Under Boss

36

Lahat ng tao . Kahit anong klaseng tao ka pa . Masama o mabuti . Mayaman o mahirap . Babae o lalaki . May vulnerable side lahat . May weakest point ba . And ito nga nakikita ko ang weakest point ni Jungkook .

Jungkook has the power to being a millionaire man and he can do protect someone when in reality by his power . He needs a hero to save him ,too . Hindi porket mataas ang tao at may kapangyarihan , hindi na niya kailangan ng taong tutulong sa kanya . Hindi pala lahat ng problema nalulutas ng kapangyarihan . May mga problema sa mundo na kahit pera , hindi kayang gawan ng paraan . Somehow , naisip ko na ang landi ni Cindy , charot . Naisip ko lang na siguro ako ang taong makakatulong kay Jungkook? Hindi kaya? O ang feeler ko lang? Balatan ko narin ba sarili ko?

Tumingala muli ako sa langit saka nagpatuloy , . " Yun nabubuhay pa si itay ko , lagi niyang sinasabi samin ni ate na kahit daw anong mangyari o kaharapin naming problema sa buhay , huwag daw kaming susuko . Kahit gaano raw kalakas ang ulan na bumabagsak sa mundo , matatapos din daw ito . Walang kasiguraduhan kung kailan , pero siguradong matatapos ito . At kapag natapos ito , isang magandang bahaghari ang susulpot na isang patunay na kailangan mo magsimula ng bagong buhay ."

" You miss your dad so much , " sagot ni Jungkook . " You talk like your dad was your own hero "

" Yeah . Si itay talaga ang hero ko maging si ate . Hindi lang siya tatay para sa amin dahil siya rin ang hari ng buhay ko , ang best friend namin , kuya , kapitbahay o kahit ano pa . Handa siyang maging kahit ano para lang mapasaya kami ni ate ."

Naramdaman kong tumutulo ang luha ko . Kapag talaga pinag uusapan sila Inay at itay hindi ko maiwasang maiyak , until now sariwa parin sakin ang katutuhanan na nilisan nila ang mundo .

Nagpatuloy ako . " Sila lang kasi ni inay yung kakampo namin dati ni ate . Kapag malungkot ako , isang yakap niya lang nila gagaan na ang pakiramdam ko . Never niyang hinuhusgahan ang ginagawa o sinasabi ko . Lagi niya akong pinagtatanggol . Yun sabay silang nawala ni Inay at si itay nalang ang humihinga nun sa ospital sabi ko sa kanya susunof ako sa kania . Pero binatukan niya pa ako . "  Bigla akong natawa nang maalala ko yun araw na yun . " Sabi niya lang sa akin huwag daw dahol magagalit siya sa akin . Mag aral daw kaming mabuti para raw yumaman kami at guminhawa ang buhay namin ni ate . Kaya ngayon , kahit anong hirap kinakayod namin ni ate ung sarili namin , tiis ganda lang . Lahat ng hirap na nararanasan namin , pinapasa diyos nalang. Kailangan kasi namin makapagtayo ng bahay at makabili ng lupa para naman maiahon namin ang sarili namin sa hirap ng buhay "

" You're crazy , You're smilling while you crying" komento ng walang hiyang lalaking katabi ko , walang pakikisama .

Tumango ako . " Oo nga , nababaliw na ata ako . Pero namimiss ko lang sila . Sila lang kasi ang laging pomo-protekta sa amin e "

Biglang hinawakan ni Jungkook ang mukha ko at iniharap sa kanya . Kitang kita ko na naman yun mga mata niyang titig na titig sa akin .Para niyang hinahalukay ang buong pagkatao ko dahil sa titig niya .

" Don't cry " sabi niya saka pinunasan yung luha ko gamit ang thumb niua . " Im here . I'll protect you" seryusonh niyang sabi at may lumitaw na namanh ngiti sa labi niya . " Your Dad and mom not be here but I'm sure they watching you everyday" sabi niya . " People are gonna leave our side . Nothing is permanent in this world . Everyone's gonna fade away but their memories will stay in our heart forever" sabi niya . " Your dad is proud of you . He taught you very well to be strong"

Binitawan niya yung mukha ko at napansin kong may hawak siyang bagay sa kamay niya . Pagkatapos inangat niya ito , isang kulay purple na kwintad na may design na puso sa gitna .

" Kwintas? " sabi ko . " Anong gagawin ko dyan? "

" I'm gonna shove this in your mouth , stupid . " Nag ikot na naman siya ng mha mata niya . " Turn around "