HAVİN 1. KISIM " KATRAN GECESİ" [ TAMAMLANDI ]

20. Bölüm" İçimde ki Çocuk"

..... BEHRAM'IN AĞZINDAN.....

Nefretim kaderimdendi hep. O kadar büyüyor ki içimde herkese yetecek kadar var oluyordu. İçimde ki günden güne büyüyen ateşle büyük bir savaş çıkarabilirdim. Her geçen gün ölüme kendi isteğimle koşuyor bu karanlık yolda yaşamayı unutuyordum artık.

Şimdi kollarıma düşen kadında bu savaşın ortasında kalmış oradan oraya savruluyordu. Bedeni ellerimden kayacakken tekrar sımsıkı tutup kendime doğru çektim. Aşağıda duran başına eğilip bir kaç saniye baktım suretine.

Gözleri kapalıydı ama ıslak kirpiklerinin arasından yağmur misali akan gözyaşları hala akıyordu. Bir elim belindeyken diğer elimi bacaklarının altından geçirip kucağıma aldım. Kapıyı dirseğimle açıp yatağına yatırdığım da hala bilinci açık değildi. Elimi can damarına atıp nefes alıp verişlerini hissettiğim de derin bir nefes aldım bende.

Doğrulup gözlerim odayı taradığın da her şeyin başladığı yer, bana geçmişi yeniden hatırlattı. Bu yaşayacaklarımı bir perde arkasından gösterseler, yine onu kaçırır mıydım bilmiyordum. Tek bildiğim Havin'in acı çekmesi ruhumun kanayan yarasına kabuk bağlıyordu. Odanın içinde ki sessiz düşüncelerim onun sesini duymamla bozuldu.

Ona yaklaşıp ne mırıldandığını duymak için eğildiğim de, gözlerini açıp karşısın da beni gördü bir an. Herhangi bir tepki vermedi. Bir boşluğa bakar gibi bakıyordu. Onu sinir edecek tavrımı takındım yine.

" Sözde bekleyecektin. Ama sonra kucağımda girmeyi yeğledin her halde?"

Hala bayılmanın etkisinde bana baygın bakarken, biraz daha eğilip başımı başına dayayıp ellerimi arkada bağladım.

" Evlenince eşiklikten geçirmedin demessin artık"

Bu sefer zar zor başını sağ tarafa çevirip beni kendinden uzaklaştırdı. Bana karşı gelmesini beklerken sadace tek bir kelime çıktı ağzından.

" Git..." Dedi. Ve tamamen arkasını dönüp yüzünü benden esirgedi. Nefes alıp verişleri yükselirken ayağa kalkıp kapının açılmasıyla  bakışlarımı Havin'den alıp, kapıya baktım.Yengesi Dilşah'dı gelen. Beni karşısın da görür görmez gardını alacakken Havini yatağında görünce,

Hemen yanına gidip onun iyi olduğunu kontrol ettikten sonra sert yüzünü bana gösterdi yine.

" Senin ne işin var burada? Ona zarar verdiysen yine seni öldürürüm!"

Havin arkasını dönmeden yengesine müdahale etti.

" O bir şey yapmadı yenge. Bayıldım sadece sakin ol."

" İyi misin? Gidip aile doktorumuzu çağırayım mı?"

" Hayır, gerek yok."

" Keşke arkandan hemen gelebilseydim. Hep benim suçum. Bırakmamalıydım seni böyle!"

" Yenge lütfen sakin olur musun artık. İyiyim merak etme"

Onlar konuşurken, daha fazla orada durmadan odayı terk ettim. Bir kaç saat daha Miroğlu konağın da vakit geçirdikten sonra aşiretim ve ailem konaktan çıkıp arabalarına bindikten sonra herkes dağılmıştı. Ben yine onlardan bağımsız arabama binip soluğu gece kulübünde aldım.