17. Bölüm " İlk"

11.7K 265 20
                                    


Nefesinin benliğinin kaybolmuş ruhuna karışmasını istedi. Yanında onun elini tutan genç kadını bile hissetmek istemiyordu Havin. Yok olmak istiyordu. Küçük parçalara bölünüp gökyüzüne karışmak istiyordu. Bu kısır döngünün içinde hep aynı rolde katilinin esiri olmayı bekliyordu yine.

Sessizce.....

Dışarıdan gelen yüksek sesle sıçrayıp gözlerini açtığın da, aynı anda tuttuğu nefesini de özgürlüğüne bıraktı. Ama gördüğü manzara yaşayacağı kabusun fragmanı gibiydi. Behram arkasında bir ordu, elinde ki silahla kuşanmış Sıraçı bekliyordu.

Sıraç'ın kontrolsüz bir şekilde aşağı inip belinde ki silahı çıkarmasına fırsat kalmadan etrafı saran adamlar, Behram'ın kafasıyla işaret etmesiyle genç adamı çoktan etkisiz hale getirip uzaklaştırdılar.  Belden aşağısına sırayla tekme yumruk sallarken,  olanları arabanın içinde izleyen Yaren Sıraç'a vurulan her tekme de ellerine ağzına kapatmış titrerken Havin ise  hala şoktaydı.

Sıraç'ın kollarını arkadan tutup patronlarının gelmesini bekleyen adamlar soğuk kanlılığını korurken, Behram hiç istifini bozmadan arabanın kaputuna dayadığı bedenini hareketlendirip, Sıraç'ın yanına geldi.

Adamlarına döndü..

"Diz çöktürün."

İri yarı olan adamlardan biri Sıraç'ın bacağına arkadan tekme atıp dizlerinin üstüne düşmesine sebeb olurken, bir diğeri arkasında duruyordu hâlâ.

Sıraç' la aynı hizaya gelmek için eğildi genç adam. Saçlarından tutup kendine çekti....

"İçerdeyken benim canımı yaktın ya,"

Arabada oturan Havin'e bakıp tekrar Sıraça döndü.

" Şimdi ben de senin yüreğini yakacağım!"

Onu tutan adamlardan kollarını kurtarmak için cebelleşiyor bir yandan da karşısında ki adama öfkesini kusuyordu Sıraç.

" Havine yaklaşırsan seni gebertirim şerefsiz duydun mu beni?"

" Bu seferlik o kirli kanını akıtmayacağım. Birazdan izleyeceğin manzara karşısında ölmeyi yeğleyeceksin çünkü."

" Ulan haysiyetsiz köpek erkeksen bana dokunsana! Kadınlardan ne istiyorsun lan puşt?"

Ellerini Sıraç'ın saçlarından çekip doğruldu.

" Beni öldürmediğine pişman olacaksın Miroğlu.."

" Dokunma Havin'e!  Behram dur!"

Yaren olanları korkuyla idrak etmeye çalışırken,  bir yandan da yanında donuk bir şekilde hiç kımıldamayan arkadaşına döndü. Onun aksine bir şey yapmaları gerektiğini biliyordu. Genç kızı sarstı defalarca...

" Havin lütfen bir şeyler yapalım. Duyuyor musun beni? Şimdi öylece oturmanın sırası değil."

Çantasından telefonunu çıkardığında kapalı ekrana bakıp sesli bir of çekti.

" Allah kahretsin jarzı bitmiş. Hep salak Burak'ın işleri bunlar."

Hemen sağına dönüp Havin'in çantasına aradı ama bulamadı bir türlü,

HAVİN 1. KISIM " KATRAN GECESİ"  [ TAMAMLANDI ]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin