Elizabeth June Smith (H.S) (დასრულებულია)

თავი მეცხრამეტე

→ელისაბეტის თვალთახედვით←
დილით გაღვიძებისთანავე გვერდით გადავბრუნდი, ჩემდა გასაკვირად ჰარის ეძინა,მისკენ ახლოს მივიწიე და თმა გადავუწიე სახიდან.
ლამაზ ნაკვთებზე გადავატარე თითები,რაზეც წამით ჩაეღიმა.
-გღვიძავს?- მისგან პასუხი არ გამიგია. მეც გამეღიმა და მეტად ახლოს მივიწიე, მხარზე დავადე თავი და ყელზე დავუწყე კოცნა.
-მჰ..- ნამძინარევი ხმით ამოიკვნესა,რაზეც გავხედე,ისევ სძინავს.
-როგორი ტკბილი ხარ..- ჩუმად ამოვილაპარაკე და ზემოდან დავხედე.
დაახლოებით ხუთი წუთი გავიდოდა,რაც ასე ვიყავი. თვალები ძალიან ნაზად გაახილა და იმ წამსვე გამომხედა.
-ცუდად ხომ არ ხარ.- ოდნავ წამოსწია თავი და კარგად შემომხედა.
-არა, უბრალოდ შენი სილამაზით ვტკბებოდი.
-აჰ..- ჩაიცინა და ბალიშში ჩარგო თავი.
-დღეს არ გინდა ერთ ადგილას გამომყვე?
-სად..
-სიურპრიზია.
-ამ..კრისი რომ უნდა ვნახო?
-საღამოს წავიდეთ.
-კარგი მაშინ.- მივიწიე და ნაზად ვაკოცე ტუჩებზე, შემდეგ წამოვდექი და სააბაზანოში გავედი.

→ორი საათის შემდეგ←
-საღამოს,დაახლოებით რვისკენ თუ დამხვდები სახლში კარგი გოგო იქნები.- მითხრა ჰარიმ ვიდრე გასვლას დავაოირებდი.
-თუ გინდა ოფისში გამოგივლი.
-კარგი,იქ შეგხვდები.- ტუჩებზე ვნებიანად მაკოცა და გამიშვა,გასვლის წინ საჯდომზე მომარტყა ხელი,რაზეც ხითხითი დავიწყე.
კრისის სახლთან დაახლოებით ნახევარ საათში მივედი,ჩემდა გასახარად ღვიძავს,მაისურის გარეშე სახლის წინ ეზოში დგას და ვიღაც გოგოს ესაუბრება. უეცრად მთელი მისი ყურადღება ჩემკენ გადმოვიდა,რაზეც თვალები გაუფართოვდა.
-ელისაბეტ..- დაიყვირა და მოულოდნელად ჩემკენ გამოიქცა,ხელი დამტაცა და ჰაერში დამატრიალა.
-სულელო..-სიცილი დავიწყე,თან კისერზე შემოვეხვიე.
-როგორ მომენატრე.- ამოილაპარაკა და ჩამომსვა.
-მეც, ამიტომაც მოვედი ასე მოულოდნელად.- მის უკან გავიხედე,გოგონა აღარ იდგა.- ვინ იყო?
-ახალი მეზობელი.-სახლში შევედით,მაისური გადაიცვა და რაღაც სასუსნავები გამოიტანა.
-გამხდარი მეჩვენები.- მითხრა და უცნაურად ამათვალიერა.
-ჰენრიმ ექიმთან წამიყვანა,არ ვჭამდი საჭმელს და ვიტემინები გამომიწერეს, მიკვირს კიდევ გამხდარი რომ გეჩვენები.
-ლოყები ისევ ისეთი გაქვს,ფუნთუშები.- ვინაიდან ლოყები ზედმეტად წელვადი მაქვს სულ ასე მომმართავს ხოლმე,ეს არ მსიამოვნებს, მაგრამ მივეჩვიე.
-ჰენრი და ჰარი როგორ არიან.
-რა ვიცი კარგად. ჰარისთან ცოტა ვიკამათე, მაგრამ მერე ისევ მოვგვარდით რა..
-თქვენგან არ მიკვირს ეგ.- ჩაიცინა. კრისს დეტალურად მოვუყევი ამერიკის ამბები,უცხო ბავშვებთან ერთად თამაშსა და ჰენრის მონახაზში ჩემი ჩანამატების შესახებ.
-როცა პარკი აშენდება აუცილებლად ერთად მივალთ.
-ოჰო, ვნახოთ ჰო.
-ისე დედაშენი სად არის.
-დილით დაურეკეს სამუშაოდან და წასვლა მოუწია. ისე ამაღამ დარჩები ჩემთან?
- არამგონია,ჰარის მივყვები სადღაც და არც იმას ვფიქრობ ასე გამომიშვებს.
-ოხ..
-შენ დარჩი შემდეგ დასვენებაზე ჩემთან.
-ჰო? სკოლაც იწყება მერე.
-ვიცი,ორშაბათს ხომ ისვენებ, ერთად წავალთ.
-კარგი მაშინ.
-დევიდი რას შვრება?
-ჯერ არ ჩამოსულა,წუხელ დამირეკა,გიკითხა.
-მეც მირეკავდა წასული რომ ვიყავი, მაგრამ ისე ხშირად არა.
-ხო მეც, მაგრამ აუცილებლად გვნახავს.
-არ გვნახავს და თავისი აჯობებს.
-ჰარის სად მიჰყვები?
-არ ვიცი,მთხოვა და უარი არ მითქვამს.
-ისე, ხომ კარგად გექცევა?
-ჰო,ჩვენი პატარა კამათის მიუხედავად ჩემზე ზრუნავს,წამლებსაც ძალით მასმევს,როცა მავიწყდება.
-კარგია, ხანდახან მგონია რომ ნერვებს იმიტომ უშლი რომ მოგწონს.
-რა?- დაბნეულმა გავხედე.
-რა.- თვალებ გაფართოებულმა გავხედე.- მოიცადე, მართლა მოგწონს?- დაიკივლა,რაზეც შემოვარტყი.
-ნუ სულელობ!
-ელისაბეტ..
-არაა, აღარ თქვა ეგ!
-უიმე კარგი,გეხუმრე.- სიცილი დაიწყო,რაზეც უფრო მწარედ დავარტყი,ეგრევე ხელი შემომიბრუნა და მკლავში ჩამარტყა.
-ახლა ეს გამიწითლდება!- დავუყვირე.
-არაუშავს.- ხითხითი დაიწყო.იდიოტი.