Sokak Kurtları -Stray Kids Omegaverse-

Bölüm 2

Chan & Seungmin

Chan sürüsüyle olan bağını koparınca onun öldüğünü sandılar. Çevrede her yerden uluma sesleri duyulabiliyordu, ama Chan'ın umurunda değildi. Bambam onun aile olarak gördüğü tek kişiydi ve o artık gitmişti.

Bambam ölünce Chan o kadar umursamaz ve dikkatsiz bir hale gelmişti ki koşarken bir tepeden yuvarlandı ve sivri bir kayaya çarptı. Omzu kanamaya başlarken acı içinde uluyordu. 

Seungmin ise Alfa konusunda endişeli olduğu için onu sessizce takip ediyordu.

Bambam'ın ölümüne Seungmin'in ailesi sebep olmuştu, bu yüzden genç Omega Chan'a karşı kendini suçlu hissediyordu. Alfa'nın omzunun kanadığını görünce de hızlıca ona doğru koştu.

''Hey, ben Seungmin, hareket edebiliyor musun? Seni güvenli bir yerlere götürmeliyiz''

Chan ona şüpheli gözlerle baktı. Tam ona cevap verecekti ki omzundaki acı arttı.

''Merak etme, sadece sana yardım etmek istiyorum''

Seungmin kurduna dönüştüğünde Chan gözlerini ondan alamamıştı. Tüylerinin beyazlığı ve gözlerinin güzel mavi tonu baştan çıkarıcıydı. Üstüne üstlük jelibon ve yağmur gibi olan kokusu Chan'ın aklını başından almıştı.

Alfa bir süre sonra kendini salıp bayıldığında Seungmin onu güvenli görünen bir mağaraya taşıdı, ortam ılıktı ve Omega'nın hala insana dönüşebilecek gücü vardı.

Sonrasında çantasındakiler ve birkaç bitkiyle Alfa için rahat olabilecek bir yatak hazırladı. Chan'ı yatırınca da omzundaki yarayı temizleyip dikiş attı. 

Chan uyurken Seungmin herhangi bir durumda yaralı Alfa'yı koruyabilmek amacıyla gözlerini açık tutmaya çalıştı, ama bir süre sonra sırtı duvarda ve eli Chan'ın tüylerini okşar halde uyuyakaldı. 

Ertesi gün Chan uykusundan yavaşça uyandı. Hareket etmeye çalıştığında tüylerinin üstünde bir el hissetti ve dün tanıştığı Omega'yı hatırladı, onu buraya o getirmiş olmalıydı. Omega'nın tutuşundan kurtulunca ayağa kalktı ve omzunda ufak bir acı hissetti. 

Yarasının temizlenip dikildiğini gördü, bunu da Omega yapmış olmalıydı. Biraz acı çekerek insana dönüştüğünde uyuyan Seungmin'e öylece bakmaya başladı. Omega çok güzel görünüyordu ve Chan'ın kurdu içten içe posesif şekilde gürlemeye başladı.

Eğilerek Seungmin'in yanağını tuttuğunda Omega yavaşça ayılırken kendini onun dokunuşuna bıraktı. Chan ise karşısındakinin bir yabancıya bu şekilde davranmasına şaşırmıştı. Ona dokunan herkesle böyle miydi?

''Mmmmm...... Bitter çikolata. Leziz''

Chan'ın kafası karışmıştı. Seungmin rüya mı görüyordu? Evetse ne görüyordu böyle?

Seungmin gözlerini açtığında Chan'ın ona çok yakın durduğunu gördü. Şaşkınlıkla yerinden sıçradığında yaralı Alfa'nın üstüne düştü.

Yüzleri birbirilerine o kadar yakındı ki, nefeslerini dudaklarında hissedebiliyorlardı. Seungmin'in yüzü tamamen kızarırken ayağa kalkmaya çalıştı.

''Çok üzgünüm, üstüne düşmek istememiştim. İyi misin? Omzun nasıl?'' diye sordu Omega paniklemiş halde kalkmaya çalışırken. Ama Chan onu sıkıca tuttu ve gözlerine baktı.

''Seni korkutup sıçratan bendim o yüzden sorun değil, ve omzum gayet iyi. Benim bir Alfa olduğumu unutma. Omzumdaki yara en fazla 48 saat içinde her türlü iyileşirdi Omega''

Alfa'nın tutuşundan kurtulmaya çalışırken Seungmin'in yüzü daha da kızarmıştı. 

''A-alfa, lütfen bırak beni. Dinlenmen gerek''

Chan kıkırdayarak onu bıraktı ''Peki peki, ama söylesene, adın neydi? O kadar güzelsin ki aklımdan çıkıp gitmiş''

''Seungmin, adım Seungmin'' diyerek yutkundu Omega.

Chan ayağa kalktı ve yere bakan Seungmin'e doğru gitti.

''Seungmin, bana bak'' dedi Omega'nın çenesinden tutarak.

Seungmin ona denileni yaptığında karşısındakinin altın rengi gözlerinde tamamen kaybolmuştu. Bu Alfa daha da çekici hale gelebilir miydi?

''Senin a-adın ne?'' diye sordu Seungmin transtayken. Bu sırada Chan ellerini gencin beline dolamıştı bile.

Seungmin'e gülümsedi.

''Adım Chan güzelim''

Seungmin Alfa'nın adını tekrarladı ''Chan''

Tam o anda Chan'a bir şeyler dank etti. Gözlerinin rengi daha önce hiç olmadığı şekilde yoğunlaşırken dişleri sızlamaya başladı. Chan'ın kurdunun kontrolü eline alması Seungmin'i de etkilemişti, gözleri parlak bir maviye dönüşürken itaatkar şekilde boynunu gösterdi. İki kurt da havadaki şehveti içlerine çekti.

''Eşim...'' dedi Chan'ın kurdu karşısındakine gülümserken.

Seungmin'in kurdu da aynını yaptı. Eşini bulduğu için çok mutluydu.

''Eşim.''

Chan'ın kurdu yere otururken Seungmin'i de kucağına çekti, bu sırada gencin kokusunu da içine çekmeden edemiyordu. Bu Chan'ı sakinleştiriyordu, zaten Seungmin de aynısını yapıyordu.

Alfa'nın kokusunu içine çekerken tamamen boynuna gömüldü. Bitter çikolata kokusu genci gerçekten sakinleştiriyordu, fazla geçmeden de büyüğünün kucağında uyuyakaldı. Bir süre sonra Chan ikisini de yatırdı ve gence arkasından sarıldı.

Birkaç dakika sonra Chan da uyuyakaldı. Ertesi gün sıcacık uyandıklarında birbirilerine sarılarak uyuyakaldıklarını hatırladılar.  

Seungmin ayağa kalktı.

''Dün kurdumu kontrol edemediğim için üzgünüm''

Aslında o kadar da üzgün değildi. Daha fazla ilgi ve temas istiyordu.

''Üzülme, sorun değil. Benim kurdum da kontrolü eline almıştı zaten, ve görünüşe göre eşiz tatlım. Ne düşünüyorsun? Benimle kalıp sürü kurmak ister misin? Seni cidden sevdim'' dedi Chan gence sarılıp vücutlarını birbirine iyice yaklaştırarak.

Gencin kokusunu çok sevdiği için bir yandan da boynuna sokuluyordu. Seungmin ellerini Alfa'nın omuzlarına dayayıp aralarına biraz mesafe koymaya çalıştı, çünkü Chan bir şeyler daha isteyecek olursa genç her şeyi yapmaya hazır haldeydi.

''Evet, evet isterim. Lütfen seninle kalmama izin ver eşim''

Chan'ın gözleri parıldadı ama Seungmin'i işaretleme güdüsünü şimdilik bastırdı.

''Daha güvenli bir yer bulunca birbirimizi işaretleyelim ve yavrular yapalım'' Chan bunları söylediğinde Sengmin'in göz rengi buz mavisine dönüp parıldadı, kurdu yine kontrolü almıştı.

''Evet! Alfama yavrular vermek istiyorum lütfen!'' Chan buna gülerken gözleri daha derin bir altın oldu.

''Birileri çok istekli bakıyorum da. Sabırlı ol güzelim. Çok yavrumuz olacak, sadece biraz daha bekle'' 

Birbirilerine iyice sokuldular, eşlerini bulmuş olmalarına daha fazla sevinemezlerdi.