-Tamamlandı-
Her sürünün bir varisi vardı. 4 tanesi alfa, 4 tanesi omega. Sürüler birbirilerini yok etmek için savaşlara girerken, varisler kimselere fark ettirmeden kaçtı. Tabii kendi sürülerini terk ettiklerinde başlarına neler geleceğinden habers...
Annem beni eşleme törenime hazırlanmaya zorladığı için erkenden uyanmıştım.
Ama ben hiç tanımadığım biriyle eş olma niyetinde değildim, bu yüzden buradan acilen kaçmam lazımdı.
Herkesin önünde eşim ve bir Alfa'm olacağı için heyecanlıymışım gibi göründüm ama içten içe kendi kelimelerime kusasım geliyordu.
Bir süre sonra makyajım bitmişti ve annem giymem gereken takımı getirdi. Dürüst olmak gerekirse kıyafetim çok güzeldi. Biraz ağırdı ama vücuduma tam oturmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annem şaşkın bir iç çekti.
''Aman tanrım harika görünüyorsun. Eşin olacak olan adam seni görür görmez sana vurulmazsa daha da ne yapacağımı bilmiyorum''
En azından annemin bunu yaparken eğleniyor olması beni mutlu etmişti.
''Teşekkürler anne, çok sevdim''
Yalan söyleyip gülümsedim. O da gülümseyerek bana cevap verdi.
''Müstakbel eşinin annesi seni görmek için burada tatlım. Seninle tanışıp konuşmak istiyor''
Çok şaşırmıştım. Annem kapıdan çıkınca aceleyle lenslerimi aramaya başladım. İki farklı göz rengim vardı ve insanların beni yargılamasından korktuğum için onları saklıyordum. Ben lenslerimi taktıktan hemen sonra annem içeriye başka bir kadınla birlikte girdi.
''Merhaba Jeongin, annen bana senden çok bahsetti ve sebebini şimdi anlıyorum. Gerçekten çok güzel görünüyorsun''
Yorumuna hafifçe kızardım.
Çok tatlı bir kadındı ve onu sevmiştim, ama yine de tanımadığım bir yabancıyla eş olmak istemiyordum.
''Hyunjin seni gördüğüne çok sevinecek, söz veriyorum. Bazen asabi olabiliyor ama onu tanıdıkça ne kadar sevimli olduğunu anlıyorsun''
Seçtiği kelimeler beni bir garip hissettirse de bunu belli etmeden gülümsedim.
''Bunu bilmek güzel'' diye cevap verdim.
Bir süre sonra kadın tekrar bana döndü.
''Bu arada, Hyunjin'im şu anda yolda. İkinizin eşleşmesi için sabırsızlanıyorum''
O anda panik olmaya başladım. Anneme ve kadına bakarak konuşmaya başladım.
''Biraz izin verirseniz eğer, lavaboya gitmem lazım. Uzun sürmez''
Bana güldüler.
''Birileri gergin ve heyecanlı demek? Endişelenme ve acele etme lütfen'' dedi annem gülerek.
Odamdan çıkar çıkmaz ön kapıdan da çıkıp eski kamyonetimi buldum, uzun zamandır beni şoförler getirip götürdüğü için pek kullanamamıştım. İyi ki yanımda hala yedek anahtarlar vardı, koşarak arabaya bindim. Motoru çalıştırdığımda kapıların açılma sesini duyup o tarafa döndüm, şaşkın annemi ve sözde eşim olacak adamın annesini gördüm, o da aynı derecede şaşkındı.
Sürmeye başlamadan önce camı indirip bağırdım.
''Üzgünüm anne, ama buna hazır değilim ve asla olmayacağım! Elveda!''
Bütün meraklı gözleri görmezden gelip sürebildiğim kadar hızlı sürmeye başladım. Bir süre sonra yan şeritten bana doğru süren bir araba gördüm, umursamayıp yanından geçip gittim ama hemen sonrasında arkamdan fren sesleri duydum. Geçtiğim araba yön değiştirip beni ormanın içine doğru takip etmeye başladı. Bu da kim?! Acilen buradan uzaklaşmam gerek!
