One Last Laugh | Fred Weasley

Rozdział 41

— Nareszcie nadszedł ten dzień. — pisnęła Phoebe poprawiając Fredowi kołnierzyk czarnej koszuli — Idziesz na randkę z Shey, czy to nie wielkie wydarzenie? — zapytała.

Lee i George wymienili spojrzenia.

— Moje dziecko dorasta! — krzyknęła kładąc jedną dłoń na jego klatce piersiowej.

— Jestem starszy niż Ty. — upomniał się.

— Do twarzy Ci w czarnym. — skomentowała Phoebe ignorując jego słowa.

— Mi we wszystkim do twarzy. — powiedział Fred.

— Nie, nie powiedziałabym. — powiedziała Phoebe, George i Lee się cicho zaśmiali a Fred przewrócił oczami.

— Stresuję się. — wyznał poprawiając włosy.

— Nie ma czym. — powiedział George.

— Nie ma czym? — zapytał — To musi się udać! — zawołał

— I się uda. Nie widzę powodu dlaczego by nie powinno. — odparł Lee.

— Właśnie. — powiedziała Phoebe — Wszystko będzie dobrze! — odparła — Chociaż ja też się stresuje...

— Czym? — zapytał marszcząc brwi.

— Bo idziesz na randkę! — zawołała — Oficjalną!

— Będzie o czym opowiadać mamie. — powiedział George z wścibskim uśmiechem.

— A piśnij tylko słowo. — warknął Fred.

— Powinienem się już zastawiać co takiego powiem Shey, gdy mi ją w końcu przedstawisz, bo jestem Twoim bliźniakiem i powinieneś to zrobić już dawno. — powiedział George.

— Przecież ją znasz. — zauważył Fred.

— Ale chcę usłyszeć „George, to jest Shey, moja dziewczyna. Shey to jest mój bardziej utalentowany i przystojniejszy brat bliźniak.” — powiedział George.

— Mogę jej powiedzieć, że gdy byłeś mały spałeś z kocem w stokrotki. — powiedział Fred.

— Tak chcesz się bawić? — zapytał George — Poczekaj aż poproszę naszą mamę by przyniosła Twojego misia, z którym spałeś... A czekaj ty go masz tutaj!

— Zamknij się. Ty też masz tutaj swój koc.

— Ty masz misia? — zapytała Phoebe — A ty masz kocyk? — zapytała — To takie słodkie. — powiedziała — Chcę je zobaczyć!

— Nie mogę, idę na randkę. — powiedział Fred z uśmiechem — Już dawno chciałem to powiedzieć.

— Musisz już wychodzić. — powiedział Lee patrząc na zegarek.

— Kwiaty. — powiedziała Phoebe podając mu bukiet lilii — I pamiętaj, bądź sobą ale nie przesadź z żartami.

— Moje żarty ją śmieszą. — powiedział Fred.

— Więc żartuj do woli! — powiedziała  — Powodzenia.

— Powodzenia. — zawołali Lee i George.

Podekscytowanie i stres Freda rosło z każdą chwilą. Serce w jego klatce piersiowej dudniło, a dłonie lekko drżały. Było mu strasznie gorąco i miał wrażenie, że jak coś pójdzie nie tak to zamknie się w swoim pokoju i nie będzie z niego wychodził. Sam się zastawiał co się z nim stało. Kiedyś to żarty go obchodziły i tylko to, a teraz miejsce w sercu, zajęła Shey.

Shey przebierała się trzy razy na tę randkę, bo za każdym razem albo Aidan przesadził albo to nie była ona. W końcu założyła na siebie białą sukienkę w pomarańczowe kwiatki z bufiastymi rękawami i delikatnym  rozcięciem na prawej nodze pożyczone od Annie białe buty na płaskim. Jej włosy były kręcone naturalnie, dlatego nie musiała nad nimi długo siedzieć. Annie zrobiła jej delikatny makijaż.