Yarın baş Alfa olacağım için sürümle ilgili birkaç kağıt işiyle ilgileniyordum. Sürüyü organize edip yönetmeyi sevdiğim için baş Alfa olmakla bir sorunum yoktu. Tek sorun kendime bir Luna bulmam gerekiyor olmasıydı.
Gürültülü ve rahatsız edici insanları sevmediğim için sadece sessiz ve itaatkar bir Omega'yla eş olup bu işi halletmek istiyordum. Ben bunları düşünürken sağ kolum olan Beta içeri girdi.
''Bir tane seçtiniz mi?''
''Hayır, bana şu sürüdeki en sessiz ve itaatkar olanı ayarla gitsin'' diye cevap verdim ona çevre sürülerden birinin listesini uzatarak.
''Dişi Omega'yı size getireyim mi?'' diye sordu.
''Hayır onu görmek istemiyorum. Yakında tanışacağız nasıl olsa. Sadece onu bir şeyleri yapmaya zorlamayın ki ileride başımın etini yemesin'' dedikten sonra önümdeki kağıtlara döndüm.
''Anladım Alfa, izninizle''
Beta çalışma odamdan çıktıktan sonra elimdeki kağıtları bıraktım ve bir iç çektim. Biraz hava almak için balkona çıktıktan sonra da doğruca yatağa gittim. Ertesi gün erkenden kalkıp yeniden kağıt işleriyle uğraşmaya başladığımda Beta yine çıkageldi.
''Alfa, istediğiniz şekilde sessiz ve itaatkar bir dişi Omega bulduk. Siz de isterseniz sizinle eş olmak istiyor''
Başımı kaldırıp ona baktım ''Harika, ona eşlemenin yarın olacağını söyleyin''
Bir süre sessiz kaldıktan sonra bana cevap verdi ''Umarım pişman olmazsınız Alfa, izninizle çıkıyorum''
Beta giderken hiçbir şey demedim, hatta çalışmayı da bırakıp dışarı çıktım ve kurduma dönüştüm.
Beta, müstakbel eşimle tanışmak bile istemiyor olmama kızmıştı ama bunu görmezden geldim. Omegaların çokça ilgiye ihtiyaç duyduğunu bildiğim için bu benim rahatça geçirebileceğim son zamanımdı, zaten bu ihtiyaçlardan dolayı onu yavrulamam da gerekecekti ve işler çoğalacaktı. Tüylerimi savurarak ormanda koşarken acı içinde bir ağlama duydum.
Ve o anda dank etti.
Burnuma çilek ve gül kokuları geldiğinde her şey dank etti.
Hiç şüphesiz bu ağlama kızgınlık dönemindeki bir Omega'dan geliyordu. Yarın bir başkasıyla eşlenmem gerektiği için eve dönmeye çalıştım ama içimdeki kurt beni seslerin geldiği yöne sürükledi.
Erkek bir kurdun yüksek sesle ''ALFA!'' diye bağırışını duyunca kontrolümü tamamen kaybettim. Koşabildiğim kadar hızlı şekilde erkek Omega'ya doğru koştum. Bir mağaranın içinde gibiydi.
Benim hikayem böyle başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sokak Kurtları -Stray Kids Omegaverse-
Fanfiction-Tamamlandı- Her sürünün bir varisi vardı. 4 tanesi alfa, 4 tanesi omega. Sürüler birbirilerini yok etmek için savaşlara girerken, varisler kimselere fark ettirmeden kaçtı. Tabii kendi sürülerini terk ettiklerinde başlarına neler geleceğinden habers...