Berk'in ilk müdahalesi ambulansta yapıldı. Vücudu yaraberelerle doluydu. Kaza Aybikelerin geceyi geçirdiği hastaneye çok yakın olduğu için Berk de o hastaneye kaldırıldı.
Acile giriş yaptığı gibi acil doktorları müdahaleye başladılar. Kafasına bir darbe, bacak kemiğinde çatlak, vücudunun her yerinde bir sürü ezik ve yarabere bulunmaktaydı. Tedavilere başlanmış ve bir odaya yerleştirilmişti. Berk hiç uyanmayacakmış gibi uyuyordu. Ailesi arandı, anneannesinden başka kimseye yoktu fakat o da hastaydı. Berk tamamen yalnızdı.
Aybike tarafından tekrar arandığında hala uyuyordu. Hastanedeki görevliler ekranda "Aybik❤" yazısını gördükleri gibi telefonu açtı.
Aybike telefon açıldığı gibi, durumdan habersiz bir şekilde "Neredesin sen?" dedi.
Görevli kadın "Merhaba hanımefendi, ben Hayat Hastanesinde görevliyim. Berk Özkaya'nın nesi oluyorsunuz?" dedi.
Aybike aynı hastanede oldukları için şaşkın şaşkın etrafına bakındı ve "Arkadaşıyım... Hastane mi? Ona bir şey mi oldu?" dedi.
Kadın "Berk bey kaza geçirdi. Şu an hastanede. Ailesinden de anneannesi dışında kimseye ulaşamadık. O da hasta olduğu için gelemiyormuş." dedi.
Aybike titrek bir sesle "Ne? Durumu nasıl?" dedi. Oğulcan da Aybike'ye ne oldu anlamında kafasını sallayarak bakıyordu. Aybike bir dakika anlamında parmağını gösterdi.
Kadın "Şu an durumu iyi vücudunda ezik ve çatlaklar var. Kafasına da darbe almış, kontrol altında tutmaya çalışıyoruz. Doktorlarımız onunla ilgileniyor." dedi
Aybike "Ben hemen geliyorum. Kaçıncı oda" dedi.
Kadın "237 numaralı oda." dedi.
Aybike telaşlı telaşlı "Tamam çok teşekkür ederim." dedi.
Oğulcan, Aybike telefonu kapadığında kafasını iki yana sallayarak Aybike'ye "Ne olmuş?" dedi.
Aybike "Berk kaza yapmış." dedi.
Oğulcan "Nee? Ne kaza mı yapmış? Şimdi neredeymiş?" dedi.
Aybike "237.odadaymış." dedi.
Oğulcan şaşkın şaşkın "Bir dakika bu hastanede miymiş?" dedi.
Aybike "Evet." dedi. Oğulcan'a dokunsan ağlayacak gibi bir ifade ile bakıp ayağa kalktı. "Ben yanına gideceğim." dedi.
Oğulcan da ayağa kalkıp "Ben de seninle geliyorum." dedi. Aybike Tamam der gibi başını salladı.
İkisi biraz oyalanıp 237. Odaya doğru ilerledi.
Berk'in odasına girdiler. Berk hala uyuyordu. Oğulcan ona bakıp "Acaba gitsek mi? Ölü gibi yatıyor." dedi.
Aybike sinirle Oğulcana "Ağzından yel alsın nasıl konuşuyorsun öyle" dedi. Berke baktı. Gözlerini, kendini Berk'in yalnızlığına inandırmak ister gibi odada gezdirdi. "Sen istersen git ama ben onu bırakmak istemiyorum. Yalnız baksana. Kimsesi yok." dedi.
Oğulcan da etrafına baktı. Gerçekten kimse yoktu. Berke baktı. Yatakta herşeyden habersiz yatıyordu. Onu bırakmaya kıyamadı. "Ben de kalacağım." dedi.
Aybike yatağının yanına oturdu. Oğulcan ise yatağın karşısındaki koltuğa oturdu.
Bir iki saat kadar sonra doktoru geldi. Aybike doktoru gördüğü gibi ayağa fırladı.
Doktor, Aybike ve Oğulcan'a kimsiniz siz der gibi bakıyordu.
Aybike bu bakışı anlayıp kendini "Ben Aybike, Berk'in arkadaşıyım. Sizinle mi bilmiyorum ama bu hastaneden biri ile telefonda görüşmüştüm." dedi.
Kadın "AA tamam anladım." dedi ve Berk'in kontrollerini yapmaya başladı.
Berkin kontrolleri bittikten sonra telaş ve endişe ile "Durumu nasıl?" dedi.
Doktor "Gayet iyi. Kolundaki çatlak ezik ve yaralar dışında bir sorunu yok gibi ama kafasından da darbe almış. Kontrol etmeye devam edeceğiz." dedi.
Aybike duyduklarından ürker gibi bir ifade ile moralsiz bir sesle "Ne zaman uyanır?" dedi.
Doktor saatine baktı. "En geç yarım saate uyanır." dedi. Elindeki dosyada birşeyler işaretleyip Aybike'ye bakarak gülümsedi. "Görevli arkadaşlar, ailesine ulaşamamış. Ailesinin nerede olduğunu siz biliyor musunuz?" dedi.
Aybike "Onlar yurtdışındalar." dedi.
Doktor "Ailesinden başka biri yok mu?" dedi.
Aybike "Bildiğim kadarı ile yok." dedi.
Doktor üzgün üzgün bir Berke bir Aybikeye bakıyordu. Berk'in hasta dosyasına baktı. 18 yaşındaydı. Çocuk gencecik yaşında yapayalnızdı. Başında onun bu zor zamanında yanında olabilecek bir büyük yoktu. Durgun bir ses tonu ile Aybike'ye baktı. "Bir şeye ihtiyacınız olursa lütfen haber verin. Yakında uyanır. Uyandığında şu tuşa basın." dedi ve yatağın yanındaki bir tuşu gösterdi.
Aybike "Teşekkür ederiz." dedi ve tekrar yerine oturdu.
