Berk kendini odaya attığı gibi üzerini değiştirdi ve ya yatağa uzandı. Doruk ona gülümseyerek baktı. "Bugün keyfin yerindeydi." dedi.
Berk derin bir nefes aldı. Gülümseyerek "Tabi yerinde olur. Aybike, beni çok kıskanıyor." dedi.
Doruk gülerek "...ve bu durum çok hoşuna gidiyor." dedi.
Berk kafasını sevimli sevimli salladı. Aniden ciddileşti. "Yalnız ben de onu çok kıskanıyorum. Galip midir nedir o çocuktan bayağı kıskandım." dedi.
Doruk "O ne alaka?" dedi.
Berk öfkeyle "Mal, eceline susamış. Aybike'yi beğeniyor. Susuzluğunu gidereceğim haberi yok." dedi.
Doruk "Aybike, seni seviyor. Hem beğense ne olacak? Bugün bütün gün sizi görmedi mi? Sevgili olduğunuzu kör olan anlar. Bunu bildiği için beğeni olarak kalır." dedi.
Berk "Bakalım." dedi. Duraksadı. "Beğeni olarak kalmazsa döverim." dedi.
Doruk "E haklı olarak..." dedi.
Berk gururlu gururlu sırıtarak "Sevgilime mesaj atayım kanka. Özledim." dedi.
Doruk gülümseyerek "At bakalım." dedi.
Berk telefonunu aldı. Gülümseyerek Aybike'ye "İki dakika ayrılınca aşırı özlüyorum be tatlım. Uyku problemi yaşarsan yine ara... Öpüyorum." yazdı.
Aybike yatağın üzerinde oturmuştu. Telefonu ile oynarken gelen mesaja baktı. Gülümsedi. "Tamam tatlım... İyi geceler." yazdı ve yatağa girdi.
Saat ilerlemişti. Aybike uyuyamıyor yatakta dönmeye devam ediyordu. Kendi kendine "Allah kahretsin uyuyamıyorum." dedi.
Telefonunu eline aldı. Berk'i tam arayacakken durup adını isminin üzerinde gezdirdi. Berk'i de tekrar arayamazdı. Dün yeterince çocuğu yormuştu. Kafasına yorganı çekip uzanmaya devam etti.
İlerleyen saatlerde Berk uyurken aniden kapı açıldı. Biri içeri girip Berk'i dürtüyordu. Berk gözlerini açtı. Karşısındaki kişi "Berk!" dedi ve kolunu dürtmeye devam etti. Berk karşısındaki kişinin Oğulcan olduğunu idrak edince uykulu bir ses tonu ile "Oğulcan... Ne oldu?" dedi.
Oğulcan gergin bir ses tonu ile "Sen buranın eskiden bir mezarlık olduğu konusunu nereden biliyorsun?" dedi.
Berk telefonunu aldı. Ekrana baktı. "Oğulcan saat 02.30" dedi. Duraksadı. Derin bir nefes alıp "Bu saatte niye buradasın? Niye bunu soruyorsun? Hayırdır tırstın mı?" dedi.
Oğulcan güldü. "Ne korkacağım ya? Sadece merak ettim." dedi.
Berk inanmamış gibi bir yüz ifadesiyle baktı. Dalga geçerek "Öyle mi???" dedi. Güldü. "Haritalarda hala burası bir mezarlık olarak gözüküyor. Konuma bakınca fark ettim. Hocaya sordum. Başta söylemek istemedi ama sonra biraz sıkıştırınca 'Burası eskiden bir mezarlıkmış ondan öyle.' dedi." dedi.
Oğulcan korkmuş gibi bir ifade ve ses tonu ile "Sesler geliyor Berk... Tıkırtılar, insan sesleri falan." dedi.
Berk "Kızlardan geliyordur. Üst katta onlar var." dedi.
Oğulcan "Öyle değil ölü ölü sesler..." dedi.
Berk kaşlarını kaldırdı. "Ölü ölü sesler... Anladım." dedi ve uykuya geri döner gibi yaptı. İlgisiz bir sesle "Çıkarken kapıyı kapat." dedi.
Oğulcan "Berk... Berk... Bunları duyduktan sonra böyle rahatça uyuyamazsın." dedi.
Berk aniden gözlerini açtı. Abartısız bir sinirle "Ne yapayım Oğulcan..." dedi. Yorganı aralayıp "Korktuysan, gel koynuma gir." dedi.
Oğulcan, Berk'in kafasına bir tane vurdu. "Ne biçim konuşuyorsun be? Ben niye senin koynuna girecekmişim? Korkmuyorum ayrıca." dedi.
Berk biraz sakinleşip "Peki ben şuan, senin için ne yapabilirim?" dedi.
Oğulcan "Ben durum bilgilendirmesi yaptım sadece..." dedi ve tavır yaparak odadan çıkıp kapıyı kapattı.
Berk "Tövbe tövbe" deyip yorganına sarındı. Telefonunu alıp Aybike'ye "Uyuyabildin mi tatlım?" Yazdı.
Aybike zerre kadar uyuyamamıştı. Berk'in attığı mesaja bildirimden baktı. Berkin yazdığını okudu. Kendi kendine gülümseyerek "Tatlım ya... Beni düşünüyor." dedi. Yanıt vermedi. Yanıt verirse Berk de uyumadan, Aybike'nin yanına gelecekti. İki gün boyunca uyuyamamış olacaktı. Aybike yine kendi kendine "Ben uyuyamıyorum o bari uyusun." dedi ve dönüş yapamadan, telefonunu yanına koyup uzandı.
