LİNA

☆17☆

"Abi! Valizler için yardım edebi-" Baran abim yanağımı öpüp benim sürükleyerek ki kendim de sürünerek çıkardığım bavulu tek elle alıp gitti.

Koluma dönüp bi baktım.

Onda olan bende olmayan neydi ki!

Soru mu bu da!

"Çocuklar hazır mısınız?" Babamın sesi ile bende asansöre girdim.

Aşağıya indiğimde Mert hariç herkes buradaydı. Velet nerede kalmıştı ki? Cihan abim yanıma gelip kolunu omzuma attı. Bende kafamı ona yaslarken uyumamak için kendimi tutuyordum.

Sabahın 5 inde yola çıkmak nedir ya!

Sonunda Mert de aşağıya indiğinde 2 araba yola çıktık. Ben, Toprak abim, Cihan abim ve Mert bir arabadayken diğerleri de başka bir arabaya binmişti. Arka koltukta Mertle beraber otururken daha fazla dayanamayıp gözlerimi yumdum. Saniyeler sonra biri başımı tutup bir yere yerleştirdi. Rahat olduğu için sessizce uykuma döndüm.

Hafif bir esinti ile kollarımı birbirine dolarken beni tutan kişiye daha çok sokuldum. Gözlerimi açtığımda Toprak abinin kucağındaydım. Abim de uyandığımı görünce gülümsemiş,rüzgardan korumak için beni daha çok kendine çekmişti. Uyanık da olsam uçağa kucakta taşınmıştım ki itirazım yoktu.

Çok rahatım neden itiraz edeyim ama değil mi?

Koltuğa yerleştirildiğimde üzerime battaniye örtülmüştü hemen.

Mardinin sıcağına karşı annem sabah odama gelip kombin yapıp gitmişti yol için.

"Mardin çok sıcak, Lina nın ilaçları her an lazım olabilir. Unutmayın!" Baran abinin sesini net duyuyordum. Büyük ihtimal yanımda oturuyordu.

"Merak etme abi ben her ihtimale karşı cebi olan her kıyafetime koydum." Cihan abi de karşımda oturuyordu belli ki.

Sizi şebekler!

"Abi sıcakta çok sıvı tüketmesi gerekiyor değil mi? Ben Avşar Sultana söyledim bizim odalarımıza mini buzdolabı koydurdum."  Arsel abi de büyük ihtimalle Cihan abinin yanında oturuyordu. 2li koltuklar karşı karşıyaydı demek ki.

"Aferim lan iyi düşündün bunu. Zaten yalnız kalmasına kimse müsade etmesin."kısa bir sessizlik oldu.

"O çok güzel ve eminim ki sadece bize güzel gelmiyor. İtler uçak indiği an kokusunu alır falan. Mardin oğlum orası kaşla göz arasında kaçırır puştlar"
Uyuşuk beynim duyduğu şey ile duraksadı.

Ne kaçırması ya! Beni kaçıracak kadar gerizekalı biri var mı cidden!

"Merak etme abi, çıkmadan hepimiz silahlarımızı belimize taktık. " gözümün tekini açıp battaniyeye iyice büründüm.

"Ben de istiyorum silah ama ya!" Baran abim bana dönüp saçımı geriye attı.

"18 olunca söz güzelim.  Ama daha reşit değilsin,veremeyiz." Somurtarak gözümü kapattım. Bataniyeyi iteleyerek üzerimi açtım.

Hafif de esiyor!
Of ne uyurum be şimdi.

Uyku âlemine giriş yapmadan önce kısık bir ses duydum en son..

"Biz asıl Lina'nın kıyafetlerine annem engeli varken nasıl karşı çıkıcaz. Allahım biraz çirkinlik verseydin ya şu kuluna!"

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

"Baba eriyorum sanırım!" Babam söylediğim şeyle soğuk suyu uzattı. Neredeyse yarısına kadar içmiştim suyu.

"Konakta klima var kızım az daha dayan!" Annem koluma girmiş arabaya binmiştik. Annem gülümseyerek yanaklarımı öptü.