LİNA

☆61☆

"Bıraksana ya,yapıştın sülük gibi" üzerimden zorla geriye fırlattım. Uzay sanki her şey normalmiş gibi bana bakıyordu hâlâ.

"Hayallerimde bile asabisin." Göz devirdim sinirle.

"Hayal değilim. Gerçeğim gerçek!" Gülerek kafasını iki yana salladı.

Delirmiş bu.

"2.5 yıldır hayaldin, birden süpriz bir şekilde gerçek mi oldun? Güzelim bırak sarılayım. Yanımda hissedeyim ilk defa." Tekrar bana doğru gelecekti ki oflayıp bana uzanan kolunu çevirip bacak arkasına çelme taktım. Yeri boylu boyunca uzanan Uzay şaşırdı sonunda.

"Abi aldım içki- noluyor lan!" Içeriye giren dövmeli çocukla göz göze geldik.

Baktı,yutkundu. Elindeki şişeler yere düşerken gözlerini ovalayıp tekrar bana baktı.

"Y-yenge?" Uzay hızla doğruldu uzandığı yerden.

"Sen de mi görüyorsun ?" Çocuk da Uzaya döndü. Kafasını aşağı yukarı sallarken sonunda kabullenecek diye bekledim.

"Hadi ben özlemimden aşkımdan delirdim. Sana ne oluyor amk? Sen niye delirdin?"

Birazdan çığlık atacağım.
Az kaldı.

"Gerçek olduğum için olabilir mi beni görmesinin nedeni?" Uzay beni süzdü.

"Cık. Noyanın delirme olasılığı daha yüksek. Benim Lina'm saçlarına kıyamazdı. " kafamı geriye atıp ofladım.

"Benim adım Aden. Hiç değilse 2 yıldır bildiğim ismim bu. Lina olarak hiç bir şey hatırlamıyorum. Bu salak benim gerçek olduğumu kavradığında zahmet olmazsa Koranlara gelsin." Dövmeli çocuk beni dinlerken ufaktan kendini cimcikledi.

Lan!

Saçlarımı dağıtıp çıktım oradan.

Lina Koran, bu salakta ne bulmuştu? Cidden ama ya.

Arabaya geçip evden uzaklaştım. Daha anayola çıkmamıştım ki başımdaki ince ağrı ile arabayı istop ettirdim. Kafamı direksiyona yasladım inleyerek.

"Boşuna çaba! Dayanamazsın!" Lina kafasını iki yana sallarken tekrar suya daldırdı kafasını adam. Lina'nın vücudu çırpınırken adam son dakikaya kadar bekledi.

"Çıkarın!"  Lina öksürmekten nefes alamayacak gibiydi artık. Ciğerleri yanıyordu sürekli.

"Aden, senin adın Aden. Ve ben senin sahibinim." Lina zor bela sesini çıkardı. Kısık ve pürüzlüydü sesi.

"Siktir bok kafalı!" Adam sinirle saçlarının kökünden tuttu. Geriye doğru kafasını yasladı.

"Vücudun çok az bir süre sonra insülin ihtiyacı içinde kıvranacak. Ve sen bana yalvaracaksın ADEN!"  Lina adamın yüzüne tükürünce dayanamayıp adam kafasını suya soktu.

Çaresizce çırpındı Lina.

Kardeşini düşündü.
Abilerini düşündü.
Annesini babasını.
En yakın arkadaşını,
Sevdiği adamı....

"Siktir!"  Nefes nefese arabadan indim. Gözümden akan yaşları silerken bir elim boğazımdaydı.

O adam her kimse başına gelecek her felaketi hak etmişti.  Gözlerini kapatıp yere oturdum. Sırtımı arabaya yasladım.