Oksijen Hırsızı/Yarı Texting/+18

10.Bölüm:Öldün Oğlum sen!

Merahaba💘
bölümü yıldızlamayı,
Yorumlarınızı bekliyor sizleri kucak dolusu öpüyorum💋🤩🖤

...............

Gözlerimi açtığımda hayatımda görmediğim en muhteşem baklavalara bakıyordum. Boğum boğum baklavalar.
Şuan Aysun burada olsa,
'Oradan bir tane kıtlayabilir miyim?' diye soracağına yemin edebilirdim.
"Ne oluyor lan?" Bu karşımda duran baklavalardan bakışlarımı yukarı doğru tırmandırdığımda uyuyan Akça'yı gördüğümde sinir beynime sıçramıştı.
Üzerimde bir bataniye vardı ve bataniyemin altında aman allahım.!
Üstümde bir tek iç çamaşırlarım vardı.

"Seni ırz düşmanı!" diye tabiri cayiz ise kükredim. Eve hızlı bir bakış atmayı da ihmal etmedim. Eve mi ? Ne evi lan?
Irz düşmanı bilmem kaçıncı uykusundan uyanıyorsa yerinde gerindi. Oh paşam senden iyisi şamda kayısı.
Hala gözleri kapalıydı. Yerimden kalktığım gibi salona açık olan mutfağa koştum. Dolapları açtığım gibi tencere,tava ne bulduysam karşımdaki hala uyanmakta zorlanlanan domuza fırlatmaya başladım.

"Allah seni kahretsin! Pislik.! Namuzsuz herif seni yaa. Nerde lan bu bıçak?"

"Bıçağı ne yapacaksın?" diye sorduğunda mutfağın girişinde ayakta duruyordu. yüzünde alaylayı bir gülüş vardı.
"keseceğim ulan.!Kesip kurtulacağım.!Yetti canıma artık.!" diyerek elimi alt çekmecelerden birine atınca,hazinenin hasını bulmuş korsanın sevincini yaşar gibiydim.
Elimi çekmeceye daldırıp Satırın sapını tutuğum gibi kaldırdım.

"Keseceğim oğlum seni!"Az önce sırıtan sıçtığımının yüzü şimdi yavaş-yavaş korkuya kendini bırakmıştı.
"Ne demek keseceğim?"

'Mal mısın?' bakışlarımdan birini ona yolayıp ofladım."Tamam be parça-parça keserim.!" diyerek onun üzerine doğru koşmaya başladım.

"Karanlığıma hoş geldin derken beni öldürmek istedin öyle mi?
Gel ulan buraya! gelde ölüm ne göstereyim!"
Ben onun üstüne koşarken oda yastıklardan birini alıp yüzünü korumaya çalışıyordu.
Tekmemin çok fena olduğunu söylemiş miydim size? O zaman söylüyorum çok fenadır.

Ona yaklaştığım gibi diz kapağına tekmeğimi geçirdim. Ekmeğe basmış gibi yamuldu ecnebinin oğlu.
"Sen nasıl bir belasın kızım?" Ne oldu beğenmedin mi paşam?
Yastığı aradan çektiğinde satır tam suratına gelecekti ki çevik bir hamleyle elimden kurtuldu. Elimden kurtulmak ister gibi bir düşündü ve beni resmen bakışlarıyla soydu.
"Soydun resmen imamsızın oğlu. Bakmaya devam edersen satırı suratına yiyeceksin.!"

İşaret parmağını kaldırdı ve bağırıma dokunarak elini göğüsüme sürdü.

"Zaten çıplaksın minik tırafo." diyerek arsızca söylendi. Her zaman en iyi yaptığım şeyi yaptım ve parmağını tuttuğum gibi çevirdim.
Ağzında 'ahhhh' diye bir nida dökülsede ona acıyan yanım varsa nağmerttir.
Gebersin Domuz.!

Ulan Benn...
Ben ulan
Ulan ben, ben ulan çıplağım.
Beynim eror verir gibi elimdeki satırı yere atarak gözlerini kapattım.

"Sakın bakayım deme! Allah bilir ben baygınken bana neler yaptın? Nerde lan benim kıyafetlerim?"

Ellerimi tutuğu gibi gözlerinden çekti.
Bu sefer "Emin ol sana hiçbir şey yapmadım. Şayet yapsaydım bırak böyle debelenmeyi yerinden kalkamazdın.!"

Söylediği sözler karşısında utanç tüm bedenine yayıldı. Öyleki yanaklarımdaki sıcak kanı dahi hissedebiliyordum.
Hızlıca koltuktaki bataniyeyi alıp üstüme sardım. "Sen tam bi..." dediğim anda beni bölüp cümlemi o tamamladı.
"Pisliğin tekiyim,biliyorum! Kıyafetlerin ıslaktı şuan kuruyor." Eliyle tam arkamdaki kapıyı işaret ederek,