.
Ona git gide alışıyordum. Sevmeye başlamıştım. Ama bunu ona öyleyemezdim her zaman mesafeli davranmam gerekiyor çünkü nu düzenin bozulmasını istemiyorum.
-''İyi geceler canım.'' dediğimde alnıma bir öpücük kondurup tekrardan gözlerini kapatmıştı.
İyi geceler beni canından çok seven, koruyup kollayan adam. Bakalım seninle hikayemiz nasıl bitecek. Ben seninle iyi bir sona ulaşacağımızı umuyorum. İyi geceler.
