Under Boss

43

Napatigil ako sa mga pinag iisip ko nang may maaninag akong tao na nakatayo sa harapan ko . Dahan -dahan kong tiningala ang mukha ko habang pinupunasan ko ang mukha ko . Madilim na ang paligid na hindi ko man lang namamalayan pero hindi yun naging balakit para hindi ko makita ang mukha ng least na kuneho –err, tao na gusto kong makita sa mga oras na to .

Mukha siyang hingal na hingal dahil nagtataas -baba ang sarili niyang balikat na para bang ang layo ng tinakbo niya bago mapunta rito . Nakatingin lang siya sa akin with blank expression . Hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isipan ng buwisit na to ngayon .

" Anong ginagawa mo rito? " naiiritang tanong ko sa kanya sabay punas ko nhg mukha ko .

" I should be the one to ask you that question . What are you doing here? It's too dark already . I've searched you in the whole company . I ask all of your friends and I call you but in attending . Were you hiding from me? " mahinahon na sagot niya sa akin . Hindi ko siya tinignan pero ramdam kong titig na titig lang ang dalawang brown niyang mata sa kinauupuan ko .

" Obvious ba? Malamang! Kaya nga ako nandito e " matabang kung sagot . " Umalis kana . Pabayaan muna ako . Ayuko kitang makita "

" Whats with the attitude , stupid ugly girl? Come on . I take you home . Im too tired and hungry because of the meeting . I need to eat . ' Tumawa pa siya . Napansin kong humakbang na siya papunta sa akin .

Ang kapal kapal talaga ng mukha . May patawa tawa pang nalalaman .

" Huwag kang lalapit! " sabi ko . " Subukan mo lang talagang lumapit sakin . "

Napatigil naman siya . 'Yun mukha niya hindi na maipinta . Mukha siyang naguguluhan  . Buwisit na to . Ang galing mag act na parang walang ginawang karumal -dumal kanina sa opisina ng kapatid niya . Ang lakas ng apog na magpakita pa sa akin at ayain akong umuwi . Gutom na raw siya? .Hindi ba siya nabusog sa bunganga ng babaeng kahalikan niya kanina ? Don siya humingi ng pagkain huwag sa akin .

" What wrong with you? " tanong niya .

" Anong mali sakin? Bakit hindi mo tanungin yung sarili mo ? " sabi ko sakanya at takang taka dahil sa pagtaas ng boses ko .

" What? " takang tanong niya . " What the hell was i didn't- "

" Putangina naman , Jungkoik . Kitang kita ko na kanina . Huwag mo ng itanggi pa! " gigil na sagot ko sa kanya . " Ngayon , itatanggi mo? Ginagawa mo pa akong tanga , e , huling huli na kita . Ginawa na kong tanga ng kapatid mo kaya please lang huwag mo na akong gawing tanga . Ang sakit na kasi rito e . Ang sakit- sakit na " Timuro ko yung dibdib ko . " Actually wala naman akong pakialam e . Diba? Ikaw na nga nagsabing wala akong pakialam? kung makipaglandian ka sa iba? .Kaso ang bigat lang sa pakiramdam . Naniwala kasi ako sa mga sinabi mo . Akala ko iba ka kay Jimin pero hindi e . Magkadugo nga kayo . Worsw ka pa kung tutuusin . Naguguluhan na ako . " Pinagsusuntok ko siya sa dibdib niya . " Ang sakit -sakit lang kasi at hindi ko rin alam kung bakit ako nasasaktan kesyo isang pekeng relasyon lamang ang meron tayo "

Nakayuko ito na para bang alam na ang tinutukoy ko . " I-im sorry Taelyn i was- "

" Tumigil kana! " sigaw ko . " Ayuko ng makinig sa mga paliwanag na yan . Tama na ang lahat ng nakita ko . Oo na! Wala akong karapatan "

Kinuha ko ang gamit ko na nakalagay sa lupa at tumayo ." Ibigay muna lahat ng documents ko bukas at mag reresign naku "

" But "

" Walang but , but . Sapat na at ayuko ng mahulog sa taong katulad mo "

Hindi mo na siya hinintay na magsalita pa dahil tumakbo na ako palayo sa kanya . Muli na namang tumulo ang mga luha ko . Hindi ko na alam kung dahil pa rin yun sa nakita kong pakikipaghalikan ni Jungkook o dahil da nakita kong nakakaaea at nasasaktang expression na sumilay sa mukha ni Jungkook habang sinasabi ko ang masasakit na salita .

Napatingin ako sa kalangitan . Ang dilim ng buong langit . Walang mga bituin at maliwanag na buwan na makikita . Tanging magkulay itim na ulap lang ang nasa himpapawid . Mukhang uulan dahil sa dilim ng langit ngayon . Hindi ko na namalayan na may nabangga na pala akomg tao dahil sa langit ako nakatingin .

Napaupo na naman ako sa kalsada at napaiyak na nsman . Tangina naman talaga o . Ilang beses ba ako mapapaupo sa semento ngayon? Ilang beses akong mabubunggo.

" Miss im sorry are you — Taelyn? " sabi nito . Agad akong tumingala ng marinig ko ang boses niya .

Kung dati rati naiinis ako kapag nakakasalubong ko tong walang'ya na to pero ngayon , gusto kong magpasalamat . Dali dali akong tumayo at kumapit sa balikat niya .

" Samahan moko at ilayo mo ako rito" sabi ko kay tsunano habang umiiyak .

Napalitan ng pag aalala ang mukha niya . " Teka , bakit? Anong nangyari? Okay kalang ba? "

Tumango ako "Oo okay lang ako . Gusto ko lang umalis  " sabi ko

Hinawakan niya ang kamay ko . " Sige tara "

Hindi ko na pinansin na hinawakan niya ang kamay ko dahil ang importante sa akin ngayon ang makaalis ngayon sa lugar na to at makalayo kay Jungkook . Pero papalakad na sana kaming dalawa nang marinig ko ang boses ni Jungkook . Nakakatakot . Parang galit na galit ang boses niya .

" Don't fucking touch her! " Napatigil kami sa paglalakad ni Jimin nang makita namin si Jungkook na mabilis na naglalakad papunta sa aming dalawa .

Mabilis akong hinila ni Jungkook papunta sa tabi niya at hinarang ang katawan niya kay Jimin . " I told you before that once you go near her again , I'll kill you!," nanunuot sa boses ni Jungkook sa galit . Mas lalong tumalim at dumilim ang mga titigan nilang magkapatid .