LİNA

ÖZEL BÖLÜM 2

"Uzay biraz sakin olur musun?" Uzay yine çıkmak için yine hareketlenince önünü kestim.

"Güzelim çekil kenara!" Kaşlarımı çatıp izin vermedim geçmesine yine.

"Rahat dursana bi ya!" Uzay benden kurtulmak için hamle yapmıştı ki bileğini tutup ters çevirdim. Eğilerek tuttuğum bileğindeki gücümü sabitlemek için ben de döndüm. Artık sırtını  gördüğüm sevgilimin yüzünü duvara yaslarken bileğini tuttuğum kolunu da geriye doğru büküp sırtına yerleştirdim.

"Hile yapıyorsun güzelim." Nefes nefese ona laf yetiştirecekken boştaki eliyle aniden dönüp yerlerimizi değiştirdi. Ensemde nefes nefese kalmış soluklarını hissederken  yutkundum.

"Akıllı dur bebeğim. " kapıya yöneleceğini anlayınca göz devirip bir bacağımı oraya doğru uzattım. Esnek olmanında bir yerde faydası var işte.

Uzay gözlerini kapatıp sabır dilerken gelen araba sesinden çocuğun artık güvende olduğundan emin oldum.

Bacağımı yavaşça indirip kollarımı birbirine doladım.

"Lina 1- Uzay 0" artık uzamaya başlayan saçlarımı savurup kapıyı havalı bir şekilde açmıştım ki belimden tutup beni çekmesi ile o havam söndü.

"Uza-" aramızdaki mesafesiz alan ile kelimemi yutarken gözlerine çıkardım gözlerimi. Sakinleşmiş ama her an bu sakinliği gidecek gibi duran sevgilimin de bakışları dudaklarımdan gözlerime çıktı.

"O çocuğu elbet bulur sike-" dudağına yapışmam ile cümlesini yuttu. Üst dudağıni sakince öpüp geri çekildim.

"Sadece işini yapıyordu sevgilim." Uzay yutkunup daha da yaklaştı bana sanki yer varmış gibi.

"İşi siparişi verip gitmek güzelim. Senin gözlerine," parmaklarını saçlarımda gezdirirken gülümsedim.

"saçlarına bu kadar detaylı bakmak değil. Sokarım o g-" bu sefer hedefim alt dudağı olunca yine sustu.

Bana acele ile karşılık verirken kucağına alması ile ayrılıp yanaklarını sevdim elimle.

"Seni çok seviyorum biliyorsun değil mi?" Gözlerinin parıltısı artarken dudaklarında ki gülümseme bana yetmişti.

Biliyordu ve hissediyordu ona olan aşkımı.

"Evlenmemiz gereken acil konular var." Göz devirsem de güldüm.

"Çok erken daha Uzay. "Uzayın kaşları çatılırken benimle beraber yatağa oturdu.

"Neyi erken güzelim? Bence yeterince uzun zaman oldu." Alnına düşen saçlarını geriye iterken derin bir nefes aldım.

"Psikolog görüşmelerim bitmeden olmaz. Biliyorsun geceleri devam eden kab-"

"Kabusların da kahraman olmama izin vermiyorsun ki bana hiç. Kaçıyorsun. Sadece benden de değil. Abilerinden, kardeşinden,kuzenlerinden. Ailenden. "Kafamı boynuna koyarken üzerime çöken gerçekliğin ağırlığı ile esnedim.

"Yine kaçıyorsun." Başka bir şey demeden beraber yatağa yattık. Onun göğsünde küçülürken iyice elleri hemen belimi sardı.

Kaçmak en kolay şeydi. Ve ben kaçmaya devam edecektim bir süre daha.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

"Abi halâ mı?" Baran abim Uzayı sikecek gibi bakıyordu ve evet hala istemiyorlardı sevgili yapmamı.

"Ben alıştım güzelim. "Uzay göz kırpınca bana Arsel abimin sabır çektiğini gördüm.

Evet bütün abilerim aynıydı.