თავი ორმოცდამეორე

265 30 9
                                    

→ელისაბეტის თვალთახედვით←
დილით ადრიანად გამოვფხიზლდი,ჯერ შვიდი საათიც არაა შესრულებული,გუშინდელიდან მოყოლებული ერთიანად დიდი ხანი მეძინა, ამიტომაც ენერგიით სავსე ავდექი. ჰარის ჯერ კიდევ სძინავს, ამიტომაც რაიმეს მოვამზადებ, წასვლამდე რომ მოასწროს ცოტას ჭამა მაინც. მისი საყვარელი ღვეელის მომზადებას შევუდექი,რომელსაც დაახლოებით ერთი საათი სჭირდება. ცომის და შიგთავსის მომზადების დასრულებისას საცხობი ფორმის ასაღებად გავბრუნდი, რა დროსაც მოულოდნელი ჩახუტება ვიგრძენი.
-ძალიან ვხმაურობდი?
-არა, უბრალოდ რომ არ დამხვდი ვერ დავიძინე.- მომღიმარმა ავხედე და ლოყაზე ვაკოცე.
-რას მიკეთებ?
-ალუბლის და ვაშლის ღვეზელს.
-უმ..- ყელზე დამიწყო კოცნა,ხელ აკანკალებულმა გადავიტანე მასა ფორმაში, ხილი ჩავაწყე თუ არა ოდნავ გავიწიე.
-მოიცადე..- ღუმელში შევდე ღვეზელი ,ოცდაათ წუთზე დავაყენე, რადგანაც მეტი არ სჭირდება გამოსაცხობად.
-რამდენია?
-ნახევრი საათი.
-სრულებით საკმარისია..- გმენვით თქვა და თავისკენ მიმიზიდა.
-დიდი ხანი ვერ გნახავ ხომ?
-ჰო.. ალბათ სამი დღე მაინც..არ ვიცი..- ტუჩებზე დამეწაფა.
-ცუდია..- ფუმფულა ხალათი მომაშორა სხეულიდან, ატლასის პიჟამა მაღლა ამიწია, შემდეგ კი მაგიდაზე შემომსვა. დროში შეზღუდვის მიუხედავად მაინც ასწრებს ყველა იმ წერტილს შეეხოს,რაც მაგიჟებს.
-ასე..- ხმამაღლა ამოვიკვნესე, როდესაც ყელზე გადაიტანა კოცნა.
როცა მისი მოძრაობა ჩემში ვიგრძენი სხეული მომენტალურად ამიხურდა. კისერზე შემოვხვიე ხელები და ბოლომდე მას მივენდე.
-ჰარი..- მის ყურთან ამოვიგმინე.
ვგრძნობდი,ახლოს ვიყავი პიკთან,რადაც ვეღარ ვიკავებდი.
თავი უკან გადავწიე და ღრმად დავიწყე სუნთქვა,ამით დრო იხელთა და ყელზე დამიწყო კოცნა.
-ასე..- ხმამაღლა ამოვილვნესე და მთლიანად უკან გადავწექი,ფეხები უფრო ამიკანკალდა,როცა მანაც დაასრულა და ოდნავ გაიწია.
უეცრად ღუმელმა ხმა გამოსცა,ჰარიმ ამაზე გაიცინა და ღვეზელის გამოსაღებად წავიდა. მეც სწრაფად წამოვდექი და პიჟამა გავისწორე,რა დროსაც დამაცემინა.
-ოიჰ..- ამოვიგმინე.
-არ გაცივდე.- ჩემი ხალათი აიღო და მომაცვა,თან უკნიდან მიმიხუტა.

Elizabeth June Smith (H.S) (დასრულებულია)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora