Bölüm yazmayınca kitabı unuttum, tipim aynı medyadaki gibiydi.
Sınır geçilirse diğer bölümü yollarım hemencik bekletmeyelim, sonra kitabı unutuyorumlxxohohx.
180 vote 200 yorum
*
"Kız," diye tepki verdi annem girişin oradaki Alptekin'i fark ettiğinde.
"Bu sabahın köründe seni yolcu etmeye mi gelmiş?"
"Evet, öyle olmuş," dedim ağzım kulaklarımdayken.
Girişe doğru yürürken gözlerimi Alptekin'den bir anlığına bile çekmemiştim. İnsan olan üşenir, Alptekin insan mısın be?
Annemler içeri gireceği sıra Alptekin'le kısa bir selamlaşma yaşadılar. Annem, "Gelirsin," diyerek Mete'yle içeri girdi.
"Alptekin," diye mırıldandım gözlerimden kalp fışkırırken.
"Hiç üşenmedin mi sabahın köründe?"
"Yo, birkaç alarm kurdum kaçmasın diye. Bir hafta bu boru mu? Son bir göreyim dedim."
"İyi ettin," diye mırıldandım.
"Uçağın kaçta."
"Çok vaktim yok, içeride kontroller, valiz işleriyle falan uğraşacağım."
"Gel bir sarılayım o zaman," deyip kollarını bedenime doladığında beklemeden bende sarıldım. Bir iki dakika öyle durduktan sonra geriye çekilip "Bir hafta sonra görüşürüz o zaman," dedim gözlerinin içine bakarak.
"Konuşuruz, inince ara tamam mı?"
Tamam manasında gözlerimi kapatıp açtım. "Gideyim ben o zaman," diyerek kapıya yöneldiğimde Alptekin elini kaldırıp indirdi.
Gülümseyerek aynı hareketi yaptım ve içeri girdim. Bavulumu sürüklerken bir kere daha dönüp bakmıştım.
Baştaki güvenlikten geçmek için tüm metal içeren aksesuarlarımı kenardaki kaba koydum.
Çantam bandın üzerinden ileriye doğru gittiğinde ben de kontrolden geçip eşyalarımı alarak annemlerin yanına gittim.
"Bavulunu ilerideki sıraya girip tarttır. Yükler önceden gidiyor uçağa."
Kafamı onaylarcasına sallayıp sırt çantamı annemin yan tarafındaki sandalyeye bıraktım. İleride yer alan kuyruğa girdiğimde sıfır şaka sıra gelene kadar yirmi dakika kadar beklemiştim. Bavulum tartılıp bandın üzerinde ileriye doğru hareket ettiğinde annemlerin yanına döndüm.
Uçağın anonsuna kadar birkaç dakika beklemiştik. O sırada telefonla ilgilenip sosyal medyada takılmıştım. Bineceğimiz uçak için anons yapıldığında çantamı sırtlandım ve hep beraber yeniden ilerideki kuyruğa girdik.
Burada yurt dışı yolcuları için pasaport ve yurt içi yolcular için de bilet kontrolü yapılıyordu. Tüm işlemler tamamlanıp uçağa bindiğimizde telefonlarımızı uçak moduna aldık. Hostesler Türkçe ve İngilizce olmak üzere bilgilendirmeleri yaptılar.
Mete ilk defa bindiği için heyecanla cam kenarına koşmuş bulutların nasıl görüneceği ile ilgili varsayımlar yapıyordu. Neyse ki çantama da bir kitap koymayı ihmal etmemiştim. Kitabımı alıp okumaya başladıktan kısa bir süre sonra uçak hareket edince bulunduğum yerden cama baktım. Başta yavaşça yukarı doğru çıkıyorduk sonrasında hızlanmıştık. Bulutların arasına ulaştığımızda "Keşke üzerlerinde yatabilsem," dedi Mete hevesle.
