FELAH

~23.Bölüm~

054* *** **: Kabul ediyorum.

054* *** **: Telefon numaranı değiştirmiş gibi göstermek akıllıcaydı.

054* *** **: Bir an gerçekten inanmıştım.

054* *** **: Tabi kontrol etmek aklıma gelmeseydi.

054* *** **: Sen kendini başka gibi biri göstererek beni atlatmaya çalışmıştın değil mi?

054* *** **: Ben de aynı yöntemi kullandım ;)

054* *** **: Sen kurnazsın da ben saf mı?

054* *** **: Birbirimize ne kadar da benziyoruz öyle değil mi İclal Ilgın?

Nereden anlamıştı ona oyun oynadığımı? Ayrıca "Ben de kendimi başka biri olarak gösteriyorum" da ne demekti böyle? Ne demek istiyordu? Hem şaşkındım hem de aklı karmakarışık. Aklımda bu kadar çelişki ve soru işareti varken ben ne yaptım peki? Yemeğim piştiği için kendime sofra hazırlayıp afiyetle yemiştim. Gerçekten çok lezzetli olmuştu. Anonim bey hiç kusura bakmasın, onun için yemek keyfimi bozamazdım. Zira yemek benim için bir güç, bir enerji kaynağıydı. Onu da iyi değerlendirmek gerekiyordu elbette. Özellikle saatlerini ve miktarını tabi ki.

Yemeğimi yerken bir de çizgi film açtım düşünmemek için. Nedense animasyonlar diğer yayınlardan daha samimi geliyordu. Herkesin içinde bir çocuk var derler ya, çok doğru lakin o çocuğu bastırmak yerine her zaman canlı tutmak bence yaşamın önemli bir detayı idi. Zira insan çocuklaştıkça masumlaşıyordu.

Yemekten sonra bulaşıkları yıkayıp taze taze çay demledim ve şark köşemin olduğu odaya geçip oturdum. Bir yandan da düşünüyordum, acaba anonim ya da özel numaraya cevap versem mi? Kudurmuş amca rolüne devam mı etseydim? Fakat anlamıştı işte numara yaptığımı. Nasıl anladığını çözemesem de ona başka bir oyun mu oynasam diye düşünmüyor değildim.

"Neymiş bu planın İclal?"

"Tuğba çok iyi planım var ama biraz tehlikeli. Yani yanlış anlaşılmaya çok müsait ve olay çıkarabilecek bir plan."

"Nasıl yani anlamadım?"

"Özel numaraya benim kaçırıldığım haberi gitse sence ne yapar?"

"Haaa inanamıyorum! Çok iyi. Bizzat gelip kendisi seni kurtarır. Ama bu kaçırılma işini nasıl ayarlayacaksın?"

"Ağabeyim gittikten sonra ayarlayacağım bir şeyler. Öyle bir plan yapacağım ki özel numara bizzat gelip kendisini gösterecek."

Hayır hayır! Kendimi bu kadar bunalmış hissederken böyle bir dönemde böyle işe kalkışmam akıl kârı olmazdı. Zira bu biraz tehlikeli bir oyundu ve akıllıca ayarlanmazsa iş çok başka yerlere gidebilirdi. Bu planı şimdilik erteliyordum. Daha güç kazandığım bir zamanda bu plan işime yarayabilirdi. Daha önce de belirttiğim gibi ağabeyim gittiğinden beri kendimi bunalmış ve yorgun bir ruh halinde hissediyordum. Toparlanmaya ihtiyacım vardı.

WhatsApp'a girip son görülmemi ve aktifliğimi herkese kapattım. Böylece o anonim mesajlarını okuduğumu bilmeyecekti. Şimdilik aklıma en iyi gelen çözüm buydu. Daha sonra ne yapacağımı düşünürdüm. Tabi canım bu kadar sıkılmış iken -anonim bey sağ olsun- Tuğba'yı aradım. Onunla konuşmak iyi geliyordu. Etrafımda bir sürü arkadaşım vardı fakat tek dostum Tuğba idi. Dost dediğin ise zaten az ve öz olurdu.

"Selamün aleyküm?"dedi neşeli sesiyle.

"Ve aleyküm selam Tubira'm. Nasılsın, neler yapıyorsun?"