''Hey Chan, hazır mısın? Babanın seni bir sonraki Alfa başı yapmak istediğini duydum. Bu çılgınca!''
Arkadaşımın bu yorumuna güldüm.
''1 sene daha beklemem gerektiğini biliyorsun Bambam. Zaten ben bütün bu savaşlar ve kavgalar olmadan buradan ayrılıp kendi sürümü kurmak istiyorum. Her şeyi geride bırakıp kaderimdeki eşi bulmak istiyorum'' dedim.
''Vay be, bu harika olur dostum! Ben de sana katılabilir miyim, lütfen? Bu savaşlardan ben de bıktım. Lütfen izin ver ben de geleyim'' dedi Beta.
''Tabii ki, sen 1 numaralı arkadaşımsın ve kardeşim gibisin, seni nasıl geride bırakırım ki?''
Kıkırdamaya başladık. Evimden çıktığımızda kurtlarımıza dönüştük. Benim sarı gözlerim altın sarısına dönerken Bambam'ın gözleri kahverengi kaldı, çünkü Betaların göz renkleri kurda dönüştüklerinde bizimkiler gibi daha yoğun, yada Omegalarınki gibi mavi olmuyordu.
''Hadi yarışalım. 1 turu tamamlayıp buraya dönen, diğeri için ceza belirler'' dedi Bambam linkten, biz kurtlar bağ kurduklarımızla bu şekilde konuşabiliyorduk. Söylediği şeye sadece güldüm.
''Gerçekten beni yenebileceğini mi düşünüyorsun? Aptal Beta''
Bambam bana dalgasına gürledikten sonra koşmaya başladık. Tabii ki ben ondan daha hızlıydım, bitiş çizgisinde onu beklemeye başladım. 5 dakika sonra hala gelmediğinde tam endişelenmeye başlamıştım ki, babamın sesi sürü linkinden duyuldu.
''SALDIRI ALTINDAYIZ! BOŞTA OLAN HERKES GİDİP SÜRÜMÜZDEKİ YARALILARLA İLGİLENSİN!''
Panikledim.
Bambam nerede?
Yarış yaptığımız yolda ters yöne doğru yürüdüm ve yolun ortasında durdum.
Büyükçe bir Alfa Bambam'ın tepesindeydi ve boynundan ısırdı. Arkadaşımın acı içindeki uğultusu transımdan çıkmama yeterli oldu. Gözlerim koyu altın renginde parıldarken gürleyerek karşımdaki Alfa'ya saldırdım. Aura'm o kadar yoğundu ki, saldırdığım Alfa daha arkasını dönemeden onu boynundan ısırdım. Kafasını vücudundan ayırmak için başımı salladım, öldüğünden emin olunca da onu tükürdüm.
Bambam'a koştum ve ona yavaşça sürtündüm.. Aramızdaki linkten ona ulaşmaya çalıştım.
''Bambam? Beni duyabiliyor musun? Lütfen uyan. Beni bırakma! Lütfen...lütfen..''
O anda Bambam'ın öldüğünü çoktan biliyordum, ama en yakın arkadaşımın gitmesine izin vermeyi hiç istemiyordum. Bir süre sonra dostumun cesedini bırakıp derin ve uzun bir uğultu attım. Öyle bir uğultuydu ki, bütün kızgınlığımı ve üzüntümü içeriyordu. Uğultumu duyduklarında sürümdeki herkes bu yasa saygı olarak uğuldamaya başladı.
Ailemin linkten bana ulaşmaya çalıştığını fark edince sürüyle aramdaki bağı ve linki kestim. İnsan formuma döndükten sonra ormana gidip Bambam'ı gömdüm ''Sana barış içinde kendi sürümü kuracağımı söylemiştim, sanırım artık zamanı geldi dostum. Bunu senin için yapacağım ve seni asla unutmayacağım''.
Son göz yaşlarımı döktükten sonra tekrar kurduma dönüştüm ve sürümü geride bırakarak ormanın derinliklerine doğru koşmaya başladım.
Benim hikayem böyle başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sokak Kurtları -Stray Kids Omegaverse-
Фанфик-Tamamlandı- Her sürünün bir varisi vardı. 4 tanesi alfa, 4 tanesi omega. Sürüler birbirilerini yok etmek için savaşlara girerken, varisler kimselere fark ettirmeden kaçtı. Tabii kendi sürülerini terk ettiklerinde başlarına neler geleceğinden habers...
