Öğlen arasında Aybike masada oturup tek başına ders kitabına bakıyordu. Berk onu uzaktan gördü. Yanına doğru giderken kendine bir çeki düzen verdi. Aybike'nin masasına oturdu. Aybikenin yüzüne baktı ve gülümsedi. Aybike "Ne sırıtıyorsun." dedi.
Berk "Sana bakınca istemsiz sırıtıyorum." dedi.
Aybike inanmıyormuş gibi bir mimik yaptı ve "Matematik hocasının bizim sınıftan ayrılması ile bir ilişkin olabilir mi şeytan?" dedi.
Berk "Birincisi şeytan demen çok hoşuma gitti. İkincisi hiçbir alakam yok." dedi.
Aybike, Berkin yüzüne baktı. "Yüzünde, pislik yapmışsın gibi bir ifade var Berk yalan söyleme." dedi.
Berk "Ne alaka... Olabilir mi böyle bir şey. Hiç öyle şeyler yapabilecek biri gibi mi gözüküyorum." dedi.
Aybike "Yook hiç olur mu? Berk öyle şeyler yapabilecek biri gibi gözükmüyorsun. Kafanda bir haren eksik. Allah'ım ya..." dedi ve kafasını çevirdi.
Berk "Tatlım beni çok iyi tanıyorsun. İçimdeki iyiliği biliyorsun." dedi.
Aybike "He canım he... Kesin sen yaptın. Artık hocalara mı sardın." dedi.
Berk yani anlamında kafasını iki yana salladı. Aybike sesini yükselterek "Anlamıştım zaten." dedi.
Berk "Akıllı kızsın, ama Doruk da işin içinde." dedi.
Aybike "Doruğu nasıl dahil ettin." dedi.
Berk "Konuştum kendisiyle... İkna ettim." dedi.
Aybike "Ha şu not mevzusundan dolayı taktın adama... Seni utandırdı diye..." dedi.
Berk "Tam ondan değil. Benimle beraber seni de utandırdı. Sana ne kadar kıymet verdiğimi biliyorsun." dedi.
Aybike "Anladım. Sen anormal misin? Bir de yok ben etrafa zarar vermeyeceğim, yok bilmem ne... Yine karıştırdın ortalığı." dedi
Berk "Gayet normal birşey yaptım." dedi.
Aybike "Bu nasıl normal, adamı başka sınıfa yollamışsın." dedi.
Berk "Ben ona nazik davrandım." dedi.
Aybike sesini yükseltip "Ben doğru mu duydum. Nazik davrandım dedin değil mi? Adamı sınıftan sepetledin." dedi.
Berk "Okuldan da sepetleyebilirdim. Merhamet gösterdim." dedi.
Aybike şaşkınlıkla Berk'in yüzüne baktı. "Sen şaka mı yapıyorsun." dedi.
Berk "Neler yapabileceğimi bilmiyorsun bebeğim." deyip kaşını kaldırdı.
Aybike "Bilmez miyim canım? Hastanelik edersin, adam tutup dövdürürsün, bana iftira da atmıştın değil mi, iftira da atarsın, aşağılarsın. Psikopatlık yelpazen çok geniş, bu konuda hiçbirşeyde olmadığın kadar yaratıcı oluyorsun." dedi.
Berk "Onlar geçmişte kaldı tatlım... Bende ki değişimi görmüyor musun? Bu anlattığın kişiden, sevdiği kızı utandıran kişiyi sınıftan attırıp uyarı aldıran birine dönüştüm. Normal Berk Özkaya daha beter etmeden bırakmazdı." dedi. Aybike, Berk 'sevdiği kızı' dediği an gülümsemek istiyordu ama kendini tutuyordu. Sonra hemen kendini toparladı. Gülümserse, Berke direk duygularını gösterirdi.
Berk biraz duraksadı. "Hem tatlım kötülük kir değil ki hemen yıkamaya verince çıksın." dedi. Aybike bunu duyunca çocuğun metaforu bile zengin diye düşündü. "Yıkamaya verince ne ya... Bu çocuk hiç mi çamaşır makinesi görmedi." dedi kendi kendine.
Berk "Böyle, yıllarca içime işlemiş kötülük öyle hemen gitmez ama Bebeğim. Biraz zamana ihtiyacım var." dedi.
Aybike ona baktı ve güldü. "O kadar haklısın ki. Birşey demiyorum ben sana. Yine bayağı gelişme kaydettin tebrik ediyorum." dedi ve protesto alkışı ile ödüllendirdi. Bir yandan da "En azından artık insanları hastanelik etmiyorsun ve dayak yemeği azalttın. Bu da birşey..." dedi.
Berk ona tavırlı tavırlı bakıp "Sağol ya... Eski defterleri açma, şimdiye bakalım, geleceğimize bakalım. Ne olacağız biz." dedi.
Aybike bir anda ciddileşti. "Ne, ne olacağız. Deli deli konuşma Berk." dedi.
Berk "Bence bizim kimyamız çok kuvvetli, aramızda bir çekim var Aybikçiğim. Bence biz sevgili olalım." dedi. Aybike sert sert ona baktı.
Berk "Sen... Ben... İkimiz, bu okulu sallayan bir çift oluruz." dedi.
Aybike "Hıı sorma..." dedi.
Berk "ya Aybike bir şans ya." dedi.
Aybike güldü. "Şans diyor ya... şans diyor." dedi.
