8. KONFERANS (Tamamlandı)

1.BÖLÜM

12 Haziran 2021 11:31

Her şeyin güzel geçeceği ümidiyle büroya girdim . Yürürken ayakkabımda ki' tak tak' seslerle benim geldiğimi anlayan çalışanlar selam verdikten sonra odama geçtim. Şöyle bir göz gezdirdikten sonra koltuğumun karşısında oturan adama baktım. 60 yaşlarında , özenle giydiği takım elbisesiyle şık gözüküyordu. Benim geldiğimi görünce hemen ayağa kalktı ve bana selam verdi. Konuşmaya başladık... Gözlerindeki şişkinlik , saçındaki aklarla yorgunluğu belli oluyordu.  Arkasına yaslanarak " Bir sade kahve rica edebilir miyim lütfen?" dedi.

Onaylayıcı bir şekilde başımı salladım. Sekretere Bir çay bir kahve getirmesini söyledim. Merak bütün bedenimi sarsa da , karşımdaki adamın konuşmasını bekliyordum . O ise kahvenin gelmesini bekliyordu.
On dakika sonra itina ile beklediği kahvesi geldi ve sakince konuşmaya başladı.

--- Merhaba kızım, Ben Murat Saraç . Lojistik şirket kurucularından seninle daha önce tanışmaya fırsat olmamıştı. Çok başarılı bir savcı olduğunu duydum .

--- Teşekkürler efendim, affınıza sığınarak söylüyorum ben sizi tanıyamadım ama.

--- Yavaş yavaş tanırsın artık buralardayım . Sizin yan binayı alacağım.

--- O bina mı ? Fakat o bina eski nasıl yapacaksınız?

--- O zamanlar bina çok güzeldi. Benim eskiden evlenmek istediğim , başarılı bir kadın vardı. ikimiz çok güzel işler başaracaktık... Tabi o zamanlar küçüktük. Lafta kaldı , sonrada kızın babası bizi öğrenince kızını başka şehre yolladı. Çok aradım artık güç bende gel gezelim tozalım , hayallerimizi yerine getirelim dedim. Ama karış karış aradım bulamadım.  Bir nebze  de olsa hatıralarımızı eskitmemek adına almak istiyorum burayı.  Gelmişken de senden çok bahsettiler , işinde başarılıymışsın bir uğrayayım dedim.

--- Sizin adınıza çok üzüldüm efendim.

--- Hiç üzülme kızım üzülmek için artık çok geç .

--- (Telefon çalar) Çok özür dilerim annem arıyor açmam lazım.

--- Tabi müsaade sizin ben kalkıyorum zaten. Annenize benim adıma teşekkür edin olur mu? Böyle güzel bir fidan yetiştirdiği için.

---  Murat Bey gitmeden önce sizden bir ricam var. Akşam konuşma yapmak için konferansım var eğer müsaitseniz sizde gelir misiniz ? Saat 9 'da 8. Konferans salonunda , kartımı da vereyim.

---Bugün akşam işim yok. Mutlaka orada olacağım.

12 Haziran 2021 7:55

Bir sürü kişi beni bekliyordu her yer karanlık. Sadece benim konuşma yapacağım yere yansıyan beyaz ışık görünüyordu. Yavaşça girdim başımı tıpkı ayçiçeğinin güneşe karşı boynunu büktüğü gibi masumca herkesi selâmladım. Şöyle bir göz gezdirdiğimde de . Murat beyin sözünde durduğunu gördüm . En önde yine otoriter bir şekilde hafif bir gülümsemeyle bana bakıyordu . Yavaş yavaş konuşmaya başladım : " Öncelikle Herkese iyi akşamlar . Ben Elif Aygün , beni bu konuşmaya davet eden, rica eden  Müdürüm Sinan Kahraman'a teşekkür ediyorum . O ısrar etmeseydi ben asla cesaret edemezdim, hiç bir zaman elini eteğini benden çekmedi. Ona çok minnettarım. Eğer izniniz olursa bir kişiye daha teşekkür etmek isterim, annem Sedef Aygün'e oda burada ve 25 senedir her zaman yanımdaydı, en büyük destekçim.

Bir anda Murat bey ayağı kalktı ne olduğunu anlamamıştım. Anneme doğru yürüyordu hatta koşuyordu şaşkındı , çaresizdi . Ben hala konuşmaya devam ediyordum ama gözüm ondaydı.