Oksijen Hırsızı/Yarı Texting/+18

3.Bölüm: Gazamız mübarek olsun🙊

Mini Cooper arabamdan inip
Gazete binasının önünde durdum.
Aysunun klasık klişeleri olduğu için Assolistler en son gelir havasındaydı hep.

Assolistmiş pühhhh.

Nihayet arabadan indiğinde arabayı kitleyip anahtarı bana attı.
Her haraketi uyuz ya!
Kesin bunu iki kere havaya atıp bir kere tuttular başka bir şey düşünemiyorum.

Giydiği kalem eteği düzeltip,gömleğin göğüs detayını daha bir açığa çıkardı. Yanına yürüyüp ön düğmelerini kapattım.

"Bugün sinir olmak istemiyorum
Aysun,o yüzden adam gibi davran
Ne bu ön açmalar felan?"

Şirince gülümsedi ve
"Ne yaparsın annem göster ama elletme dedi,bende onu uyguluyorum."

Hep bir klişe,
Hep bir laf yetişrime zaten.
Onunla yaşamak bir ölüm adeta.
Sürekli annelik görevi yapıyordum.

Gazeteye girdiğimizde bölümlerimiz
Farklı olduğu için ayrı asansörlere bindik. Kendi katıma gelince asansörden indim.

Spor gazetesinin patronu Ahmet bey yine beni kapıda karşılamıştı. Aslında patrondan çok baba gibiydi bana karşı.

"Kızım Hoş geldin."

Aramızda çok hoş bir bağ vardı.
Özelikele eşi beni çok severdi.
Sanırım en çokta patavatsızlığımı seviyordu. Ne garip?

"Hoş buldum Ahmet bey. Zümrüt hanım nasıllar?"

Elini omzuma babacan bir şekilde koyup hayıflanmaya başladı.

"Aaa aaaa Zümrüt Sultan ona hanım dediğini duymasın çok darılır."

Gülümsedim sadece.

"Seninle konuşmak istediğim bir husus vardı müsait'sen odanda konuşalım mı kızım?"

Başımı salladım .
"Tabi efendim o nasıl söz?"

Kibarlıktan kırılacaksın
Sezin yavaş ol biraz. Alışkın değiliz ikimzide buna.

Odama geçtiğimde rahat oturması için koltuğu Ahmet beye doğru ayarladım.

"Kahve içer misiniz?"

Hayır anlamında başını salladı.

Bu yaşlı şimdi allah muhafaza
Çarpar kahve, üstümüze kalır.

"Kes sesini.!"

"Efendim kızım duymadım?"
dedi Ahmet bey. sanki tekrar etmemi ister gibiydi.
"Deliyim ben boşver "diyemedim.

"Benimle konuşmak istediğiniz konu nedir?"

Ahmet bey oturuşunu dikleştirdi.
Ayağını diyerine üstüne attı ve konuşmaya başladı.

"Şu yarışçı çocuk."

Yine mi ?
Yüz binlerce kez Ahmet beye onunla röportaj yapma girişiminde bulunmayacağımı söylemiştim.
Oda bütün spor gazate muhabirlerine teklif götürmüş, arkadaşlarım çok uğraşsalarda hep eli boş dönmüşlerdi.

"O adamın adını dahi duymak istemiyorum Ahmet bey biliyorsunuz,kasıntı tipin teki.
Kendini ne sanıyor bir bilgim yok.
O adam yarışlar olduğu sürece popüler."

"Sezgin kızım beni bir dinle.
Ödül törenine çok az kaldı. Bu işi yapsan yapsan sen yaparsın. Bende biliyorum o adamın sadece bir yarış fenomeni olduğunu. Şunu anla ki eğer biz bu röportajı yaparsak yılın en iyi ödülüne layık görülürüz."

Bunu biliyordum. Geçen senenin en iyi köşe yazarlığı ödülü ben almıştım.
Bu sene de iyi işler yapmıştım ama o adam olmaz asla.

"Ahmet bey yapmayın etmeyin,
vermez o röportaj felan."

"Eee kızım sende onu röportaj yapmasına mecbur bırak."diyerek göz kırptı.
Tabi ya. Sen çok yaşa Ahmet bey.
Bir taşla kuş katliyamı yapabilirim.
Onun karizmasını yerle bir edebilirim.

Ahmet bey yine ekmeğime
Yağ sürmüştü.

"Bak ne kadar izin istersen o kadar izin. Yeter ki şu işi çöz. Bu işte yanına hangi Arkadaşını alacaksan al, İzniniz benden. "

Başımı salladım.
"Sadece sizin hatrınız için oda. "

Telefonu çalan Ahmet bey
Ceketinin iç cebinden telefonu çıkarıp açtı.

"Efendim Sultanım.Yok hayatım olur mu öyle şey?Parfüm felan sıkmadım diyorum. Zümrüt, sultanım. Bu yaştan sonra kim bakacak bana allah için?Aaaaaa bak-bak seni kim istiyor."diyerek telefonu bana uzattı.

Kısık bir sesle"Kurtar beni,yine radara yakalandım."dedi.

Telefonu elinden alıp kulağıma götürdüm.
"Alo,zümrüt hanım nasılsınız?"

"Sezin Güzelim. Aaaaa hanım neymiş?
Teyzecim de bakayım."

"Olmaz, siz yaşlı mısınız?"

"Utandırma beni. Bak bir gün ayarlıyoruz mutlaka yemeğe bekliyorum seni."

Geleceğimi belirtip hoşca kalın diyerek telefonu kapatıp Ahmet beye geri uzattım.

"Çok kıskanç son zamanlarda. Aman efendim parfüm sıkma,Yok traş olma diye tehtit ediyor beni. Ne yaparsın hanım Köylüyüz."

Ahmet beyin bu babacan ve açık konuşması beni hep mutlu ederdi.
Kendim gibi olan insanları severdim.
İçindekini saklamayan, aklındaki ve dilindeki bir olan insanları.

Ahmet bey odamdan çıktığında
Telefonumu alıp gazetedeki en iyi arkadaşıma mesaj yazdım.

Kime: Anıl

-Bugün çıkışta beraberiz.
Kimseye çaktırma sakın. Şu dallama Akça Karahan olayını ele alıyoruz.

Anıl: o adam bize
Röportaj felan vermez sana
Diyim.

Siz: Bizde vermesine mecbur
Bırakıcaz.

Anıl: nasıl olucak o?

Siz: Sen orasını bana bırak.
Sen şimdi bu genelde nerde takılır,
Nerelerde gezer biraz bak bakalım.

Anıl: Gazamız mübarek olsun.

Ben geldim . Bölümü oylamayı ihmal etmeyin. Sürekli bölümler gelicek beni bu yolda yanlız bırakmadığınız için Teşekkürler.💕