HAVİN 1. KISIM " KATRAN GECESİ" [ TAMAMLANDI ]

28.Bölüm " Mucize"

İşte yeni bölüm geldiiii. Haydi koşun benim kıymetli okuyucularım, ama bol vote atmayıda unutmayın olur mu? Seviliyorsunuz, hoşçakalın 🖐😍😍😍

......

Ay doğarken bir söğüdün arkasından, sisli bir esintiyle gece hüzün serperek yağmur perdelerini döküyordu Diyarbakıra. Adamın son sözleri ile derin bir sessizlik oluştu virane de. Gözlerini kocasından alıp sımsıkı sarılarak tekrar yüzünü boynuna gömdü kadın.

Behram bu hareketine derin bir nefes alıp, Havin'in saçlarıyla oynayarak karşılık verdi. Bu yüzleşme yeteri kadar yaralarının kanamasına sebeb olmuştu. Geriye sadece sessiz gözyaşları kaldı. Gözlerini kapatıp kendilerini derin uykuya bırakırken, yağmur da arkasından nemli toprak kokusunu bırakmıştı çoktan.

****

Sabahın ilk ışıkları penceresiz eve vurduğun da, elinde ki telefonla bir sağa bir sola dönüp cihazı çeken yerlere kaldırıyordu. Açık camdan ayaklarını geçirip son kez telefonu kaldırdığın da çeken şebeke yerini fark edince, hemen telefonu tuşlayıp kulağına götürdü Behram.

Uzun uzun çaldıktan sonra sonunda karşıda ki kişi uykulu sesle "Alo." dedi. Genç adam hiç uzatmadan konuya girdi.

" Berzan sana konum attım. Şimdi acilen gelip bizi buradan al. " dedi.

Bir taraftan da telefonu kulağından çekip jarzı tükenen telefon ekranına bakıyordu. Berzan abisinin sesini haftalardır duymamıştı. Haliyle hemen yatağından kalkıp sitem etmeye başladı.

" Sonunda aradın bremın ( Kardeşim) Kaç gündür yoksun. Dün yengemde eve gelmedi, senin yanında diye sanıp ailesini aramadık. Ne oluyor Behram?"

" Bak jarzım çok az seninle oturup uzun uzun sohbet edemeyeceğim. Şimdi beni sinirlendirme de sana attığım konuma gel, kimseye de bir şey söyleme!"

Tam telefonu kapatacakken, sonradan aklına gelmiş gibi tekrar kulağına götürdü....

" Ha gelirken de boş gelme, dolu gel tamam mı?"

Berzan tam konuşacakken, karşıdan gelen dıt sesini duyup tekrar aradığında, ulaşamayınca Behram'ın jarzının bittiğini anlamıştı. Gözlerini sinirle kapatıp açtıktan sonra telefonu tuşladı. Abisinin attığı konuma bakıp bir yandan da hızlı bir şekilde kıyafetlerini giymeye başladı.

Kapanan telefona sesli bir küfür savurup cebine koydu Behram. Camdan geçip eve girdiğin de, karşısında çatıştığı adamlardan bir tanesinin dikilmiş, önünde başına silah dayandığından korkulu gözlerle ona bakan bir çift göz vardı. Bu manzara bitmek bilmeyen öfkesini daha da harmanlarken,

Hiç düşünmeden onlara doğru bir adım atıp, elini uzattı adam.

" Bırak karımı! "

Sert bir şekilde ikaz ettiğin de, üstü başı çamur içinde kalan adam ise sinsice güldü....

" Beni bayıltıp sonra bir köşeye attın. Ama öldürmeyi unuttun Behram Şanlıoğlu. "

" Sana o kızı bırak dedim!"

" O kadar kolay değil Şanlıoğulu!"