LİNA

☆42☆

Saçlarımı geriye itip deri ceketimin yakalarını düzelttim. Sarmaşık denilen yerin girişindeydim.

Intikam mı?

Alın size intikam!

Sarmaşık, eski bir açık hava tiyatrosuydu. Ancak üst taraf sarmaşık bitkisi ile bir kubbe gibi kapatmıştı alanı. İsmini de buradan alıyor olsa gerekti.

Telefonumu çıkarıp video kaydını başlattım.

Sarmaşık bir çok kez şikayet edilmiş ancak kanıt yetersizliğinden dolayı işlem yapılmamış bir yerdi.

Daha çok burada zengin şımarık züppeler takılır,başları belaya girince para ile kanıtları yok etmesini isterdi çekenlerden ve davacı olanlardan.
Bilin bakalım kim bulduğu kanıtları geri çekmeksizin mahkemeye verecek!

Evet ben!

Telefonum elimde içeriye girdim. Herkesi tek tek gizlice çekerken videoya yaptığım makyaj sayesinde uyuşturucu kullanıyor gibiydim.

Zayıf olmam da epey işime gelmişti bu durumda.

Gözüme kestirdiğim,çoğu kişiden ayrı takılan,üstlerden birinin yanına ilerledim.

Çocuğun sigarasından çıkan dumana bakarsak sadece tütün değildi sigaranın içindeki belli ki. Ona doğru geldiğimi fark edince bir süre süzdü beni. Siyah deri ceket, beyaz ince askılı büstiyer, siyah jean ve topuklu siyah botlarımla yağmurlu olan bu havada aşırı iyi duruyordum. Sarı saçlarımı şekillendirip açık bırakmam  kıyafetime renk katmıştı.

Çocuk gelen müşterisi,yani benden memnun olmuş olmalı ki yüzündeki piç sırıtış genişlemişti.

Idilin takıldığı yerdeki insandan ne beklenirdi ki!

"Ne arıyorsun sarışın?" Bayık gözlerimle etrafı kolaçan ettim.

"Acil lazım. Mal nerede?" Gülerek o da etrafına baktı Sonra arka tarafı işaret etti.

"Ilerdeki demir kapıdan içeri gir. O koridoru tamamla ve sağındaki odaya geç." Kafamı sallayıp arkama dönmüştüm ki sesini duydum.

"Daha fazlasına ihtiyaç duyarsan,adım Buray. Yanıma gelmen yeterli güzellik. Aramızda hallederiz." Demir kapıya doğru yürümeye devam ettim.

Kussaydım keşke suratının ortasına lan!

Kapıyı zor bela açıp içeri girdim. Havasız,nemli ve leş gibi kokan yer...

Kusma işini cidden yapabilirim şuan. 

Koridoru tamamlayıp sağdaki odanın yanına geldim. Kapıyı çalma zahmeti duymadan içeri girdim.

Içerisi dışarıya göre daha temiz ve ferahtı. Kafasını kaldırmış bana bakan çocukla göz göze geldim.

Başlasın oyun!

"Merhaba? Beni dışardan içeriye yönlendirdiler. Ma-" dövmeli çocuk göz temasını kesip bana doğru gelmeye başladı.

Sakin Lina!

"Yalanına dışarıdaki  salak inanmış olabilir. Ama benim inanacağımı düşünme!"

Çok erken sıçtık...

"Yalan söylediğimi de nerden çıkarıyo-"

"Gözünün altındaki morluklar tamamen boya. Üzerindeki kıyafetler de bağımlı biri olmak için çok şık. Ayrıca uyuşturucu kullanıp da güzelliği bozulmayan kimse yoktur. Sen de gayet güzelsin hala. Şimdi asıl meseleye gel. Polislerin göndermesi için oldukça küçüksün sen. Kimsin? Ve ne istiyorsun?"