LİNA

☆67☆

"Dokunma lan!" Uzayın Boz un üzerine yürümesi ile bilmem kaçıncı kez ofladım.

"Sevgilim, sakin ol." Boz a bakan gözleri bana döndüğünde bariz bir şekilde yumuşadı.

"İçime sinmiyor bu plan. Neden güvenelim bu şerefsize?"

"Yeter lan! O güveniyor sana ne bok yemek düşüyor!" Boz ile Uzay karşı karşıya geldiklerin de belki eski Lina olsa yutkunur endişelenirdi ama valla içimden gelmiyor.

"Yiyin birbirinizi siz burda. Ben öz dayımı yakalayıp geliyorum. "Yanlarından ayrılır ayrılmaz ikiside ismimi seslenip yanıma geldi.

"Bensiz gidemezsin!"
"Bensiz gidemezsin!"

Gülme Lina. Valla zamanı değil kızım.

"Akıllı durun giderim tek başıma kalırsınız böyle. " Istemeyerek de olsa kabullendiler şükür.

Arabaya binerken Uzayın telefonu çaldı. Ekrandaki isime bakıp bana uzattı.

"Bi konuşsan iyi olur." Telefonu elime aldığımda arayan kişinin Toprak abim olduğunu gördüm.

Hadi bismillah!

"Abim?"

"Lina sen bizi, beni öldürecek misin? Biz senin tırnağın kırılmasın diye çabalarken ne demek kendini yem olarak kullanmak! Hemen geri dönüyorsun. O adam-" sustu. Onun devamını getiremediğini ben getirdim.

"Öz dayım beni öldürmek istiyor. Biliyorum abi. Ama siz de beni anlayın. 2 3 senedir neler yaşadığımı az da olsa anlamadınız mı? Bu benim intikamım. Saatler sonra bitecek her şey. " sıkıntılı bir nefes verdi.

"Ya bu oyunsa. Ya Boz seni kandırıyorsa?"

Bu elbette aklıma gelmişti.

"Merak etme abi, Aden kimliğindeyken bir çok şeyi kaybederken bir çok şeye sahip oldum. Bana güven. "

"Burnun dahi kanarsa kimseyi görmez gözüm. Dediğini yapacağız. O şerefsizin evraklarını Cihan  savcıya verecek tam saatinde. Dediğin yere geliyoruz biz de. Hep bir adım arkanda olacağım,olacağız. En ufak zarar görmende önceliğimiz sen olacaksın. İtiraz etme, dedemi buna zor ikna ettim. Ona kalsa o direk dayımı  öldürecek orda. " bana bi zararı olmazdı arka planda olmalarında.

"Tamam abi. "Tam telefonu kapatacaktım ki durdum.

"Abi?"

"Bal kızım?" Derin bir nefes aldım.

"Seni,sizleri çok seviyorum. " beklemeden telefonu kapatıp Uzaya uzattım.

"İyi olacaksın. Ben orda olacağım. " başımı göğsüne yaslarken gözlerimi kapattım.

Biliyorum.

Güvende olacaktım.

Ama kuşkularım beni salmadı.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

"Son defa uyarıyorum. Sana "Kabul ediyorum " demediğim sürece karışmak yok olaya. Tamam mı?" Uzay 'he he' der gibi kafasını sallayınca ofladım.

"Geliyorlar. Uzay,arkaya!" Boz'un ona söylediği şeyle söylense de hemen arkamda bir yerlere geçti. Ben ise rol gereği sanki Dayımı beklemiyor gibi Boz a döndüm.

Hadi bakalım.

Arabaların istop etmesiyle oraya döndüm. Yüzümdeki sahte korkuyla geriye doğru adım attım. Tam kaçacakken Boz kolumdan tuttu.
Uzayın buraya doğru adım atacağını anladığım an sertçe baktım.
Durdu şükür.