"Özel numara arıyor..."
Özel numara mı?
Özel numaradan kim, beni niye arasın ki?
Neyse...
Açalım da öğrenelim o vakit.
"Alo?"
Sessizlik...
"Alo?"
Kaşlarımı çatıp telefonu kulağımdan çektim ve ekrana baktım kapatmış mı diye ama hayır, arama hâlâ devam ediyordu. Ee neden konuşmuyordu o zaman?
"Alo?"
Yine sessizlik...
Anlaşıldı!
Bazı insanlar eğlence niyetine rastgele bir numara çeviriyorlar ve işletmeye çalışıyorlardı. Bana da denk geldi herhalde bu. Daha fazla konuşmadan kapattım telefonu. Böyle işsizlere harcayacak vaktim yoktu benim. Zira vaktim değerliydi. Ayrıca birileri bunlara telefon ile işletmenin masum olmadığını, tam tersine kul hakkına girebileceğini anlatmalıydı. İnsanların vakitlerinden çalıp kandırmaya çalışmaları ne kadar doğruydu!?
Derken telefon yine çalmaya başladı.
"Özel numara arıyor..."
Yine mi!
Hayır, konuşmuyorsa ne diye bir daha arıyordu? Acaba bir ihtiyaç sahibi mi arıyor? Çekindiği için konuşmuyor olabilir mi? Af, bu vicdanım! Bunun oldukça düşük bir ihtimal olduğunu bilmeme rağmen vicdanıma karşı gelemedim ama mantığım biliyordu ya, kesin işletmek için arıyorlardı.
El mecbur aramayı bir daha yanıtladım, arayan kişinin bu sefer konuşacağını umarak...
"Alo?"
Ve tekrar sessizlik!
Ne diye inanıyorsam! İşletiyorlar işte!
Bekledim birazcık konuşur diye ama aynı sessizlik hâlâ hüküm sürüyordu.
"Alo?"
Alo, alo demekten sıkılmıştım artık. Ve şundan da emindim artık. İşletiyorlardı!
Rabb'im böyle işsizlere mağfiret buyursun duasıyla telefonu kapattım.
O sırada otobüsün gelmesiyle rahat bir nefes verdim. Kartımı bastırıp en arkalara doğru gittim. Saat henüz dokuz civarıydı. Bu yüzden maalesef ki kalabalık kaçınılmazdı.
En arkalarda bulduğum bir yere oturdum. Yaşlı bir teyze vardı yanımda. Ben çantamdan okuma kitabımı çıkarınca şaşkın şaşkın baktı yüzüme. Ben de hafifçe tebessüm ettim. Kaldığım yerden devam ederken birden konuşmasıyla tekrar teyzeye döndüm.
"Vay, demek 'İrade Terbiyesi' okuyorsun ha?"
"Evet efendim. Okumuş muydunuz?"
"Tabi ki okudum ama keşke senin yaşlarındayken okusaydım. Bu kitap senin yaşlarında okunması gereken bir kitaptır. Ee ne dersler çıkardın bakalım?"
"Açıkçası efendim, okunması zor, büyük bir dikkat gerektiren ve anlaması zahmetli bir kitap. Fakat içerisindeki bilgiler müthiş. Çok etkilendim doğrusu. Jules Payot gibi bir hocam olsun veya onunla yaşarken tanışmak isterdim. Adam öylesine gerçekçi konuşmuş ki hayata dair, bunun yanında bu zorlu hayat şartlarında irademizi nasıl terbiye edeceğimizin yöntemlerini akıl ve mantık yoluyla anlatması beni her okuduğumda daha da etkiliyor. Kitabı bitirdikten sonra bir daha okumayı düşünüyorum ki önceki okuduklarımdan kaçırdığım veya anlayamadığım dersleri alabilirim diye."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FELAH
Teen Fictionİclal Ilgın, üniversiteden yeni mezun olmuştur ve Kayseri'ye sağlıkçı olarak atanır. Gittiği şehri tanımadığı için bir süreliğine ev arayışına çıkar. Sonunda bulduğunda ise beklemediği bir sürpriz ile karşı karşıya kalır. Özel bir numara sürekli ken...
