"Anne bak aşağıda benden önce doğurduğun 4 tane benden sonra doğurduğun 1 tane hanzo var. Bu elbiseyi giy diyorsun illa sen de. Bak şu daha az kızılacak elbise. Bunu giyeyim?" Annem diğer elbiseleri hemen kucağında topladı.
"Yok ki nerde elbise? Hadi ben makyajımı tazeleyim sen de aşağıya in!" Odadan hızla çıkıp gitti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dalgalı sarı saçlarımı geriye atıp çantamı omzuma aldım.
Sağ ayakla çıktım odadan.
Merdivenlere yönelmeyip asansöre bindim. Şükür ki yalnızım. Asansör ilk kata indiğinde duyduğum sesler ile yukarı kaçmak istedim.
Abi tayfası annemin elbisesini eleştiriyordu. Sıçtılar ağzıma ve ilk defa masumum ben.
"Hadi kızım!" Annemin seslenmesi ile tüm gözler döndü.
Toprak abim elindeki anahtarı yere düşürürken aynı tepkiyi ardından Baran abim verdi.
"Hadi abicim biz bekleriz seni daha. Hazırlanmana bak sen." Baran abim yukarıyı işaret ederken annem göz devirip yanıma geldi. Koluma girip kapıya kadar yürüdü.
"Hadi hadi gidiyoruz!" Abimgile sırtımı dönünce büyük kıyamet koptu.
"Yok artık! Anne bu fazla ama! Bizi de mi düşünmüyorsun sen ya!" Cihan abimin bağırışına Arsel abim de girdi.
"Kumaş mı yoktu? Lan benim tişörtümü giyse sadece daha uzun daha kapalı olacak. Bu ne?"
Özür dilerim abicikler ancak anneme söz geçiremezsiniz.
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Masadaki suyumdan bir yudum daha alıp karşımda oturan abim öpücük attım.
Geldiğimizden beri etrafı süzüyor. Bana bakan yada gözü değen kendi cinslerini bulup çocukları alıp dışarıya çıkarıyor 2 dk sonra çocuklar kafası eğik salona giriyordu.
Benim oturduğum masada kuzenler ve abilerim vardı. Annemgil ayrı bir masada amcamgille oturuyordu.
Yemeğimi biraz daha kurcalarken yanımdaki sandalyeye biri oturdu.
