Barın bana doğru biraz daha yaklaşmak isteyince bıçağı bastırdım. Ufak bir kan süzülürken sırıttım.
"Oyun oynuyorum mu sanıyorsun ?"
Onun konuşmasına izin vermeden devam ettim.
"Geri bas!" Gözlerime şaşkınlıkla ve pişmanlıkla bakarken bir adım geri attı. Bıçağımı indirirken elimde çevirdim basit bir hareketle. Yırtmaç kısımdan bıçağımı ikizinin yanına koydum.
Mert sanki abisinin boğazına bıçağı dayamamışım gibi özlemle bana bakarken gözlerinden yaşlar akıyordu.
"Abla?" Yutkunup kafamı yerde karnını tutan Cihana çevirdim.
"Misafirinize hoşgeldin deme şekliniz tuhaf gerçekten. Oturalım mı?" Hepsini görmezden gelerek az önce Cihanın çıktığı eve girdim. Büyük salondaki tek kişilik koltuğa oturdum. Bacak bacak üstüne atarken bıçaklarımın tenimde hissettiğim yumuşak baskısı ile rahatladım biraz daha.
10 dakika içerisinde hepsi buraya gelmiş oturmuştu. Hareketlerine karar veremiyorlardı belliydi.
Sarılmak istiyor ancak boğazlarını kesecek biri olduğumunda farkındaydılar.Kesmezdim ya?
Şaka şaka. Keserdim.
Karşımdaki 3lü koltukta Barın, Arsel ve Cihan oturuyordu. Diğer tekli de Baran otururken bana yakın olan 2li de Mert oturuyordu.
Arselin elleri titriyordu. O da onun eline baktığımı fark edince hemen ellerini dizlerinin arasına sıkıştırdı. Kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda bana öyle bir bakıyordu ki, kalkıp ben sarılacaktım.
Tabi tabi kesin.
Tamam abartmış olabilirim.
"Lina sensin b-"
"Aynı zamanda da değilim. Adım Aden." Mert ikili koltukta iyice bana yaklaştı.
Vurucam elimin tersiyle bir tane yapışacaksın duvara velet!
"Aden mi? Hayır sen Lina'sın. Kardeşimiz. Güzelimiz Lina Kor-"
"Bu doğru. Ama adım Aden. Son 2 senedir kendimi Aden Lourane olarak biliyorum. Sizleri,sizlerle olan geçmişimi hatırlamıyorum. "
Baran kocaman gözlerle bana bakarken göz devirdim."Ara ara kabuslarımda gördüm sizi ama." Arsel zorla yutkunup öne doğru eğildi.
"Bizi hatırlamıyor musun yani hiç? Adını dahi mi unuttun ? Abi bu mümkün mü? " Baran biraz durdu. Sonra kaşlarını çattı.
"Seni kim kaçırdı? 2.5 yıldır seni aramadığımız yer yoktu güzelim. Boz seni nereye sak-"
"Boz Vurgun un kaçırılmam ile ilgisi yok. Yanlış yerde aramışsınız. " Barınla bakıştılar.
"Bu arada siz ikiz misiniz?" Omuz silkip devam ettim.
"Aslında genlerde varmış bu değişiklik. Kendi ikizin de zamanında soyadını değiştirmiş. Koran dan Koral. Cidden yaratıcı bir soyisim."
Hepsinin şaşkınlığı iki katına çıkarken etrafı inceledim.
Lina Koran'ın resimleri vardı her çerçevede.
Gerçekten ailen var Aden.
"Delirmek üzereyim artık. Abi o Lina! Ama aynı zamanda Aden. Kardeşimizi bulduk ama sarılamıyorum. Kabus ise yeter artık bu!" Cihan sinirle ayağa kalkınca güldüm.
"Buraya geliş amacım sizlere sarılmak değil. Beni kaçıran adamın kim olduğunu bulmak." Mertin burnunu çekmesi ile kafamı ona çevirdim. Akan göz yaşını sildi. Gülümsedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LİNA
Teen FictionKlasik karışan bebekler hikayesi evet ama unutulmazları ile. Sezon Finali yapıp devam eden, klasik abi kurgusuna ihanet eden kitap... Okuyun derim :)