Büyük bir hayranlıkla taparcasına adadım kendimi ona. Bunu yaptığımda öyle küçüktüm, öyle küçüktüm ki, yaptığım bu şeyin bilincinde dahi değildim. Belki görseydim duygularımın nasıl da mutasyona uğrayarak evrileceğini, korkar kaçardım o gün oradan...
09.06.2021 Bölüm şarkısı: Sia- My Love (slowed+reverb) Medya: Çiftlik
Uzun bir bölümle geldim, çok severek yazdığım bir bölüm oldu zaten geçen bölüme gelen yorumlar da çok motive etti.
Oy vererek ve düşüncelerinizi yorum yaparak destek olursanız çok mutlu olurum.
İyi okumalar 🍀
Dünya ziyadesiyle garip bir yerdir dostlarım. Çoğu kişi burası için imtihan yeri der ama kimse sınanmak istemez. Herkes hiçbir şeyin uğraşsız elde edilemeyeceğini kabul eder ve yine herkes vaat edilen cenneti arzular lakin iş bunun bedeline geldiğinde insanlar irkilerek gerilerler.
Kaliteli bir okula gitmeyi herkes ister elbette ama herkes bulunduğu okulun kalitesini muhafaza edebilecek nitelikte bir öğrenci olmak için çabalamaz. Ve ne yazık ki bazıları ne kadar çabalarsa çabalasın yine de yeterli olamaz.
Herkes bir imtihandan geçer; herkes birçok kez imtihandan geçer. Herkesin imtihanı da bir değildir.
Komik değil mi? Birinin arzuladığı zenginlik bir diğerinin imtihanıdır. Komik değil mi? Kimileri eline güç adı verilen bir silahı alan zalimlerin zulmüyle imtihan edilirken kimileri de güçlü olmakla imtihan edilir.
Bazen düşünüyorum da acaba benim imtihanım ne? Küçük yaşta hem yetim hem öksüz kalmak mı? Eşcinsel olmak mı? Yoksa inançlarım ve sosyal statüm sebebiyle sürekli ezilmem mi?
Hepsi mi yoksa hiç biri mi?
Babam ve annem öldüğü için çok üzüldüm ama hiç isyan etmedim Allah'a. Müslüman olmama rağmen benim inandığım Tanrı'ya inanmayan insanlar tarafından ezildim ama yine de inançlarımdan hiç şüphe duymadım, hiç kızmadım Allah'a. Hiç onlar yanlışa inanıyorsa, doğru olan bensem neden beni korumuyorsun demedim. Hep şirke girmekten korktum, vardır bir hikmeti dedim sustum geçtim. Eşcinsel olduğum için kendimi suçladım ama beni böyle yarattığı için Allah'a kızmadım. Vardır bir hikmeti dedim, bu da bir imtihandır dedim sustum geçtim.
Allah'ı hep sevdim. Her şeye rağmen Allah'ın da beni sevdiğine inandım. Kendimi hep muhafaza etmeye çalıştım, günahlardan kaçındım.
Ama gün oldu ne kadar kaçınsam da kaçamadım.
Beyefendi'nin ellerinin hep soğuk olduğu yıllardır bildiğim bir şeydi; dudaklarının da soğuk olduğu ise şu an öğreniyordum.
Ellerimi ne ara kaldıracak takati bulmuştum da yüzünü ellerimin arasına almıştım bilmiyorum ama birkaç saniye sonra ellerini bileklerimin üzerinde hissettiğimde titredim ve dudaklarına yaptığım baskıyı azalttım.
Dudaklarım hala onun dudaklarına dokunurken kapattığım gözlerimi aralayarak ona baktım; onun gözleri de kapanmıştı, onun gözleri hala kapalıydı. Yaptığım bu hamle tam olarak öpmek bile sayılmazdı biliyorum, sadece dudaklarımı dudaklarının üzerine bastırmıştım ama yine de benim dudaklarım onun dudaklarına dokunmuştu.
Benim dudaklarım onun dudaklarına...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
