BÖLÜM ON DÖRT

68 70 3
                                    

Yeni bölüme hoş geldin! İyi okumalar dilerim. 🤗

Elizabeth: Ne Daniel mi?

Müdür: Evet doğru duydun. Daniel.

Elizabeth: Bana tanıyı koyan o değildi ki.

Müdür: Evet o değildi. Ancak onun arkadaşıydı.

Elizabeth: Bunu neden yapsın ki, o zaman daha tanışmamıştık.

Müdür: Bu soruyu ona değilde Daniel'e sormaya ne dersin.

Elizabeth: En kısa zamanda sorucağım

Müdür: Akıl hastası olmamana rağmen neden buraya geldiğini anladın mı?

Elizabeth: Evet. Maalesef ki anladım.

Müdür: Peki suçsuz bir şekilde on sekiz yaşına gelsen bile hapse atılmamak şartı ile yetimhaneye gitmeyi kabul ediyor musun?

Elizabeth: Kendimi iyi hissetmiyorum.

Müdür: Anlayamadım. İstiyor musun istemiyor musun?

Elizabeth: Başım dönüyor.

Elizabeth'in başı koltuğun yaslanma yerine düştü. Müdür birkaç kez Elizabeth'e seslendi. Ancak Elizabeth'ten ses soluk alamayınca, koltuğundan kalktı ve Elizabeth'ti sarstı ama tepki vermedi. Müdür kapıyı açıp Sarah'ı çağırdı. Ama kapının önünde yoktu. Müdür kızgınlık ile başka bir hasta bakıcısı buldu.

Müdür ve hasta bakıcısı, hastanenin kliniğinde Sarah ile karşılaştılar. Müdür Sarah'a bağırıp çağırdı.

Bir hasta odasından çıkmıştı. Yaralıydı. O da kapının önünde boş boş beklemek yerine ona yardım etmenin daha iyi bir fikir olduğunu düşündü. Ancak Elizabeth'tin kliniğe o halde geldiğini görünce iyi bir fikir olmadığını anladı. Sarah, Elizabeth için çok telaşlandı.

Elizabeth'in tansiyonu çıkmıştı. Bir de bayıldı. Elizabeth'i zar zor uyandırdılar.

Elizabeth uyandığında, Sarah hem müdürden hem Elizabeth'ten özür diledi. Müdür hala kızgın olmasına rağmen affetti. Elizabeth kızmamıştı bile o da affetti. Elizabeth'in için hiç kızgınlık duygusu yoktu evet. Ama üzüntü, merak ve pişmanlık içini kemiriyordu.

Elizabeth iyice iyileştiğinde Sarah onu odasına götürecekti. Sarah, Elizabeth'i odasına götürmeden önce müdür Elizabeth 'in kulağına

" Bugün odamda konuştuklarımızı iyice düşün küçük hanım. Senin için doğru olanın bu olduğunu unutma. Senin kötülüğünü istesek şuan yaşıyor olmazdın. İyileşince ve sen her şeyi kavradığına emin olunca tekrar görüşelim. " diye fısıldadı.

Elizabeth, müdürün sözlerine ne bir laf etti ne de bir tepki verdi.

Sarah'ın kliniğe getirdiği hasta ile hastanın kendi bakıcısı ilgilendi. Hasta bakıcı Sarah'a teşekkür etti. Sarah, Elizabeth'i odasına çıkardı ve ona olanları sordu.

Sarah: Ne oldu müdürün odasında?Neden bir anda kötüleştin sabah bir şeyin yoktu. Hadi her şeyi bana anlat yoksa meraktan çatlayacağım.

Elizabeth: Söylediklerim aramızda kalsın. Lütfen!

Sarah: Tamam zaten başka kime anlatabilirim ki. Hadi işim var.

Elizabeth: Ne işi?

Sarah: Diğer hastalarım ile ilgilenmem gerek. ( Aslında işi başkaydı.)

Elizabeth: Ben buraya getirilmeseydim idam edilecekmişim. Aynı zamanda sonbahar gelince akıl hastanesinden ayrılıcam ve yetimhaneye yerleşeceğim.

Sarah: Ne!? Duyduklarım bir şaka mı? Gerçek olma ihtimallerini düşünmek bile istemiyorum.

Elizabeth: Maalesef gerçek. İşte onun hakkında biraz detaylı konuştuk, filan. Sonra başımın döndüğünü fark ettim. Etraf bir anda karardı. O sırada meğersem bayılmışım. Devamını zaten sende biliyorsun.

Sarah: Evet biliyorum. Bu arada aklıma bir şey takıldı. Neden idam edilmek yerine buraya getirildin?

Elizabeth: Daniel sayesinde.

Sarah: Anlamakta zorluk çekiyorum. Daha önceden tanışıyor muydunuz?

Elizabeth: Bende seninle aynı durumdayım. Aslında tanışmıyorduk.

Sarah: Peki nasıl böyle bir şey oldu?

Elizabeth: İnan bana hiçbir fikrim yok. Bir sonraki seansımızda acilen onunla konuşucam.

Sarah: Anladım. Sorunca ve nedenini öğrenince bana da söyle.

Elizabeth başı ile onayladı.

Sarah: Buradan gerçekten gitmek istiyor musun?

Elizabeth: Annem beni alsa ve yeni bir başlangıç atma şansımız olsaydı evet buradan gitmek isterdim. Ancak öyle bir durum yok. O yüzden hayır gitmek istemem.

Sarah : Neden yeni bir başlangıç?

Elizabeth: Çünkü geçmişte annemin ve benim yaptığımız hatalarımızdan pişmanım. Burası olmasaydı bunu kavrayamazdım.

Sarah: Beni duygulandırıyorsun. Biliyor musun? Hatalarının neresinden dönsen o kadar kârdır. O yüzden seninle gurur duyuyorum. Sadece ben değil eminim seni tanıyan herkes seninle gurur duyuyordur.

Sarah'ın gözğnden bir damla yaş aktı. Elizabeth ise gülümsedi ve birbirlerine sıkıca sarıldılar.

~ BÖLÜMÜN SONUNA GELDİNİZ ~

Umarım bölümü ve hikayeyi beğenmişsinizdir. Yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmezseniz sevinirim. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere!

SENİN İÇİN ANNEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin