Aybike, Tolga sınıftan çıkıp kapı kapanınca "İğrenç sırtlan surat." dedi ve arkasından sınıfa gitti. Bu sırada zil çaldı. Hoca gelene kadar Aybike'nin arkadaşları ile arasında gerginlik sürüyordu. Hoca geldikten sonra kimse birbiri ile ilgilenmedi ve dersle ilgilenmeye başladılar.
Ders çıkışı Aybike eşyalarını toplayıp, diğerlerinden önce sınıftan ayrıldı.
Oğulcan hemen peşinden koşarak dışarı çıktı ama Aybike kaybolmuştu. Yol üzerindeki sınıflara baktı hiçbirinde yoktu.
Oğulcan tekrar sınıfa gitti. Ne oldu der gibi kafasını iki yana sallayan Asiye'ye "Ortadan kayboldu. Bir yerde saklanıyor." dedi.
Asiye "Bir kendi haline mi bıraksak Oğulcan? Biraz nefes alsın bırak." dedi.
Oğulcan umutsuz bir ifade ile ona baktı. "Tamam." de ve hepsi sınıftan ayrıldılar. Tolga hemen arkalarından sınıftan çıkıp boş sınıflardan birkaçına sıra ile baktı. Aybike bir tanesinde öğretmenler masasında oturuyordu.
Tolga ona gülerek baktı. "Oooo ortak..." dedi. Aybike ona ciddiyetle hiçbir şey demeden baktı. Tolga gülmeye devam ederek "Sadede gel bakışı bu, anladım. Tamam. Asiye'nin, Ömer'in karşısında Doruğu tutabileceği bir durum var mı?" dedi.
Aybike "Yok... Onlar kardeş. Asiye, Ömer, Doruğa ne yaparsa yapsın, Ömer'in arkasında durur." dedi.
Tolga "Bu kadar kardeşlik bağları kuvvetli yani." dedi. Duraksadı. Peki sen niye Berk'in arkasında durdun?" dedi.
Aybike "Sanane" dedi.
Tolga güldü. "Çünkü senin kardeşlik bağın o kadar güçlü değil." dedi.
Aybike öfkeli bir sesle "Tolga... Kes sesini." dedi.
Tolga gülerek "Ama ortak sende bir derdini anlatmıyorsun ki" dedi.
Aybike derin bir nefes aldı. Ayağa kalktı. "Ben gidiyorum Tolga. Biraz daha kalırsam, ikimizin arkadaş olduğunu düşüneceksin diye korkuyorum." dedi.
Tolga güldü. "Komik kızsın ya... Mizah anlayışına bayılıyorum. Ortaklığımız baya renkli geçecek." dedi. Aybike suratını buruşturdu. Tolga "Aklına bir şey gelirse ve ya aniden bir şey olursa Ömer'lerle alakalı bana haber ver." dedi.
Aybike kafasını sallayıp sınıftan çıktı. Telefonunu çıkarıp ses kaydını kapattı. Ömer ve Asiye'nin arasını bozmak için aslında bir konu vardı da Asiye ve Doruğu zor durumda bırakmak istemiyordu. Ömer'in delirip yine saçmalayacağı başka bir şey bulmalıydı.
Aybike, odasından içeri girdi. Üzerini değiştirdi. Uyurgezer olduğu için ölümüne yorgun hissediyordu. Kapıyı kilitledi ve anahtarı çekmecesine koydu. Yatağına girdi ve uyumaya başladı. Bir iki saat uyuduktan sonra gözlerini açtı. Pencerenin önünde yerde yatıyordu. Kalktı. Hava kararmıştı. Yatağına oturdu. Uzun uzun, uzaktan aynaya baktı.
Sonra birden bir müzik sesi duymaya başladı. Yüzyüzeyken Konuşuruz- Sen Varsın diye çalıyordu. Ayağa kalkıp pencereye doğru ilerleyip, camı açtı.
#Seni bir kere görsem belki rahatlar içim
Yıllar oldu görmedim, belki de biraz özledim
Nasıl bir sevdaysa ancak kalbimi dağladım
Seni kaybedip ağladım
Üstümden sanki trenler geçti, yine el salladım
Belki sen varsın diye
Belki duyarsın diye
Beni anlarsın, soru sormazsın
Ah, yetmedi mi be.#
Sözleri güzeldi ama gece vakti arabayla şarkı çalması Aybike'nin hoşuna gitmemişti. Aybike kendi kendine sinirli bir ses tonu ile "Hangi keko çalıyor bunu ya..." dedi ve camı kapattı. Araba şarkıyı çalarak yavaş yavaş gitmeye devam ediyordu. Araba kaybolup gitti. Bir iki saat ders çalıştı, odasını kilitledi ve uyudu.
Ertesi gün uyandı. Bu sefer kapının önünde uyanmıştı. Yine çok yorgundu. Her tarafı tutulmuştu. Kalktı ve formalerını giydi ve okula herkesten önce gitti.
Okul bomboştu. Neredeyse kimse yoktu. Sırasına oturdu. Bir süre müzik dinledi. Ardından yanına Tolga oturdu. "Günaydın ortak." dedi.
Aybike "Günaydın." dedi.
Tolga "Aklına bir şey geldi mi?" dedi.
Aybike "Gelmedi. Ömer'in direk Asiye'ye birşey yapmasını sağla. Doruk ya da üçüncü şahısları karıştırma." dedi.
Tolga "Sen Doruk ve Asiye'nin ilişkisini niye bu kadar korumaya çalışıyorsun." dedi.
Aybike "İkisi de arkadaşım. Zarar görmelerini istemem." dedi.
Tolga "Asiye, Ömer'e uymayacak ne yapsa kavga ederler." dedi.
Aybike "Ya Ömer, Asiye'ye uymayacak bir şey yaparsa..." dedi.
