BÖLÜM ON YEDİ

59 53 5
                                    

Yeni bölüme hoş geldin/hoş geldiniz. Keyifli okumalar dilerim. 🤗

Elizabeth: Yani benim yüzümden ağladı. Öyle değil mi?

Adam: Kısmen evet.

Sessizlik oluştu ve ikiside Sarah'ın çıkmasını bekledi. Sarah sonunda çıktı.

Sarah: Üzgünüm. Kendimi iyi hissetmek için duş aldım. Kendi evimde almalıydım ama işte ne yaptığımın farkına varamadım.

Elizabeth: Önemli değil. Bu arada kusura bakma benim yüzümden oldu bu olanlar.

Sarah: Önemli değil gerçekten. Elizabeth keşke seni evime alabilsem beraber yaşasak. Keşke çok güzel olurdu her şey.

Elizabeth: Keşke ancak daha burada durup durmayacağım bile kesin değilken senin evinde kalmak imkansız olur.

Adam: Sözünüzü kesiyorum ama bir şey rica edeceğim.

Elizabeth: Dinliyorum.

Adam: Aslında senden değil Elizabeth. Sarah'tan rica edecektim.

Sarah: N'oldu? Ne isteyeceksin?

Adam: Sahile gitmeye ne dersin.

Sarah: Hava rüzgarlı eve gidip dinleneceğim. Teşekkürler.

Adam: Hadi ama boşuna mı izin aldım.

Sarah: İzin almanı isteyen ben değildim öyle değil mi?

Adam: Sen değilsin ama işte... Her neyse. Görüşürüz ben çıkıyorum.

Adam hayal kırıklığı içerisinde odadan çıktı. Böyle olmasını hiç beklemiyordu. Ancak pişman da değildi. Çünkü içinde kalmamıştı. Adam tek başına sahile doğru yürüdü.

Sarah: Fazla mı ileri gittim.

Elizabeth: Bilmiyorum.

Sarah: Ama banyo yaptım dışarda fazla dursam hasta olurdum. Kabul etmem iyi oldu değil mi?

Elizabeth: Vicdanını mı rahatlatmaya çalışıyorsun?

Sarah: Hadi ama Elizabeth daha bir tane psikoloji kitabı okudun ne ara psikolojiden bu kadar anlar oldun bakayım.

Gülüştüler.

Sarah: Her neyse ben gidiyorum kendine dikkat et. Yarın gelince kıyafetlerini de getiririm. Her şey için teşekkürler.

Elizabeth: Rica ederim. İstersen kıyafetler sende kalabilir. Yakışmış.

Sarah: Cidden mi teşekkürler. Ama ben sana yinede geri veriyim. İltifatın için teşekkürler. Ben gidiyorum hadi görüşürüz.

Birbirlerine el salladılar. Elizabeth yine tek kalmıştı. Biraz pencereden baktı. Sonra ise müdürün odasına gitmeye karar verdi. Kapısını açtı ve kapının önünden geçen hasta bakıcıya seslendi.

Elizabeth: Acil bir durum. Kendi hasta bakıcım izinli. Acilen müdürün odasına gitmeliyim.

Hasta bakıcı Elizabeth'in biraz odasında beklemesini söyledi. Müdüre gidip durumu anlattı. Müdür'de Elizabeth ile görüşmeyi kabul etti. Hasta bakıcı Elizabeth'in odasına geldi ve Elizabeth'i alıp müdürün odasına yola çıktılar. Kapıyı tıkladılar.

Müdür: Gir!

Hasta bakıcı: Elizabeth adlı hastayı getirdim. Kapının önünde bekliyor olacağım.

Müdür: Tamam Elizabeth hadi gel. Kapının önünde öyle durma. Kapıyıda girince kapa.

Elizabeth içeri girer adım attı ve kapıyı kapattı.

SENİN İÇİN ANNEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin