LİNA

☆62☆

"Bana böyle bakacaksanız,bakın kapı orada!" Elime sardığım sargı bezini düzeltip son kez kum torbasına vurdum.

Terim mâlesef ki soğumuş olduğu için üşüyordum artık.  Üzerime bir şeyler giymek için etrafa  bakarken bana uzatılan sweat ile elin sahibine baktım. Bora.

Elindeki siyah sweati üzerime giyerken hızla, kalbime inceden süzülen ağrı ile yüzümü ters yöne çevirdim.

Hissediyorum artık Aden. Beni rahat bırak.

Içimdeki zayıf sesi duymamak için kafamı iki yana salladım.

Zamanı değildi.

"Bu planı kabul etmiyorum,etmiyoruz. " Baranın kesin ve net sesine rağmen güldüm.

"Peki bunu sizin keyfinizin kahyası bilir. Ancak ben bu plana göre hareket edeceğim." Baranın kırıklığını net görsem de umursamadım.

Çabaladım hiç değilse.

"Aden,bu seni tehlikeye atan bir plan. Ya yine kaçırırsa seni." Cihanın konuşmasından sonra omuz silktim.

"Lina kaçırıldı,Aden değil. " Uzay öfkeyle bana doğru gelirken içimden 'yine başlıyoruz ' demedim değil yani.

"Lina ya da Aden. Ikinizi de tehlikeye bir daha atmak istemiyoruz kabullen artık bunu!" Gülerek geri çekildim.

"Plana uyarsanız karşımızdaki adamın kim olduğunu öğrenebiliriz. Farkında mısınız? Ayrıca şu an yapılacak en mantıklı hareket bu. Beni tuzağa çektiğini düşünecek sadece. Sonra asıl tuzağa biz çekmiş olacağız onu." Toprak geldiğinden beri ilk defa konuştu.

"Haklı olabilir. Biz onu bulamadık. Ama o bizi buldu. Kendisini de oradan o kurtardı. Ona hâlâ küçük kız gibi davranamayız. Neler yaşadığı ve gördüğü de aşikar." Onu tek tek onaylarken içimden gülümsedim kocaman.

Anlıyordu sonunda biri beni.

Günün sonunda kavga dövüş benim planımı kabul ettiler. Onlar salonda otururken ben de üzerimi değiştirip aşağıya indim. Mert,Medusaya yaklaşmaya çalışıyordu ancak benim kızım hırlayarak ona izin vermiyordu.

"Kızım?" Sesimi duyar duymaz yanıma gelen bebeğimin başını okşayıp öptüm.

"Senden başka kimseyi yanına yaklaştırmıyor? Neden?" Arsel in sorusuna sadece gülümsedim.

"Hazırım ben çıkalım. " hepsi topluca ayağa kalkarken Medusanın kulağına eğildim.

"Merte izin verebilirsin güzel kızım. " Medusa havlayarak başını havaya kaldırdı.

"Ama canını yakarsa, canını yakmakta tereddüt etme."

Merte olan yumuşak tavrımın tek nedeni içimden silemediğim o ablalık duygusuydu sanırım.

Onların ardından ben de evden çıktım.

Plan basitti aslında.

Benim gibi mükemmel olamayanların yapacağı basit hatalar yaparak yerimi belli edecektim. O adam beni yakaladığını sanarken Koranlar, Bora ve Uzay onları etkisiz hale getirecekti.

Bu kadar kolay olmayacaktı.

Ancak bunu bizimkilerin bilmesine gerek yoktu.

Çünkü benden çalınanı sadece ben geri alabilirdim.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Bankaya yatırdığım para ile arabama ilerledim.